In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Zuid-Afrika | Voetbalgeweld
Deze week is John Verhoeven hoofdredacteur van onzeWereld op pad in Zimbabwe, in het kielzog van een delegatie van FNV Mondiaal, met voorzitter Agnes Jongerius, en hoofdbestuurder Jan Willem van der Pol van de Nederlandse Politiebond. Hieronder volgt zijn eerste bijdrage aan Sargasso nog vanuit Zuid-Afrika.
Op pagina 3 van The Star staat in de maandagkrant van 22 juni een welwillend verslagje van de voetbalwedstrijd tussen Brazilië en Italië in de Confederations Cup, dezer dagen in Zuid-Afrika. Het was een prachtige pot, lezen we, al blijft het een beetje raden naar de einduitslag; want die wordt niet genoemd. (het werd, geloof ik, 3-1).
De Confederations Cup is eigenlijk geen echt voetbaltoernooi, maar een soort generale repetitie met publiek. Het spektakel dient maar één doel: het is een gigantische oefening voor de wereldkampioenschappen voetbal die hier volgend jaar worden gehouden. Volgend jaar worden een miljoen supporters verwacht, nu zijn het er nog een stuk minder.
Maar dat maakt de straatbandieten hier niets uit, ook voor hen is het een generale repetitie. En dus heeft The Star van maandag 22 juni op haar voorpagina, naast een enorme foto van zingende Braziliaanse supporters, een stevig artikel over overvallen, inbraken en straatdiefstal. Tientallen supporters blijken overvallen, sommigen zelfs in hun gehuurde huisje, zoals een ongelukkige Duitser in Johannesburg. Anderen kregen zomaar een pistool op de neus. Daar zijn voetbalsupporters niet aan gewend, net zo min trouwens als de Britten die zondag in Durban een rugbymatch bijwoonden tussen hun eigen Lions en de Zuid-Afrikaanse Springboks.
Dodelijk geweld om oliewinning Peru
Het gaat flink mis in Peru. Tientallen demonstranten zijn gedood toen in het Peruaanse Amazonegebied de politie een wegblokkade van de inheemse bevolking doorbrak (NRC). Er vielen ook 23 doden onder de politietroepen. De inheemse bevolking wil oliemaatschappijen beletten om hun leefgebied te betreden. Het gaat o.a. om het Brits-Franse Perenco (een grote gasleverancier van het Verenigd Koninkrijk), PlusPetrol uit Argentinië, Petrolifera uit Canada, Repsol uit Spanje, Petrobras uit Brazilië. Vergelijkbare operaties in het Amazonegebied van Ecuador laten grote ecologische schade zien.
Er zijn inmiddels berichten dat de politie lijken in de rivier gooit om dit grootste bloedbad sinds de opstand van de guerrillabeweging Lichtend Pad in de jaren ’80 te verhullen. Survival International, een organisatie die opkomt voor inheemse volkeren, heeft de oliemaatschappijen opgeroepen zich ten gevolge van het geweld terug te trekken uit het leefgebied van de indianen. Ook de ‘mijnbouw-ngo’ Catapa zit er bovenop en verzamelde een serie (soms bloederige) foto’s van de confrontatie tussen politie en indianen.
..en dat allemaal nèt nu de nabestaanden van Ken Saro-Wiwa hun schikking ontvingen, hoe wrang.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Agenten mishandelen ambulancepersoneel
Politieagenten die ambulancepersoneel aanvallen: het kan in Amerika. Nederlandse agenten waren onlangs verbolgen over het feit dat de politierechter in Amsterdam niet bereid was wangedrag tegen politiemensen dubbel zo zwaar te bestraffen. Daarentegen gold die strafmaat wel voor belagers van ambulancepersoneel. Te weinig REPSEKT voor de Hollandse polderagent. In Amerika heeft men wel veel respect voor agenten en de agenten ook vooral voor zichzelf. Dit leidt regelmatig tot excessief gedrag tegen arrestanten: bruut, banaal, hilarisch. Op 24 mei jl. ging de Oklahoma Highway Patrol nog een stapje verder. Na wat irritaties op de weg stopten de agenten een ambulance die een oudere vrouw naar het ziekenhuis vervoerde. De sterke arm van de wet zocht ruzie en ging uiteindelijk het ambulancepersoneel te lijf, hier het hele verhaal. Job Cohen zou zeggen: “JE BLIJFT MET JE POTEN VAN OVERHEIDSPERSONEEL AF! …ook als je zelf de overheid bent”.
Wanneer zet iets aan tot geweld?
Neem de situatie rond de Deense cartoonrellen. De cartoonist heeft het geweld nooit oorspronkelijk in die cartoons gelegd, maar híj is degene die in dit licht dan door Rutte bestraffend wordt aangewezen. Ik verzin dat niet, Rutte zegt dat hier: ‘Woorden die aanzetten tot geweld moeten onverkort strafbaar blijven.’ Het door Rutte gesuggereerde geweld als valuta is interessant.
De afgelopen dagen veel aangehaalde woorden van Rutte uit het programma Knevel en Van den Brink waarin hij zegt dat iemand de Holocaust mag ontkennen omdat zoiets zó ridicuul is, vind ik nog niet eens zo grievend. Ik snap het wel. Je kan ook beweren dat roken gezond is. Voor de gemiddelde mens een nogal absurde aanname, maar voor de verstokte rokers die longkankerpatiënten zijn geworden nogal pijnlijk.
Mijn bezwaar zit in de grens die Rutte stelt, die van ‘het geweld’, die bestaat niet. Voorbeelden uit de geschiedenis zijn er wel, maar daarmee snijdt de VVD-er zich juist in de vingers. En wat is in vredesnaam Ruttes ‘openbare discussie’? Waar begint deze?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.