Lachen om Joost Niemöller

Zelfverklaard 'nieuw-realist' (een eufemisme voor rassenrealist = racist) Joost Niemöller kan het maar niet laten zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken: Nadat hij eerder deze week tot de hashtag '#niemolling' inspireerde met zijn krankzinnige voorspelling dat het varkensvlees onder druk van de moslims uit de schappen van de Jumbo zou verdwijnen, presteerde hij het daags daarop een Europabrede, meertalige website met elementaire lichaamsvoorlichting over gezondheid, relaties en seksualiteit af te schilderen als campagne van de Duitse overheid om asielzoekers te leren blanke vrouwen te bevruchten. Er prijken namelijk gestileerde plaatjes van interraciale koppels op die site, ziet u, dus in het brein van schedelmeter Niemöller vertaalt zich dat tot propaganda voor white genocide. "Ik verzin dit niet," zegt 'ie er ook nog bij.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Genoeg is genoeg: verbied de vervlakking

weeswijs‘Vervlakking is een fascistisch verschijnsel dat zelfs leidt tot geweld’, schrijft Thomas van Aalten. Daarom moet dat verschijnsel, net als uitingen ervan op televisie, radio, internet, mobiele telefoons en alle andere media, worden verboden.

Ik ben zo’n ongelovige hond, een ambitieuze schrijver die het lef heeft een artistieke carrière na te streven. Vijf romans, elke dag een paar online berichten, een paar filmscripts en televisie-items en dat allemaal voor mijn dertigste. Voor een grijpstuiver. Maar de media vinden voor afvalligheid van de verveling de artistieke doodstraf gepast. Afgelopen maanden werd dat weer realiteit: talloze boeken en films werden door recensenten over het hoofd gezien, maar overal konden we lezen over de usual suspects. Al 40.000 exemplaren verkocht! Bekend van TV! Bekend van Internet! Bekend van Bekend Zijn!

Genoeg is genoeg. Laten we ophouden met cultureel correct gedraai en gekonkel. Het is goed dat Jeroen Brouwers in de Volkskrant in het katern Cicero afgelopen zaterdag zijn kans schoon zag om uitgevers en culturele kermisklanten de mantel uit te vegen, maar het lost de kern van het probleem niet op. De kern van het probleem is de fascistische verveling, de zieke ideologie van nivellering zoals neergelegd in de moderne Mein Kampf: de multomap vol facts and figures over marktwerking, de harde cijfers, de succes stories. De sound bites in talkshows laten weinig aan de verbeelding over.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.