Henk Bres dwingt Kamerdebat af met 41.000 handtekeningen voor verbod pedofielenvereniging Martijn
, door
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Genoeg is genoeg: verbied de vervlakking
, door
‘Vervlakking is een fascistisch verschijnsel dat zelfs leidt tot geweld’, schrijft Thomas van Aalten. Daarom moet dat verschijnsel, net als uitingen ervan op televisie, radio, internet, mobiele telefoons en alle andere media, worden verboden.
Ik ben zo’n ongelovige hond, een ambitieuze schrijver die het lef heeft een artistieke carrière na te streven. Vijf romans, elke dag een paar online berichten, een paar filmscripts en televisie-items en dat allemaal voor mijn dertigste. Voor een grijpstuiver. Maar de media vinden voor afvalligheid van de verveling de artistieke doodstraf gepast. Afgelopen maanden werd dat weer realiteit: talloze boeken en films werden door recensenten over het hoofd gezien, maar overal konden we lezen over de usual suspects. Al 40.000 exemplaren verkocht! Bekend van TV! Bekend van Internet! Bekend van Bekend Zijn!
Genoeg is genoeg. Laten we ophouden met cultureel correct gedraai en gekonkel. Het is goed dat Jeroen Brouwers in de Volkskrant in het katern Cicero afgelopen zaterdag zijn kans schoon zag om uitgevers en culturele kermisklanten de mantel uit te vegen, maar het lost de kern van het probleem niet op. De kern van het probleem is de fascistische verveling, de zieke ideologie van nivellering zoals neergelegd in de moderne Mein Kampf: de multomap vol facts and figures over marktwerking, de harde cijfers, de succes stories. De sound bites in talkshows laten weinig aan de verbeelding over.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.