Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Wilders Spiegel
De halve wereld verwacht van mij een stelling in de Film van Wilders. Die heb ik: Vertonen. Wel met een advies voor Geert. Dat schreef ik in een commentaarstukje voor de Revu.
‘Uiteraard ben ik geen helderziende, maar ik denk dat ik weet hoe de ‘anti-Koran’ film ‘Fitna’ van Tweede-Kamerlid Geert Wilders er uit gaat zien. Dat wordt het betere plakwerk. Een collage van bekende beelden die we kennen van tv en internet. Zoals daar zijn: een onthoofding door Taliban van Afghaanse politiemensen, de effecten van een zelfmoordaanslag in een Israëlische badplaats, een autobom op een overvolle markt in Irak en Pakistan, foto’s van de Turkse genocide op Armeense christenen, een steniging in Iran, burgers na bomaanslagen in Casablanca, New York, Madrid en Londen. Gewoon aan elkaar geplakt. Zonder commentaar.
Wie zich voelt aangesproken, zal zich er aan storen. Maar het zijn bestaande beelden van acties uitgevoerd in naam van een geloof. Wilders houdt met zo’n film de kijker een spiegel voor. Wie schrikt, schrikt van zichzelf. Als Wilders zich in de film onthoudt van commentaar zal niemand hem kunnen aanvallen. Alleen, daarvoor heb je tact nodig. En ik weet niet of ons Kamerlid zich zal inhouden. Zelf raad ik hem aan geen pagina’s uit de Koran te scheuren of zich te zondigen aan fouten, als intolerantie, die hij zijn tegenstander in de schoenen schuift. Als Wilders de hele film zijn mond houdt, is dat het beste. Dan zien we een herhaling op de Grote Donorshow van BNN, waarbij iedereen op voorhand ook op het verkeerde been is gezet bij het weggeven van een nier. Zo wordt opnieuw aangetoond dat de samenleving en politiek ziekelijk vooringenomen is.
Zoek de beweegredenen
Wilders slaagt er weer meesterlijk in de media te bespelen. Al maandenlang voert hij met kleine aankondigingen de spanning op rond zijn film Fitna. Zodra iemand durft te zeggen dat hij wellicht wat gas terug zou moeten nemen gilt hij hysterisch dat het een “schande” is, “walgelijk” en dat de ze “de pot op kunnen”.
En ook al ben je van mening dat het de een of andere grootmoefti-hotemetoot in zijn bol geslagen is wanneer die geweld in het vooruitzicht stelt en wijs je categorisch af dat iets als een kinderfilm plots niet vertoond mag worden, alleen omdat het een Nederlandse kinderfilm betreft, zodra je zegt dat Wilders’ toon en uitlatingen slechts Nederland en Nederlanders in gevaar brengen wordt plots gedaan alsof je ook meteen voor invoering van de sharia bent en zweepslagen wilt uitdelen als er een teddybeer Mohammed wordt genoemd.
Maar wie heeft het ooit over de beweegredenen van Wilders? Die maken namelijk veel duidelijk over zijn handelen en de manier waarop hij zijn standpunten presenteert. Die beweegredenen zijn bevestigd door een onverdachte bron, namelijk Bart Jan Spruyt, ooit kompaan van Wilders in de begintijd van de PVV, maar uiteindelijk vertrokken vanwege een principieel meningsverschil. Spruyt was van mening dat, hoezeer je het ook met elkaar oneens bent, je uiteindelijk tot een vorm van dialoog zult moeten komen. In een interview in De Volkskrant, al in november 2004, gaf Spruyt aan dat Wilders slechts één “oplossing” ziet: een gewelddadige, waarbij moslims en niet-moslims tegenover elkaar komen te staan.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wilders is geen Nederland
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Quote du Jour – …
“…”
Dit is de reactie Geert Wilders: internationaal handelaar in angst, op de talloze uitnodigingen om in debat te gaan over zijn uitlatingen over de islam. Wilders reageert niet. Iedereen die tot nu toe Wilders vroeg om een gesprek, waaronder diverse moslimorganisaties kreeg nul op het rekest (Volkskrant).
Vaak neemt zijn ondemocratisch bestuurde partij: de PVV niet eens de moeite om te antwoorden op de uitnodigingen. Mogen wij hieruit concluderen dat Wilders een stijlloos lafbekje is of hoort het allemaal bij zijn sluwe perpetuum mobile van haatzaaierij? Stelling + poll: het wordt hoogtijd dat andersom de rest van de wereld ook niet meer reageert op Wilders.
[poll=128]
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.