Geschiedenis van Nederland

Veertien jaar geleden publiceerde ik een – al zeg ik het zelf – erg leuk klein boekje over het Nederlandse consensusmodel, Hollands glorie. Onze hele ontstaanslegende zat erin verwerkt: polders, de waterschappen, Floris V, de hertogen van Bourgondië, Calvijn, de Tachtigjarige Oorlog, de Gouden Eeuw, Rembrandt van Rijn, de regenten, de Patriottenbeweging, Vincent van Gogh en uiteindelijk hoe de overlegcultuur vorm heeft gegeven aan overlegeconomie. Ironisch detail: het eindigde met de constatering dat het streven naar consensus betekende dat soms onderwerpen onbesproken bleven. De discussie over de islam, zo schreef ik, leek zich te beperken tot een debat over hoofddoekjes en vermeed echte problemen. Toen die discussie er toch kwam, leek het verstandig het boekje opnieuw uit te geven. Iets minder lichtvoetig en met een iets duidelijkere politieke boodschap. De belangstelling viel echter toch tegen, misschien omdat het boekje, dat vrij herkenbaar was, een nieuwe titel had gekregen, Polderdenken.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Cursus twittergrapjes deel 1: Paardenvlees

COLUMN - Iedereen kan grappig zijn, als je maar weet hoe. Peter Buurman geeft een kleine cursus met betrekking tot Twitterhumor.

Twitter zit vol grapjurken. Opvallend, want in de openbare ruimte krijg ik al doodverwensingen naar mijn hoofd geslingerd als ik mijn hand vergeet uit te steken op de fiets. Op het web blijkt men echter in staat overal met een malle kwinkslag, knipoog en korrel zout op te reageren. Zijn nu heel veel mensen stiekem grappig, of kan iedereen grappig zijn? Ik denk dat ik het antwoord gevonden heb.

Grapjes maken is een doodserieuze zaak, je zult er het één en ander aan werk voor moeten verrichten. In het geval van Twittergrollen is het een kwestie van herkennen van sjablonen, om die vervolgens zelf naar hartenlust in te vullen. Waarschijnlijk ben ik nu te abstract, dus laat het me aan de hand van een recente gebeurtenis uitleggen.

Het lijkt de laatste tijd wel een rage om in van alles paardenvlees aan te treffen. Verrassend slachtoffer uit de reeks: de gehaktballetjes van de IKEA. Niet geheel verwonderlijk dus dat er al gauw grappen werden gemaakt over waar het vlees zich dan nog meer in zou bevinden. Het sjabloon:

Foto: ANS-online (cc)

Geert en het referendum

ANALYSE - Geert Wilders heeft iets met referenda. Nu wil hij stemmen over een referendum over de EU. Daarmee borduurt hij voort op werk van PvdA, GroenLinks en D66, zegt Clara Mens.

Moet er een referendum komen over ons land uit de Europese Unie treden? Daarover debatteerde Geert Wilders afgelopen dinsdag met Diederik Samsom. Geert vroeg Diederik nog eens na te denken over zo’n referendum. Diederik gaf een antwoord waarvan hij later wellicht spijt had. Het antwoord kwam er namelijk op neer dat je voor referenda bij de PvdA aan het juiste adres was. De PvdA-fractie had immers al jaren geleden een initiatiefwetsvoorstel over referenda aanhangig gemaakt. Dat maakte een raadgevend referendum mogelijk ‘over vrijwel elk denkbaar onderwerp.’

Prima, zei Geert, laten we daar dan zo snel mogelijk over stemmen. Woensdag vroeg hij bij de regeling van werkzaamheden om het wetsvoorstel volgende week donderdag in stemming te brengen. En hij kreeg zijn zin. Daarmee is het door Wilders zo gewenste referendum over het verlaten van de Europese Unie echter geen stap dichterbij gekomen. Het voorstel in kwestie gaat namelijk alleen over referenda die wetten of de stilzwijgende goedkeuring van verdragen die binnen het Koninkrijk alleen voor Nederland gelden betreffen (artikel 4).

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Dick Aalders (cc)

Mosknee.nl getuigt van islamhaat

OPINIE - ‘Wat zou het mooi zijn, een Nederland zonder moskeeën,’ is op de site mosknee.nl te lezen. De site, die afgelopen vrijdag gelanceerd werd, is een initiatief van de Partij Voor de Vrijheid.

Elke partij en elk individu heeft het recht bezwaar te maken tegen bouwplannen in en van gemeentes. Daar zijn procedures voor. Die kunnen gevolgd worden en het resultaat kan zijn dat de bouwplannen van de baan zijn, ze gewijzigd worden of gewoon gerealiseerd worden zoals oorspronkelijk bedacht.

Iedereen heeft dus de vrijheid te protesteren tegen bouwplannen. Er is ook niets tegen een website die ondersteuning geeft aan mensen om hun protesten conform de procedures vorm te geven. De vrijheid een website te initiëren door een politieke partij past ook in ons democratisch systeem. Ook als het gaat om het protest te kanaliseren tegen moskeebouw. De Partij Voor de Vrijheid (PVV) staat niet alleen in het vorm geven van protest tegen een religie, in dit geval de islam. Was het niet D66 dat onlangs in het nieuws kwam als partij van christen-pesters? De zondagsluiting, de uitsluiting van de koningin van de formatie? De christelijke partijen waren niet blij met D66.

Ik heb ook geen bezwaar tegen het principe van de website. Het is het verworven recht binnen een democratie je protest te uiten en te kanaliseren.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Politiek Kwartier | Ja of nee, meneer Samsom?

COLUMN - Waarin Klokwerk verlangt naar de inhoudelijke discussie over de EU waar Cameron toe oproept.

Cameron heeft wat losgemaakt. Ook in ons land. Uiteraard liep Wilders meteen hard te kwaken dat ook hij nu een referendum wil over deelname aan de EU. Helaas voor hem werd hij er meteen al uitgebluft door Diederik Samsom. Die is niet bang voor zo een referendum. Tsja, onze kernfysicus kan rekenen. Waarschijnlijk zou maar 35 procent van de bevolking kiezen voor een exit. Het is geen issue. Pech voor Geert en alle EU-haters dus.

Onderwerp gesloten? Zeker niet. Want blij met de EU zoals die nu is, is eigenlijk niemand. Terecht wijst Samsom erop dat ja/nee-vragen veel minder interessant zijn dan de discussie erom heen. Zo zijn er genoeg zaken waar ieder weldenkend mens Cameron succes mee zou wensen de komende tijd. Bijvoorbeeld met het aankaarten van het idiote systeem van landbouwsubsidies, of de waanzinnige halfjaarlijkse verhuizing van Brussel naar Straatsburg en terug. Een versimpeling van de regels in het algemeen zou de EU niet misstaan.

Het eeuwige adagium dat de EU bevoegdheden terug zou moeten geven naar de lidstaten heb ik echter al genoeg gehoord. En goede voorbeelden daarvan helaas te weinig.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-03-2022

Politiek Kwartier | Zoek je problemen?

COLUMN - Het wordt tijd dat politici zich niet met incidenten, maar met echte problemen gaan bezig houden.

Hebben we een Marokkanenprobleem? Welnee. Onze Geert heeft lang moeten wachten tot er eindelijk eens een Mocro betrokken was bij voetbalgeweld. Logisch dat hij er dan ook meteen bovenop zit. Maar serieus te nemen is het niet.

Hebben we dan een voetbalprobleem? Een jeugdprobleem? Een autoriteitsprobleem of een mentaliteitsprobleem?

Welnee. Laat je door media en politici niets aanpraten: We hebben eigenlijk helemaal geen probleem.

Die overleden grensrechter, dat is geen probleem, dat is een tragedie. Heel goed dat we daar met zijn allen bij stil staan. En zeker is het goed te bezinnen op de verruwing van de samenleving.

Maar geweld is helaas van alle tijden en een incident is een incident. Als er nu maandelijks een scheidsrechter in het ziekenhuis zou belanden, dán hadden we een probleem. En we hadden een probleem als niemand zich daar druk om zou maken. Maar dat is beide niet het geval.

Dat opgroeiende jongens losse handjes hebben en rare dingen roepen als er een camera op ze wordt gericht, dat is ook al niet nieuw. Klagen over de jeugd doen we al sinds Plato. Dus óf de mensheid wordt al twee en een half duizend jaar lang steeds kwaadaardiger, óf dat opgefokte gaat er mettertijd vanzelf weer af. U mag het zeggen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende