Zware onderhandelingen

Ja, maar het zullen zware onderhandelingen worden Aldus premier Rutte vanochtend op een vraag van Job Cohen of de PVV meer bezuinigingen zal steunen. Hoewel Geert Wilders erop hamert dat zijn achterban genoeg voor de kiezen heeft gekregen, rekent Rutte dus nog steeds op zijn steun. Ik zou daar niet zo zeker van zijn. Wie de debatten goed analyseert, ziet dat Geert Wilders hard aan zijn linkse profiel werkt. Asiel, immigratie, islam, het zijn ondergeschoven onderwerpen. Hij probeert vooral de linkse partijen af te troeven. Het Cohen-pesten is overduidelijk, dat deed Wilders vorig jaar ook al. Maar wie goed oplet, merkt dat ook Emile Roemer het continu aan de stok krijgt met Wilders. Wilders schiet naar links. Hij moet wel. Steun? Ja, maar als de PVV in de peilingen daalt, is het snel afgelopen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bedrijfspoedel

[qvdd]”De heer Cohen is de bedrijfspoedel van het kabinet-Rutte. Hij mag een keer tegen een boom aan plassen en hij mag een keer blèren. Maar thuis springt hij weer op schoot bij premier Rutte.”

Aldus Geert Wilders. Allereerst, wat is in godsnaam een bedrijfspoedel?

We zullen vandaag zien of dit staaltje fact free politics weer gaat werken. Tot nu toe wel. De media berichten vooral over het poedelincident en het feit dat Cohen a) stuntelig optreedt en b) continu onder vuur ligt. De totale idiotie van de opmerkingen van Wilders raken zo weer uit zicht. Wat een meester.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Incasseringsvermogen

[qvdd]Het incasseringsvermogen wordt op de proef gesteld.

Aldus de koningin. Een vrolijke troonrede was het niet en dat was natuurlijk ook wel te verwachten.

Ik heb Geert Wilders niet kunnen ontdekken in het publiek, maar hij zal ongetwijfeld wat nors hebben gekeken. Weinig over integratie. Nauwelijks veiligheid. De blik internationaal gericht. Veel maatregelen die Henk en Ingrid in de portemonnee zullen raken. De troonrede laat wat dat betreft zien dat de politieke wind toch anders is gaan waaien en dat is voor Wilders geen best nieuws.

Maar buiten deze (voorspelbare) economische nadruk heb ik weinig nieuws kunnen ontdekken. De bankenbelasting vanaf 2012, maar die hing al in de lucht. Meer inzicht in onderwijsprestaties van scholen is interessant, maar hier geldt wel: eerst zien, dan geloven. Of heb ik iets over het hoofd gezien?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

SP-onderzoek PVV-beloftes beter in overdrijven dan tellen

SP rapport PVVDe SP houdt gedoogpartij PVV goed in het vizier. Na een eerdere publicatie over gebroken PVV-beloftes verscheen vandaag een nieuw onderzoek van het wetenschappelijk bureau van de SP waarin wordt beweert dat de PVV in de afgelopen tijd nog eens 150 beloftes brak. Het is een goede zaak dat partijen elkaar de maat nemen, juist over elkaars inhoudelijke keuzes en de consistentie daarvan. Het doel van verkiezingsprogramma’s is immers de kiezer inzicht te geven in het gedrag van partijen na de verkiezingen. Als partijen stelselmatig afwijken van hun programma krijgt de kiezer iets heel anders dan voorgespiegeld. Toch is het de vraag of de publicatie van de SP niet vooral een publicitaire stok is om de PVV mee te slaan. Want op het onderzoek valt het nodige aan te merken.

Neem een voorbeeld uit hoofdstuk 2 van het SP-onderzoek. Dat begint met: “De PVV zegt een einde te willen maken aan de graai- en bonussencultuur”. Daarbij wordt verwezen naar pagina 19 van het PVV-verkiezingsprogramma. Op pagina 21 van dat programma staat inderdaad dat de PVV af wil van de bonussencultuur in de (semi)publieke sector, bij staatsondernemingen en bij financiële instellingen met staatssteun. Dat laatste lijken de onderzoekers even te vergeten als de PVV wordt tegengeworpen tegen een aantal moties over het beloningsbeleid bij financiële instellingen te hebben gestemd. Die moties zijn immers niet alleen gericht op financiële instellingen met staatssteun. Dat de PVV tegen dergelijke moties stemt, is dus niet in tegenspraak met hetgeen in het verkiezingsprogramma staat. Overigens stemde de PVV vóór één van de moties waarvan het onderzoek beweert dat de partij tegen stemde (namelijk nummer 31980, 42).

Dit ene voorbeeld illustreert dat het onderzoeken van verkiezingsbeloftes nog niet zo eenvoudig is. Dat is bij degenen die wetenschappelijk onderzoek doen naar verkiezingsbeloftes al lang bekend. Robert Thomson deed in de jaren 1990 promotieonderzoek naar verkiezingsbeloftes in Nederland en besteedde daarbij veel aandacht aan de vraag wat nu precies een belofte is en wanneer je die vervult of verbreekt. Het blijkt nog behoorlijk lastig om daarvoor een objectieve maatstaf te formuleren. Natuurlijk is het in sommige gevallen duidelijk dat een belofte is verbroken, maar veel vaker is er sprake van een grijs gebied. Het lijkt er toch op dat de SP-onderzoekers dit gebied overwegend in het nadeel van de PVV hebben ingekleurd.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Wilders stemt uitspraken af met Justitie

De grens tussen geschiedschrijving en actualiteit is met het gisteren verschenen boek De smaak van de macht overschreden. Daarin een interview met onder meer Ruud Lubbers (en Kok, Balkenende, Van Agt en De Jong). Buiten dat het CDA goed is vertegenwoordigd in de serie interviews, christen-democraten blijven toch praatgrage politici met een sterke innerlijke drang tot verantwoording, haalt het boekje vooral het nieuws door uitspraken die Lubbers doet over zijn informatie-werkzaamheden, augustus 2010. Daarmee legt hij afspraken bloot die tijdens de onderhandelingen geheim waren en nu van grote invloed kunnen zijn op de politieke krachtverhoudingen.

De moeite die het CDA met dit gedoodgkabinet heeft, is u wel bekend. De emotionele toespraken van Verhagen en De Jong (toen diamteraal tegenover elkaar) tijdens het partijcongres hebben diepe sporen getrokken in de partij. De link met Wilders paste de partij niet, beweerden boze leden, zeker niet na de electorale afstraffing die het onder Balkenende had gekregen. Er dreigde zelfs een opstand onder de provinciale afgevaardigden. Nee, repliceerde Verhagen: een partij die geen macht zoekt, is geen partij. Door deel te nemen aan dit kabinet zou de christen-democratie waken over belangrijke waarden en deze beter kunnen beschermen dan vanuit de oppositie. Lubbers (informateur), De Jong (tegenstander van het kabinet), Balkende (afgestrafte premier): alleen al vanwege deze personages is het boek van Annemarie Gauthérie van Weezel, waar ze allemaal voorbijkomen, natuurlijk smullen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende