Van die dingen | Garagemannetje

Het garagemannetje lachte door de telefoon. ‘Ja mevrouwtje, dat kan wel zijn dat u dit al meer dan een jaar heeft, maar als u zo door blijft rijden staat u straks stil langs de snelweg. Ik kan het zo voor u repareren hoor, het kost, nou ik gok, om en nabij de zevenvijftig.’ ‘Als in zevenhonderdvijftig?’ piepte ik. ‘Ja, zevenhonderdvijftig, maar dan loopt hij wel weer als een zonnetje hoor. Veilig met de kinderen enzo. Hij had al weer een beurt gemoeten ook. Dat is al heel lang niet meer gebeurd.’ Hij klonk beschuldigend.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Closing Time | The Modern Dance

The Modern Dance van het gelijknamige album van Pere Ubu. Het is niet het openingsnummer van de plaat, dat is Non-Alignment Pact, ook mooi, maar dat nummer begint met een doordringend pieptoon die nogal lang aanhoudt. Vandaar de keuze voor het wat meer traditionelere en publieksvriendelijke Modern Dance. Aan de karakteristieke, wat klaaglijke stem van David Thomas is niet te ontkomen natuurlijk. Maar het nummer heeft veel te bieden:  stuwende ritmes, wisselende ritmes, vreemde wendingen, gelach & gepraat en dat vreemde onbekende woord waar David Thomas elke zin mee besluit. Ik heb de betekenis van merdre opgezocht. 

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verrassend debuut van Bonne Aparte

Bonne Aparte Het werd weer eens tijd voor een goede bak herrie. En dat viel mooi samen met de eerste albumrelease van Subbacultcha, Taste my snow van het Fries/Groningse Bonne Aparte. De ondergrondse concertorganistor die al jarenlang garant staat voor gevarieerde avonden in de iets kleinere zaaltjes in Amsterdam, Haarlem en Utrecht, heeft namelijk haar vleugels uitgeslagen en in mei haar eigen label opgericht. En dan niet een in de traditionele zin des woords maar puur om het beste uit de alternatieve muziekscene in Nederland naar voren te halen. Want het hart van Subbacultcha ligt bij de muziek en niet bij de commercie. Daarnaast verschijnt er nu een gratis maandelijks mini-magazine met aandacht voor alternatieve muziek, kunst, design, lifestyle en fotografie. En werd er ook nog eens een verzamel-cd uitgebracht met nummers van Health, Pfaff, Intelligence en Scram C Baby. Maar dat deed Subbacultcha al vaker.

En dan nu dus de eerste albumrelease van Bonne Aparte dat is uitgebracht door een samenwerking tussen Subbacultcha, Wham!Wham! records, Rocknroll Highschool en Konkurrent. De eerste twee zorgen voor de promotie, de tweede voor de optredens en de laatste voor de distributie. En dat legt Bonne Aparte geen windeieren gezien de uitgebreide tourlijst van de band. In Nederland wordt zo’n beetje op elk podium gespeeld en in september volgt nog een tour door Polen en Rusland.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.