Hup Spanje!

Twee landen, één finale: Nederland en Spanje. Het is een cliché om te roepen dat er maar een kan winnen, maar het is een waarheid als een koe. En hoe verleidelijk het ook is voor Nederland te zijn, je moet rationeel blijven, juist nu. Een kampioenschap levert een land veel op. Niet alleen de kroegen en supermarkten profiteren, ook zullen de producten van de winnaar beter worden verkocht. Meer mensen zullen naar dat land op vakantie willen en het algehele vertrouwen in eigen kunnen zal toenemen. Al met al kan het zo een half procent extra economische groei opleveren. Een rationeel iemand moet dit in ogenschouw nemen en een onvermijdelijke conclusie trekken: Spanje hoort dit WK te winnen. Het land is, samen met Grieken en Portugal het grootste zorgenkindje van de EU. Het land kan de hele Unie, misschien zelfs de wereld, in een economische crisis storten die zijn weerga niet kent. Juist nu heeft dat land die halve procent extra nodig, en ook een toename in zelfvertrouwen is beter besteedt aan de Spanjaarden. Daar profiteren wij óók van. Bovendien is het land economisch gezien belangrijker dan wij. De wereld als geheel heeft meer aan winst voor Spanje dan aan die van ons. Wat ons rest is niets dan objectieve berusting. Spanje moet winnen. Toch? Nee, toch niet, fuck it. Rot op met de economie, de derde keer mogen wij die cup eens winnen. En oh ja, ik wil die klompen terug die die Spanjolen 400 jaar geleden van mijn verre voorouder hebben gestolen. Hup Holland!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sport en Rouw

[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Peter over een andere historische gebeurtenis aanstaande zondag.[/i]

Gelukkig is er geen directe band tussen het WK en de kabinetsvorming. Wie verder voetbal in verband met politiek wil brengen, krijgt natuurlijk absoluut geen gehoor. Al was het alleen maar omdat een legioen vuvuzela’s niet te overstemmen is. Hooguit maken we ons een beetje druk om de tirannie van de FIFA die een land dat de WK wil hebben, zo haar eigen regels betreffende bierconsumptie oplegt.

Geen land is van alle smetten vrij, dus is het Zuid-Afrika gegund. Een land waar heel wat loos is, maar nog altijd in opbouw. Daar draagt een WK een steentje aan bij, zo wil voetbalminnende politici doen geloven.

Boycotacties zoals in 1978, toen de WK in Argentinië werd gehouden, zijn niet aan de orde. Het Nederlands elftal speelde gewoon, maar verzuimde in de finale Argentinië te verslaan om nog enig statement te maken.

Moeten we sport altijd van politiek gescheiden houden, omdat het niets met elkaar te maken heeft? Velen menen van wel. Toch heeft journalist Leen Vervaeke in De Volkskrant een opening gezien, de vraag nog eens aan de orde te stellen. En wel omdat de herdenking van het Sebrenicadrama op dezelfde dag valt als “onze jongens” de WK-finale spelen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Schermschot #99

Ezo, film kent zijn helden, en filmquizzen ook: dinges heeft zich definitief en met grote kennis en kunde de Sargassale annalen ingewerkt als zijnde de derde en laatste Schermschotfinalist. Merckxiaans, we zegden het al eens in verband met dinges. Onlangs, op een Sargasso-bijeenkomst schalden de loftrompetten nog op Jerichovolume voor de mensen die hier hebben aan deelgenomen. Ootmoedig bekenden de makers van de schermschotcompetitie dat geen van hen ooit het niveau van de drie finalisten zou benaderen. Dieper repsekt kunnen wij niet betuigen voor wat we als helden van Sargasso mogen bestempelen.
Wel.
Tot weerziens mensen: er komt namelijk in mei een Grootse Finale shootout met echte prijzen, en zeker komt er nog een vervolg op een quizz die wij drie met extreem plezier gemaakt hebben. Heel veel dank aan de deelnemers (binnenkort een mooie ‘making of’-webdocu) en bij deze ook aan de onnavolgbare Snaporaz, zonder wie de quizz nooit de diepte had gekend waar ik en mark op voorhand op gehoopt hadden. En nu, een laatste keer, load, aim en keep pullin the f*ckn trigger until it goes *click*.

Fitna

******************************************************

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jaap wint de Gouden Kooi

Gouden kooi (Foto: Flickr/Kerrigan ..)

Nog 10 dagen en de Gouden Kooi is ten einde. Voor wie pas recent ontwaakt is uit een winterslaap: de Gouden Kooi was een eerste embryonale, maar nooit voldragen versie van Big Brother, John de Mol’s eclatante succesformule. Toen die laatste formule na een aantal seizoenen echter uitgemolken bleek, sloeg John z’n grote ideeenboek nog maar eens open en las daar het even eenvoudige doch briljante: “Zet 9 anencephale anencephalen in een huis en wacht tot er 1 overblijft. Neem dit op en zend het uit.”

Zo gezegd, zo gedaan, en omdat we inmiddels 10 jaar verder zijn kan je het ook 24/7 op internet volgen, singletjes kopen van je helden en je beltegoed opmaken aan smsjes om je steun te betuigen aan je favoriete kotsrollende “Miljonair.” Het programma loopt nu anderhalf jaar en heeft onderhand een oproep tot een reclameboycot door Joop Atsma en de overname van Talpa overleefd. Nu echter het EK voetbal nadert en Nederland dus straks gelegitimeerd mag kijken naar 11 mensen in een luxe omgeving die niet presteren, heeft RTL besloten de stekker eruit te trekken.

De Miljonairs gaan stemmen
Sinds afgelopen dinsdag zijn de live streams uit de Kooi op zwart, omdat de Miljonairs dan hun halve finale stemming houden. RTL probeert de uitslag daarvan krampachtig geheim te houden tot de uitzending, vanavond om 21.30h. Volgende week mag het publiek in een live uitzending ook stemmen op hun gewenste winnaar. De kansen van Jaap worden laag ingeschat: hij is de enige van de vijf overgebleven Miljonairs die geen relatie heeft met een van de andere deelnemers. Brian deelt al enige tijd exclusief de lakens met Amanda, terwijl Huub zelfs getrouwd is met Claire. Jaap heeft dus geen dekking, en zou er dus uitgestemd worden in de halve finale, zo is ook zijn eigen verwachting. Echter, een analyse van de mogelijke stemming laat zien dat Jaap vooralsnog niet hoeft te wanhopen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.