Privatiseren gevangenissen is niet goedkoper

Een gastbijdrage van Marcel Canoy en Ben Vollaard. Zij zijn verbonden aan de Universiteit van Tilburg. Canoy is tevens chief economist bij onderzoeksbureau Ecorys. Het stuk stond gisteren ook in NRC Handelsblad. Het kabinet is de privatisering van het gevangeniswezen aan het voorbereiden. Dat is een opmerkelijk plan, dat tot nog toe weinig aandacht heeft gekregen. Hierover zijn afspraken gemaakt tijdens de coalitiebesprekingen. Nu wordt het beleidsvoornemen uitgewerkt op ambtelijk niveau. Afgelopen week was staatssecretaris Teeven (Veiligheid, VVD) in het Verenigd Koninkrijk, om meer te weten te komen over de Britse ervaringen met de privatisering van gevangenissen. Het plan is opmerkelijk omdat dit kabinet op vrijwel alle andere terreinen geen blijk geeft van een voorkeur om overheidstaken te laten uitvoeren door private partijen. Blijkbaar bestaat daar op dit ene terrein wel behoefte aan. De reden moet worden gezocht in de wens tot bezuinigen. De privatisering wordt voorbereid „met het oog op versobering en kosteneffectiviteit”. Het kan allemaal goedkoper en soberder. Privatisering gaat daarbij helpen, is de gedachte.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Teeven rotzooit maar wat aan met de veiligheid

Fred Teeven (Foto: Flickr/roel1943)

Staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid & Justitie – ik blijf het een Orwelliaanse naam vinden – wil dat TBS’ers die tijdens verlof proberen te ontsnappen, een strafbaar feit plegen tijdens verlof of zich aan begeleiding onttrekken minimaal een jaar geen verlof meer krijgen.

Er zijn tot nu toe dit jaar 31 TBS’ers die in deze categorie vallen, tegen 24 vorig jaar. Geen nieuwsrubriek meldt op hoeveel verloven dat in totaal is en of het vooral om een dagje te laat terug zijn ging of tijdens verlof verkrachten en moorden. Strafpunten voor de Nederlandse journalistiek.

Maar dat is niet waar het me om gaat. Het gaat me om wat Teeven als motivatie voor zijn voorgestelde maatregel geeft. Hij zegt dat hij ‘het imago van TBS wil verbeteren’ en dat hij ‘denkt dat de maatregel voor TBS’ers een afschrikwekkend effect heeft.’ Tamelijk schokkende uitspraken.

TBS is een maatregel die wordt opgelegd aan mensen die (mede) als gevolg van een psychiatrische stoornis een misdaad plegen. Het is de bedoeling ze te behandelen om zo te zorgen dat ze het niet weer doen. Daarvoor moet de beste mogelijke behandeling worden toegepast, zowel in het belang van de TBS’er als in het belang van de samenleving. Het is niet de bedoeling dat een staatssecretaris zonder enige achtergrond in de psychiatrie dat gaat doorkruisen met maatregelen waarvan hij denkt dat ze een afschrikwekkend effect hebben en waarvan hij hoopt dat ze het imago verbeteren. Het hele idee dat imago überhaupt een rol zou moeten spelen bij een medische behandeling is volkomen absurd. Chemotherapie heeft ook een kutimago. Terecht. Maar het werkt wel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Preventief fouilleren: misgegrepen

Het kabinet-Rutte wil preventief fouilleren uitbreiden naar heel Nederland. De Amsterdamse gemeenteraad besloot onlangs om het fouilleren in heel Amsterdam-West toe te staan, dit tegen het zere been van de stadsdeelraad. En in Rotterdam is inmiddels zo ongeveer in zijn geheel een ‘veiligheidsrisicogebied.’

De discussie rondom preventief fouilleren lijkt op die over cameratoezicht. Beide zijn duur, beide leveren aantoonbaar weinig op, maar dat weerhoudt zelfverklaarde crime fighters als Fred Teeven er niet van om dit soort gribusmaatregelen te blijven voorstellen.

Voor de paar liberalen die nog in de VVD rondlopen (Jeanine Hennis, leest u mee), hier nog wat recente ervaringen in het buitenland.
Het is nog onduidelijk hoe het fouilleerbeleid eruit gaat zien, maar te verwachten is dat niet overal continu een heel politiecircus wordt opgetuigd en dat de politie gerichter mensen gaat fouilleren.

In de VS en zeker in New York is dat al jaren schering en inslag. Vorige week verscheen een nieuw onderzoek naar het zogenoemde Stop, Question and Frisk beleid. Dit in het kader van een class action lawsuit van enkele New Yorkers die zich onheus bejegend voelde.

De conclusies zijn duidelijk:

  • Nearly 150,000 stops over the last six years are unconstitutional and lack any legal justification. Another 544,252 stops may be unconstitutional but were not documented sufficiently to determine this. All together, 30 percent of all stops are either illegal or of questionable legality;

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe liberaal is Fred Teeven?

De officieuze titel van de voormalig officier van justitie en huidig Tweede Kamerlid Fred Teeven is natuurlijk crimefighter. De georganiseerde misdaad zag in Teeven een pitbull. Na zijn korte politieke loopbaan als lijsttrekker bij Leefbaar Nederland in 2002 keerde hij naar zijn oude post. Een paar jaar later vroeg de VVD Teeven op de lijst in de Tweede Kamer, net als Ton Elias en Arend-Jan Boekestijn. Vechten om de veiligheid. Zonder naderend onheil en criminaliteit heeft Teeven als politicus weinig bestaansrecht, ondanks zijn hoge positie op de huidige VVD-ranglijst. Hoe liberaal is Teeven eigenlijk?

Tijdens de verkiezingsavond van de gemeenteraadsverkiezingen op 3 maart jl. zat Fred Teeven bij de Amsterdamse zender AT5 aan tafel. Tegenover hem GroenLinks-europarlementariër Judith Sargentini. Waar Sargentini zich als voormalig fractievoorzitter en gemeenteraadslid voor haar partij in de hoofdstad had bewezen op het gebied van werk en inkomen, jeugdbeleid en openbare orde, moest Fred Teeven schermen met krachttaal van ‘de statistieken’ en de sentimenten van de roofovervallen. Je zag een klassieke tweedeling in die paar minuten: de individuele aanpak (Sargentini) versus de collectivistische aanpak (Teeven). De kern van de problematiek bij criminaliteit onder bijvoorbeeld jongeren bevindt zich, tot ongetwijfeld grote teleurstelling van Teeven, op microniveau. Daar hebben de Hakkelaars van deze wereld niets mee te maken. Problemen die in de straat, in het onderwijs en in de jeugdzorg aangepakt moeten worden. Teevens aanpak daarentegen is, zeker wanneer we de huidige verkiezingsstrategie onder de loep nemen, er juist één van repressie en Big Brother.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QvdD: Niet afhankelijk van een linkse gemeenteraad

[qvdd]

Waar de VVD nou voor staat is dat wij landelijk willen gaan regelen dat de politie dat kan beoordelen, dat er preventief wordt gefouilleerd, met alle waarborgen die dat moet hebben voor burgers. Wij vinden dat dat niet afhankelijk moet zijn van een linkse gemeenteraad die dat niet wil zoals in Amsterdam of een rechtse gemeenteraad die daar wel wat voor voelt.

Als het aan Fred Teeven en de VVD ligt, kan je als kiezer net zo goed thuis blijven vandaag: de gemeenteraad moet vooral niet willen bepalen waar in de gemeente preventief gefouilleerd mag worden.

Teeven zei dit gisteren in Nova Politiek (uitspraak over fouilleren op 35:45). Hij was daar in debat met Ab Klink en Eberhard van der Laan en zoveel gecombineerde redelijkheid liet hem nog verder doorslaan in populistisch gebral dan anders, want hij bracht ook nog te berde dat politici zich niet zo moeten baseren op objectieve cijfers.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige