‘Verziekte sfeer’ aan het begin van onderhandelingen Griekenland
Dat belooft vooralsnog weinig goeds.
“Laat ik je vraag omdraaien. Kán Syriza iets anders doen? Als we niet uit de Eurozone stappen wanneer de onderhandelingen geen verbetering voor Griekenland opleveren, zijn we niet anders dan de andere regeringen. Dan zou er geen verschil zijn. Er is echter een enorm verschil. Wij zullen deze keer een grote strijd leveren. En dat zal niet Tsipras’ strijd zijn, maar de strijd van het Griekse volk.” Aan het woord is Nontas Bezos, de coördinator van Syriza op het eiland Kythira. Het kleine Kythira met zo’n tweeduizend bewoners, ligt op ruim zeven uur varen van de hoofdstad. Terwijl de Atheners in vreugde op straat bijeenkomen, gaat het leven op het eiland zijn gewone gangetje. Zal de storm die in Athene woedt uiteindelijk ook de emoties op het eiland opzwiepen? Kan de intellectuele voorhoede die nu de macht in handen heeft ook de behoudende cultuur in het achterland beïnvloeden? In de vijftien koppen tellende gemeenteraad van het eiland, die afgelopen september is geïnstalleerd, zitten vier tot vijf mensen die Syriza's uitgangspunten steunen. Aan het hoofd van de raad staat burgemeester Stratos Charchalakis, die zegt politiek in het midden te staan. Net als Tsipras is hij een jonge politicus, begin veertig.
Dat belooft vooralsnog weinig goeds.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
COLUMN - De Griekse verkiezingen en de voortslepende Eurocrisis tonen aan hoezeer de eurozone op zoek is naar een sociaal contract: een samenwerkingsvorm met heldere regels die door iedereen worden geaccepteerd. Een economisch experiment laat zien hoe we de huidige crisis in ieder geval niet moeten aanpakken.
In het zogenaamde public good-experiment krijgt iedere deelnemer een hoeveelheid geld die hij ofwel in zijn eigen privéproject, ofwel in een groepsproject kan investeren. Het groepsproject levert winst op voor de hele groep, en de totale groepsopbrengst is maximaal als alle deelnemers samenwerken en al hun geld in het groepsproject stoppen.
Het dilemma is dat het privéproject een hogere opbrengst genereert voor de proefpersoon zelf. De hoogste winst behaalt hij dus door alleen in zijn eigen project te investeren en daarnaast te profiteren van de groepsinvesteringen van anderen. De uitkomst van dit experiment is dat na een paar spelronden met zulke free riders ook de goedwillende spelers het opgeven. De groepsinvesteringen worden steeds lager, om uiteindelijk helemaal te verdwijnen.
Het invoeren van straffen tijdens het experiment biedt een oplossing voor deze treurige uitkomst. Als deelnemers een klein bedrag kunnen inzetten om de free riders een deel van hun winst te ontnemen, ontstaat er al snel een impliciet `sociaal contract’ van hoge groepsinvesteringen, gecombineerd met straffen voor de free-riders.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De nieuwe Griekse premier Alexis Tsipras kan niet meer stuk bij de homoseksuele stellen in het land. Zij kunnen zich binnenkort als partners laten registeren. Dat heeft de regering hun vandaag beloofd.
Een stap die je van een fatsoenlijke linkse partij verwacht.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redenering is alleen maar: afspraak is afspraak. Maar schuld is een tweezijdig verhaal. Als jij bij mij een schuld aangaat, dragen wij beiden verantwoordelijkheid. Jij door die schuld aan te gaan, maar ik ook door jou die schuld te geven. Goede zorg betekent dat ik jou niet zo belast dat ik jou het leven onmogelijk maak. Dat hebben we van de kansel gepredikt, anders ben ik een woekeraar, maak ik misbruik van jou. De noordelijke banken hebben na de invoering van de euro veel leningen gegeven aan Griekenland. Dat de Grieken nu enorme schulden hebben, komt doordat wij eerst de noordelijke banken wilden redden. Als ik mensen hoor zeggen dat Griekenland alles terug moet betalen, dan denk ik: waar is je hart? Hoe kun je daar zo koud en afstandelijk over praten?
Volgens Jesse Frederik in de Groene
(..) De kwaal van de hele Griekenland-discussie. Clichés alom. Grieken zijn lui, ze werken maar 2037 uur per jaar, terwijl die noeste Duitse arbeiders maar liefst 1388 uur maken. Ze gaan te vroeg met pensioen, gemiddeld met 61,9 jaar, 0,2 jaar eerder dan in Duitsland. En ze kennen een veel te grote overheidssector, 8,6 procent van de werkenden is in overheidsdienst, in Duitsland is dat maar 11,1 procent.
Ditmaal bij monde van Elsevierredacteur Michiel Dijkstra:
Dat Griekenland zijn schulden niet kan afbetalen, staat wel vast. […]
Door vanaf volgende week Grieks onderpand te weigeren, dwingt de ECB het land om zich gewoon aan de gemaakte afspraken te houden. Als het dat toch eens zou doen, zou dat in elk geval wat vertrouwen wekken.
Ofwel: Griekenland kan zich niet aan de afspraken houden, maar moet zich toch aan de afspraken houden, want dat wekt vertrouwen.
Dijsselbloem c.s. willen het niet over Griekse schuldafschrijving hebben, maar gezaghebbende economen denken daar anders over, meldt Trouw.
Georgios Katrougkalos, plaatsvervangend minister van bestuurlijke hervorming, heeft bevestigt dat Syriza een veto zal uitspreken tegen de op handen zijnde handelsovereenkomst tussen de VS en de EU, de Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP).
Volgens hem zal een Grieks veto een zegen zijn voor de inwoners van de gehele Europese Unie. Syriza heeft met name moeite met de acceptatie van Investeerder-Staatarbritage, waarin investeerders staten voor een arbitragehof kunnen slepen als de staat een wet invoert die hen geld kost:
En daarmee plaatst het zich recht tegenover Duitsland.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.