Het verhaal gaat dat er van die types zijn die hun kont afvegen met briefjes van honderd. Die types hebben een probleem: hun wc-papier is op. Dat is erg vervelend, maar gelukkig voor hen zijn er de redders in nood. “De kosten van de crisis zijn door de overheid voorgeschoten en dat gaan we terugdraaien”, sprak Rutte, toen hij aankondigde een graai in onze koopkracht te zullen doen. De premier na hem mag dan kijken of hij ‘dit prachtige geld terug gaat geven aan de hardwerkende burgers’. De overheid heeft aardig wat voorgeschoten en een groot deel is terugbetaald door ING, SNS Reaal en Aegon. Alleen de ABN Amro heeft een terugbetalingsachterstand. Natuurlijk vreest de bank de deurwaarder, dus treft Gerrit Zalm zijn maatregelen. Hij incasseert 864 miljoen winst over het eerste half jaar en gaat 1500 banen via gedwongen ontslag saneren. De komende jaren schrapt de bank 2350 arbeidsplaatsen. Rutte legt alvast beslag op onze koopkracht om ook deze kosten van de crisis op te vangen. De daadkracht en samenwerking van overheid en bedrijfsleven loopt in ieder geval een stuk beter dan de economie. Alle staatssteun ten spijt, lijkt een nieuwe crisis op komst. Het lijkt wel of Marx zijn posthume gelijk krijgt, stond in GC’s Quote van zondag. Populair gezegd: het systeem deugt niet en heeft het verval ingebakken. Wat je ook doet om het te redden, uiteindelijk stort het toch in. Volgens critici zijn de maatregelen om ons uit de crisis te redden, niet meer dan een “verpleeghuisconstructie”. Een pilletje hier, een pleister daar, de patiënt overlijdt toch. Het economisch stelsel zou drastisch op de schop moeten.
In several wooded areas around the UK, passersby have been stopping for centuries, meticulously hammering small denomination coins intro trees. Most of the trees seem to be in and around Cumbria and Portmeirion. The practice might date back to the early 1700s in Scotland where ill people stuck florins into trees with the idea that the tree would take away their sickness.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De “markt” geeft als signaal dat de overheden het niet goed doen. De financiële spelers beschermen “hun” geld, de landen liggen aan het infuus en Jan met de pet mag het gelag betalen. Ergens gaat er iets niet goed.
Heel plots zijn zij met het geld en zij die het geld analyseren het er over eens, veel landen hebben de financiën niet op orde en dienen dus de tucht der markt te ervaren. Immers, de markt is de meest zuivere graadmeter van de kredietwaardigheid van bedrijven en landen. Toch? Dat diezelfde mensen deze conclusie niet 10 jaar geleden trokken (toen de overleentrend al heel duidelijk was) en toen gewoon met alle liefde bakken met geld ter beschikking stelden moeten we dan maar even vergeten.
En dat ze door het plots intrekken van het “vertrouwen” niet alleen een “signaal” geven maar volledige samenlevingen ontwrichten, is dan jammer. Ze hebben immers de belangen van de klanten te behartigen.
Maar hier gaan twee dingen stevig mis. Ten eerste geeft de kleine groep mensen die over de grote zakken geld gaan het signaal dat zij kennelijk beter weten hoe landen bestuurd moeten worden. Vanuit hun grote villa’s roepen ze “fout, fout! U doet het helemaal fout!” en laten vervolgens de weinige simpele zielen die niet voor het grote geld maar voor de politiek hebben gekozen terugkomen van vakantie om iets te doen wat helemaal niet kan. Ze onttrekken zich aan hun medeverantwoordelijkheid.
Ten tweede maken ze de zaak alleen maar erger door in dit late stadium aan de bel te trekken. In hun streven de belangen van hun klanten niet te schaden, schaden ze de economie in z’n geheel. En daar gaat uiteindelijk iedereen onder lijden. Natuurlijk niet de financiële topspelers zelf. Die hebben hun financiële schaapjes al lang op het droge zodat hun leven niet wezenlijk zal veranderen. Maar wel de mensen die hun centjes in pensioenfondsen stopten die zwaar in dezelfde waardepapieren zitten. Of de mensen met spaarcentjes op banken die straks omvallen, terwijl de bazen net op tijd met een ruime vertrekpremie naar hun tweede huis in een warm land togen.
Algoritmen, modellen en computers domineren heden ten dage een groot deel van de financiële handel. En hoewel er een leuk centje aan te verdienen valt, is het een ongewenste ontwikkeling die om vergaande beslissingen vraagt.
Omdat anderen reeds heel goed hebben uitgelegd hoe de nieuwe ontwikkelingen aangaande de constructies van nieuwe financiële producten en het gebruik van algoritmen en computers momenteel verloopt, verwijs ik u daar graag naar. Start in ieder geval even met deze Tedtalk van Kevin Slavin en concentreer je op de stukjes die gaan over de handel. Dat kost maar een kwartiertje. En als je dan nog anderhalf uur vrij hebt, kijk dan vervolgens naar de docu’s van Tegenlicht over quants en de flashcrash van mei vorig jaar.
Bent u er nog?
Laat ik het even samenvatten in mijn eigen woorden. Een steeds groter deel van de financiële handel vindt plaats op basis van algoritmen en modellen die maar weinigen begrijpen en waarvan de juiste werking onder alle omstandigheden vaak niet aantoonbaar is. En niet alleen begrijpen we de losse elementen niet goed, we kunnen absoluut niet overzien welke dynamiek met name de geautomatiseerde systemen zullen vertonen bij uitzonderlijke omstandigheden. Met alle grote risico’s van dien, zoals we gezien hebben bij de start van de laatste crisis en de flashcrash van vorig jaar.
Maar misschien net zo belangrijk is dat de hele handel meer en meer gaat over de prijs en niet meer over de waarde.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
“I’am an environmentalist, I have won many awards for the environment and from the environment.. ..what we have done here is stabilize the dunes.. ..we stopped the killing of thousands and thousands of birds with the lead poisoning” (Channel 4)
Donald Trump, Amerikaans zakenman legt in de duinen van Schotland naar eigen zeggen ‘het mooiste golfterrein ter wereld’ aan. Gisteren vloog hij met een van zijn privé-vliegtuigen: een Boeing 757-200 met vijf keukens, naar Aberdeen om aan te kondigen dat het golfterrein dat uitkijkt over de Noordzee volgend jaar juli opent. Maar hij zei ook dat zijn project was geraakt door de recessie en dat de investering van 750 miljoen Britse pond in een luxe hotel, een golf academy en een Trump Boulevard voorlopig werd afgeblazen. De duinen zijn inmiddels wel omgebulldozerd, of gestabiliseerd zoals Trump stelt en vogels gaan er niet meer dood want hun habitat is verdwenen en daarmee ook de vogels.
Tja, ik weet niet waarom ik überhaupt nog tijd uittrek om ook maar iets over de JSF te publiceren. Het maakt immers niet uit wat je er over schrijft, hij komt toch. Maar goed, het was wel weer een goed excuus om eens een beetje te spelen met het opmaken van simpele grafiekjes. Ik heb geprobeerd de waarheid zo zacht mogelijk te laten overkomen.
Want wat wil het geval, de kosten van de JSF zijn weer eens opgelopen. Eerst maar het grafiekje waarbij ik de gegevens van vorige jaar gebruikt heb (met wat inflatiecorrectie) en die recent bekend werden.
Afijn, een kleine 20% duurder weer. En nog een paar jaar te gaan voor we ze echt krijgen. En maar denken dat je voor zoveel geld een beetje netjes behandeld wordt. Not. De Tweede Kamer wist van niets en minister Hillen zei dat het nog niet openbaar was. Kennelijk betekent dat zoveel als niet naar hem opgestuurd. Want het gewoon een kwestie van vragen.
Maar eigenlijk is het nog erger. Een recent rapport van GAO heeft een subtiele verwijzing naar een onderzoek in juni 2010 waarin al sprake is van dat bedrag. Hebben we ook niet gehoord. Waarom ook? Het maakt toch niet uit.
Je zou denken dat boekhouden eenvoudig is, zeker als het gaat om het uitdelen van geld. Je vraagt eerst een bonnetje en dan maak je het geld over. Dat voer je gelijk in een database in met wat gegevens erbij (land, soort project, bedrijf, etc…) en klaar is Kees.
Maar in Europa is niets eenvoudig. En als je het om 50 miljard euro per jaar gaat, schijnt het alleen maar moeilijker te zijn. Lees het hele verhaal over het uitzoekwerk van een groep diehards hier.
Een specifieke opmerking zette mij aan tot een kleine speurtocht:
“some of the biggest corporate beneficiaries of a programme intended to support small- and medium-sized companies are multinational corporations such as IBM, Fiat and fashion retailer H&M”
Hoe zou dat zitten met de Nederlandse bedrijven? Ik heb daarom als steekproef de bedrijven die momenteel een notering in de AEX hebben even door de zoekmachine van FT gehaald. Hieronder het resultaat van steun die grote Nederlandse ondernemingen kregen in de periode vanaf 2007, voor zover bekend:
Aegon € 0 Ahold € 0 Air France – KLM € 0 Akzo Nobel € 152.504 Aperam € 0 ArcelorMittal € 879.416 ASML € 0 BAM € 0 Boskalis € 0 Corio € 0 DSM € 129.766 Fugro € 0 Heineken € 30 ING € 0 KPN € 0 Philips € 416.313 Randstad € 631.836 Reed Elsevier € 0 Shell € 12.102 SBM € 0 TNT € 251.908 Tomtom € 0 Unibail-Rodamco € 87 Unilever € 965.904 Wereldhave € 1.126 Wolters Kluwer € 334.653Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
