Gaza: een welbewuste, door Israël uitgelokte moordpartij

Israël heeft de Palestijnse raketaanvallen vanuit Gaza welbewust uitgelokt om de verzoening tussen Fatah en Hamas in de kiem te smoren. Ik doe meestal mijn best niet al te emotioneel te worden over de dingen waarover ik schrijf, maar deze keer keer heb ik moeite mijn boosheid in bedwang te houden. Bij de Israëlische aanvallen op de Gazastrook (onder de naam 'Protective Edge') worden hele families, inclusief oma's en baby's, onder het puin van hun huizen bedolven. En dat niet één keer, maar intussen vaker dan ik heb kunnen bijhouden. Eergisteravond was een café doelwit, waar mensen naar Nederland-Argentinië zaten te kijken. Je zou zeggen dat de gestaalde pro-Israëlkaders nu wel ophouden met de leugen te verspreiden dat 'Hamas op burgers mikt, terwijl Israël zoveel mogelijk de burgers spaart,' zoals ik EO-coryfee Andries Knevel afgelopen maandag nog zag twitteren. Maar Israël zal wel met de verklaring komen dat Hamas of de Islamitische Jihad raketlanceerinstallaties onder woonhuizen en cafés had verstopt. En dan zijn deze Israël-gelovigen ook weer gerustgesteld.

‘Drie Israëlische tieners niet in opdracht van Hamas ontvoerd’

Zo bericht BBC-correspondent Jon Donnison naar aanleiding van een gesprek met de Israëlische politiewoordvoerder Micky Rosenfeld.

De kidnappers zouden wel sympathiseren met Hamas, maar niet onder hun gezag staan. De woordvoerder omschreef de ontvoerders als een ‘lone cell‘.

En daarmee komt ook de aanleiding van de Israëlische aanval op de Gazastrook op de tocht te staan. Deze aanval vond immers plaats in respons op raketaanvallen van Hamas, die op hun beurt waren uitgelokt door Israëlische aanvallen op Hamasleden wegens de vermeende betrokkenheid van deze organisatie bij de ontvoering van en moord op de drie tieners.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Cabinet Office (cc)

Palestijnse eenheidsregering: een eerste stap op weg naar verzoening

ANALYSE - De Palestijnse Autoriteit heeft sinds maandag 2 juni 2014 een nieuwe regering. Een regering van nationale eenheid waaraan voor het eerst sinds 2007 zowel Fatah als Hamas hun steun hebben verleend. Het is de eerste stap in een verzoeningsproces. Maar de echte grote beslissingen moeten nog komen.

Israël is er niet blij mee, dit nieuwe eenheidskabinet. Weliswaar is het een ‘zakenkabinet’ met louter technocraten, onder leiding van Rami Hamdallah, die ook de vorige regering leidde, en zonder kopstukken van welke Palestijnse groepering dan ook. Maar een regering die mede door de ’terreurbeweging’ in Gaza wordt gesteund is voor Israël taboe.

Mahmoud Abbas mag dan in diverse toonaarden hebben verklaard dat de nieuwe regering alle akkoorden die in het verleden met Israël zijn gesloten zal respecteren, geweld heeft afgezworen en zal treden in de voetsporen van het beleid van de Palestijnse Autoriteit, de Israëlische regering is er niet van onder de indruk. Voor Benjamin Netanyahu maakt het namelijk allemaal niets uit.

Ruim een maand geleden, toen de onderhandelaars van Fatah en Hamas hun handtekening zetten onder een akkoord, zei Netanyahu dat Abbas de keuze had had tussen ‘vrede of verzoening met Hamas’. En hij zette die lijn voort met een serie ‘strafmaatregelen’ gericht tegen de Palestijnse Autoriteit.

Foto: Cabinet Office (cc)

Israëlisch-Amerikaanse hypocrisie

OPINIE - De VS zijn niet blij met de verzoening tussen de Palestijnse bewegingen Fatah en Hamas. Verbaast dat iemand?

De woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Jen Psaki, zei donderdag dat dit het einde kan betekenen van het vredesproces. En een niet met name genoemde hoge Amerikaanse regeringsfunctionaris zei donderdag dat de VS hun hulp aan de Palestijnen opnieuw tegen het licht moeten houden als de twee groeperingen samen een regering gaan vormen.

‘Iedere Palestijnse regering moet duidelijk en ondubbelzinnig uitspreken dat zij tegen geweld is, dat zij de staat Israel erkent en dat zij eerder aangegane overeenkomsten en verplichtingen tussen de partijen zal honoreren,’ aldus deze functionaris. ‘Als er een nieuwe Palestijnse regering wordt gevormd, zullen we haar beoordelen naar gelang zij zich schikt naar deze zaken en op basis van haar daden en politiek. En dan zullen we op basis van de Amerikaanse wetgeving beslissen welke gevolgen dat heeft voor onze hulp.’

Israël was evenmin verheugd over de toenadering tussen Hamas en Fatah. De Israëlische regering – die meerdere ministers telt die een Palestijnse staat sowieso nooit hebben zien zitten – heeft donderdag de vredesbesprekingen (die inmiddels besprekingen waren geworden over het al of niet houden van besprekingen) volledig opgeschort. Ook werd, na een kabinetszitting van zes uur, aangekondigd dat Israël met strafmaatregelen zal komen zodra er een regering van Fatah en Hamas wordt gevormd.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

‘Protective Edge is een bewuste Israëlische escalatie om de verzoening tussen Fatah en Hamas te saboteren’

Want de gebeurtenissen van afgelopen weken hebben we eerder gezien:

In January 2011 the winds of the Arab Spring blew through Gaza and the West Bank, and the four-year rift between the Palestinian Authority and Hamas came to an end. Reconciliation talks took three months, and were boosted by mass demonstrations of Palestinians in Gaza and Ramallah in favor of a unity government. Abu Mazen declared his willingness to travel to Gaza and sign an agreement. […]

The day after Abu Mazen’s declaration, the IDF killed two Hamas activists in Gaza, in an action authorized by the highest levels – the minister of defense and the IDF chief of staff. The killing was portrayed as a response to the launching of a single Qassam rocket, which hit no one, but some, like Yedioth’s Alex Fishman, understood that this had been a “premeditated escalation” by Israel. The following day, March 17, Netanyahu came “full circle”, clarifying to those who had not yet understood: Palestinian unity is a red line, as far as Israel is concerned. […]

Back to the present. Palestinian reconciliation has not made the transition from paper to implementation. Fatah and Hamas have remained split and primarily committed to contrasting interests: The Palestinian Authority kept arresting Hamas activists in the West Bank to continue receiving donor support and maintain its survival. And Hamas kept resisting the Israeli siege of Gaza. Six weeks ago, on April 23, the gaps were bridged and the Fatah-Hamas reconciliation agreement was signed for a second time.

As usual, all those who are threatened by Palestinian unity were alarmed. The entire Israeli leadership denounced the unity government, and the Americans were also “disappointed.” Netanyahu declared: “We regard this move as a return to the well-known Palestinian pattern: whenever they have to make a decision, they run away.”

Foto: Enric Borràs (cc)

Arabische Lente slaat Palestijnen niet over

Het leek haast alsof de Arabische Lente aan de Palestijnen voorbij was gegaan. Er waren tot nu toe geen massale protestbewegingen en evenmin aanwijzingen dat Palestijnen naar het voorbeeld van Tunesië, Egypte en andere Arabische landen aanstalten maakten om en masse te gaan ‘stemmen met hun voeten’. Afgezien van wat kleinere demonstraties was er slechts één opmerkelijke uitzondering: de marsen die Palestijnse vluchtelingen in Libanon en Syrië organiseerden naar de Israelische grenzen op en rond 15 mei, de dag van de Nakba. De tienduizenden die eraan deelnamen zorgden voor grote nervositeit aan de Israelische kant, die zich vertaalde in een bloedige reactie, waarbij een veertigtal demonstranten door de Israeli’s werd doodgeschoten en een onbekend aantal te gewond raakte.

Maar indirect is er intussen wel degelijk sprake van een invloed die uitgaat van de veranderingen in de Arabische wereld. Zo is het feit dat Fatah en Hamas in november het tussen hen bereikte verzoeningsakkoord van 4 mei 2011, dat een dode letter was gebleven, weer oppakten onder meer te danken aan verschuivingen in de Arabische regio. Vooral het verdwijnen van president Mubarak, die altijd trouw het Amerikaanse beleid uitvoerde, was daarbij een factor doordat het zorgde voor een andere klimaat in Egypte. De Egyptische geheime dienst pakte de verzoeningspogingen tussen Hamas en Fatah weer op, waar zij zich al eerder mee bezig had gehouden. En ook was er meer toenadering tussen Cairo en Hamas via een (in letterlijke zin) wat opener beleid ten aanzien van de grensovergang bij Rafah.

Foto: Enric Borràs (cc)

Erkenning staatje op de Westoever is geen goed idee

De Palestijnse Autoriteit (PA) is volop bezig met een campagne voor erkenning door de Verenigde Naties van een Palestijnse staat. Een keur van landen heeft al toegezegd vóór te gaan stemmen. Tenslotte erkennen meer dan 100 landen Palestina nu al (de Palestijnse staat was namelijk al uitgeroepen op een bijeenkomst van de Palestijnse Nationaal Raad, het PLO-parlement, in 1988 in Algiers). Zoals het er uitziet komt het voorstel van de PA op 20 september aan de orde in de Algemene Vergadering van de VN en zal het daar worden aangenomen. Daarna moet het bekrachtigd worden in de VN-Veiligheidsraad. En daar –  dat staat zo goed als vast – zullen de Verenigde Staten een veto uitspreken.

Is de erkenning door de Algemene Vergadering van de VN nu goed of slecht voor de Palestijnen, c.q. voor Israel, c.q. voor het streven naar vrede? De meningen daarover zijn verdeeld. Een deel van de Palestijnen ziet er een erkenning van de Palestijnse aspiraties in, een groot aantal anderen, zeker buiten de bezette gebieden, is echter tegen. Ook de Israelische regering is tegen. Israelische- en Joodse vredesorganisaties als Gush Shalom, Jewish Voice for Preace (JVP) of in Nederland Een Ander Joods Geluid (EAJG) zijn echter vóór. Het is de moeite waar de motivatie van JVPof die van EAJG na te lezen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Fatah en Hamas willen weer samenwerken in één regering

Zo meldt nu.nl:

De rivaliserende Palestijnse organisaties Fatah en Hamas zijn overeengekomen weer één Palestijnse regering te vormen. Dit is woensdag van een Fatah-leider vernomen.

Israël is not happy:

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft gewaarschuwd voor een mogelijke verzoening tussen Fatah en Hamas. De Palestijnse president Mahmoud Abbas (Fatah) moet ”kiezen tussen vrede met Hamas of vrede met Israël”.

Verdeeldheid onder de Palestijnen is voor natuurlijk ook beter voor Israël.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.