FSC-keurmerk blijkt waardeloos

Volgens onderzoek van de Zweedse milieuorganisatie Skydda Skoggen kapt Ikea's dochterbedrijf Swedwood op grote schaal oerbos in Karelië, het stuk Rusland dat tegen Finland aanligt. Ikea's hout is voorzien van het FSC-keurmerk, dat een garantie zou moeten zijn voor verantwoord bosbeheer. Een clash tussen milieuorganisatie, grootbedrijf en certificeerder. Tot zover niet zo heel veel bijzonders, er is in dit soort gevallen altijd veel ruimte voor interpretatie. Maar dan komt het verweer van FSC in de Volkskrant: "Swedwood maakt afspraken volgens de Russische wet- en regelgeving. De waarde die de Russen hechten aan oerbos is anders dan de Zweden. Bovendien laat Swedwood 6.000 hectare in het gebied met rust." Allemachtig! De hele gedachte achter certificaten is nou juist dat westerse bedrijven die opereren in landen met zwakke regelgeving zich binden aan strikter ethisch gedrag dan lokaal gebruikelijk. Rusland is zo corrupt als wat en aan bossen hecht men weinig meer dan economische waarde. Als FSC het logisch vindt dat Swedwood zich aan die normen houdt, is het label waardeloos. Het zegt niet meer dan: "Dit hout is hoogstens verantwoord wanneer het uit een goed gereguleerd land komt, want als de lokale regering er een eind op los kapt, vinden wij het duurzaam om daaraan mee te doen." Foto: spoonlite

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.