[qvdd]Waar de VVD nou voor staat is dat wij landelijk willen gaan regelen dat de politie dat kan beoordelen, dat er preventief wordt gefouilleerd, met alle waarborgen die dat moet hebben voor burgers. Wij vinden dat dat niet afhankelijk moet zijn van een linkse gemeenteraad die dat niet wil zoals in Amsterdam of een rechtse gemeenteraad die daar wel wat voor voelt. Als het aan Fred Teeven en de VVD ligt, kan je als kiezer net zo goed thuis blijven vandaag: de gemeenteraad moet vooral niet willen bepalen waar in de gemeente preventief gefouilleerd mag worden. Teeven zei dit gisteren in Nova Politiek (uitspraak over fouilleren op 35:45). Hij was daar in debat met Ab Klink en Eberhard van der Laan en zoveel gecombineerde redelijkheid liet hem nog verder doorslaan in populistisch gebral dan anders, want hij bracht ook nog te berde dat politici zich niet zo moeten baseren op objectieve cijfers.
[qvdd]
“Voor iedereen die het nog niet wist of niet wilde geloven: de PvdA is weer terug. We waren al doodverklaard en begraven maar zijn met strijd, zelfvertrouwen, nederigheid en idealisme teruggekomen”
Aldus Wouter Bos na de gemeenteraadsverkiezingen, waarin meer dan een derde van het totaal aantal raadszetels verloren ging.
Het had inderdaad veel erger kunnen zijn, maar maakt één zwaluw hier nu eens wél zomer?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, met samenvatting van een reeks artikelen over de gemeenteraadsverkiezingen, eerder gepubliceerd op zijn eigen weblog.
Met de lokale verkiezingen in zicht, zijn er altijd mensen die zich zorgen maken om de opkomstcijfers. Met wat meer tam-tam of andersoortige campagnes zou daar misschien wat aan te doen zijn. De traditioneel wat lage opkomstcijfers zouden een teken zijn van de lauwe belangstelling voor de gemeenteraadsverkiezingen. Willen politici de opkomst vergroten, dan moeten ze het consumentenvertrouwen manipuleren.
De consument, tevens burger, annex kiezer, verheft zijn democratische luie reet alleen als het vertrouwen in politici diep is gezonken. Als de burger zeer naar zijn zin consumeert, dan is dat een blijk van goedkeuring en vindt men het niet nodig massaal de stembussen te bestormen. Consumentenvertrouwen is de graadmeter.
Of de campagnevoerende kandidaten nu folderen, twitteren of verkiezingsspam in je mailbox dumpen, het maakt niet uit, Het maakt ook niet uit of de vermeende kloof tussen burger en politiek een gapend gat of slechts een stoeprand breed is. De opkomst zal op 3 maart hoe dan ook rond de 60% komen te liggen. Zo?n 1,4% hoger dan bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen.
Flauwekul, zullen deskundigen meteen roepen. De opkomstcijfers zijn, bij alle soorten verkiezingen, vanaf 1970 vooral gedaald, terwijl het consumentenvertrouwen als een jojo op en neer ging. Maar in dit exceldocument kun je zien dat mijn stelling slechts bij 13 van de laatste 36 verkiezingen niet opgaat. Laten we de verkiezingen voor het Europees Parlement buiten beschouwing dan zijn er zelfs maar 8 uitzonderingen op 32 verkiezingen. Kijk maar eens naar de historische opkomstcijfers en die van het consumentenvertrouwen.
Om te voorkomen dat het opkomstpercentage tijdens de komende gemeenteraadsverkiezingen weer dramatisch laag is, zouden gemeenten “Ik heb gestemd”-stickertjes moeten uitdelen aan mensen die gestemd hebben, zoals in de gemeente Zaandam. Op elke stemlocatie moet daarbij een fotograaf aanwezig zijn die kiezers gratis op de foto zet.
Burgers zijn, mede dankzij internet, weer wat mondiger geworden dan vier jaar geleden. Of daardoor ook meer mensen gaan stemmen tijdens de komende gemeenteraadsverkiezingen – en niet alleen in Den Haag en Almere – dan in 2006 (opkomstpercentage: een magere 58,6 procent), is zeer de vraag. In 1986 vonden de laatste lokale verkiezingen plaats met een opkomstpercentage van meer dan zeventig procent.
Uit onderzoek blijkt dat lokale overheden tienduizenden euro’s uitgeven aan opkomstbevordering. Een deel van dat geld gaat echter naar activiteiten die weinig effect hebben, zoals het uitdelen van folders en ongerichte mediacampagnes. Nederlandse gemeenten zouden daarom meer gebruik moeten maken van Amerikaanse methodes om de opkomst te bevorderen.
De gemeente Zaandam gaat bijvoorbeeld stickers uitdelen aan mensen die hebben gestemd. In VS is het gebruik van ‘I voted’-stickertjes populair. Ze lokken gesprekken uit en kiezers gaan er trots mee op de foto.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Het zal een behoorlijke schok geweest zijn, het bericht dat Geert Wilders in bijna geen enkele gemeente meedoet aan de raadsverkiezingen drie maart. Niet alleen voor zijn vele kiezers, maar ook vooral voor de vele plaatselijke Wildersen die hoopten onder het peroxidevaandel van de grote leider hun eigen plaatselijke politieke carriere te lanceren. Maar het hoeft zo absoluut niet te eindigen. Want zoals de verkiezingen in Venlo en Zuidplas hebben laten zien, en Maurice de Hond nog eens bevestigd: de kiezers van Wilders blijven niet thuis als ze niet op de PVV kunnen stemmen. Ze zoeken een andere rechtse partij: TON, de VVD of lokale Wilders-lookalikes.
En daar zit natuurlijk de grote kans. Neem nu dit clubje dat in Delft aan de verkiezingen mee wil doen. Daar is onder andere de PVV Delft bij betrokken. Alleen, de oprichter van de PVV Delft was vergeten daarbij de echte landelijke PVV te betrekken, en moest onder dreiging van gerechtelijke stappen de naam opgeven. Maar goed, als de naam PVV er ergens mee verbonden lijkt, zullen de kiezers wel opdagen, is kennelijk de gedachte. Als extra lokkertje noemt de partij ook nog de naam van Hilbrand Nawijn als wethouderkandidaat, maar die banden konden heel goed wel eens op net zoveel fantasie berusten als die met de PVV.
Wat meer met de realiteit verbonden lijkt dit initiatief uit het mooie Bunschoten. De Spakenburgse Vrijheids Partij, een initiatief van een geroyeerd raadslid van Betaalbaar Bunschoten (wie kent ze niet), lijkt gevormd nadat Geert Wilders zelf de groep had afgewezen onder zijn partijnaam mee te doen. Niet getreurd, het woord ‘vrijheid’ is immers niet in het bezit van Geert, en dus weerhoud niets de noeste Spakenburgers ervan om plaatselijke PVV te spelen ‘met een knipoog naar Geert Wilders‘.
GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag levert onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, een bijdrage aan de reeks over de gemeenteraadsverkiezingen van onze redacteur Eurocraat.
“Op 18 november vinden er in zes gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen,” zo leidde Eurocraat zijn reeks over bijzondere gemeenten in. Een herindeling moet positieve gevolgen hebben. In de eerste plaats natuurlijk de afslanking van de overheid in het algemeen. En de lokale voordelen in het bijzonder? Mag ik u vandaag de vier armste fusie-gemeenten van Nederland voorstellen? Voor een dubbeltje geboren en nog steeds geen kwartje geworden. Misschien is een stemadvies voor de verkiezingen in maart op zijn plaats?
Als criteria voor het begrip ‘armste fusie-gemeenten’ heb ik het gemiddeld inkomen per inwoner als uitgangspunt genomen. Landelijk ligt dat rond de 21 duizend euro. De vier gemeenten met het laagste gemiddelde inkomen per persoon zijn Reiderland (11.000 euro), Pekela, Dantumadeel (elk 11.100 euro) en Eemsmond (11.200 euro). Reiderland, Pekela en Eemsmond zijn sinds 1990 fusie-gemeenten, Dantumadeel al vanaf 1984. Het zal u niet verbazen dat in deze noordelijke oorden de gemeenteraden worden gedomineerd door linkse partijen. Of wat daarvoor doorgaat. Gerekend over het aantal zetels van al deze vier gemeenten, heeft de linkervleugel 53% in bezit, de rechterflank neemt 27% voor haar rekening en 20% wordt bezet door lokale partijen. In de verhoudingen is er dus een verschil van 26% in het voordeel van links.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op 18 november vinden er in een zestal gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen. Vandaag: Zuidplas.
De gemeente Zuidplas is een fusiegemeente van Moordrecht, Nieuwerkerk aan de IJssel en Zevenhuizen-Moerkapelle. Het is een plattelandsgemeente in het hart van de Randstad. En dat maakt de verkiezingen in Zuidplas juist zo interessant. Van alle zes gemeenten die de 18e naar de stembus gaan, is Zuidplas misschien wel de beste graadmeter voor de uitslag op 3 maart. Toegegeven, de gemeente is misschien wat rechtser en wat christelijker dan het Nederlands gemiddelde, maar in de oude gemeenten domineerden de grote partijen CDA, PvdA en VVD, soms samen met Christenunie of SGP. Het wordt interessant te zien of deze partijen standhouden, want in de nieuwe gemeente doen bijna alle landelijke partijen mee (behalve PVV, GroenLinks en PvdD).
De landelijke partijen beseffen dat maar al te goed. Dus heeft het CDA premier Balkenende al op campagne in Zuidplas gestuurd, brengt de PvdA maar liefst zes ministers in stelling in de gemeente en laat de VVD Fred Teeven de electorale kolen uit het vuur te halen. Andere partijen kunnen niet achter blijven, dus hebben ook Alexander Pechtold en Rita Verdonk de gemeente (40.000 inwoners) met een bezoek vereerd. Agnes Kant komt deze week nog. Alleen Christenunie en SGP (en de plaatselijke partijen natuurlijk) lijken het vooral op lokale kracht te gooien.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.