Vijfsterrenbeweging op zoek naar nieuwe vrienden

De Italiaanse Vijfsterrenbeweging heeft het niet makkelijk als coalitiepartner van Matteo Salvini's Lega. Voor de Europese verkiezingen is partijleider Luigi Di Maio op zoek naar nieuwe Europese bondgenoten. En hij is niet alleen. De samenstelling van het Europees Parlement zal na de verkiezingen in mei niet alleen door de verkiezingsuitslag flink veranderen. Het (waarschijnlijke) vertrek van de Britten laat in diverse groepen gaten vallen. De vraag is verder waar de Franse afgevaardigden van Macron's LRM (La République en Marche) een plek gaan vinden. Als het aan Commissievoorzitter Juncker ligt zijn de laatste dagen van het Hongaarse Fidesz als lid van de Europese Volkspartij geteld. In reactie daarop is president Orbán in zijn land een campagne tegen Juncker begonnen. Op de overheidswebsite wordt Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker afgebeeld als een van de vijanden ‘die Hongarije migratiequota opdringen’. En zo zijn er nog meer onzekerheden over de Europese politieke formaties die straks gevormd gaan worden. Er wordt aan alle kanten overlegd en aan elkaar gesnuffeld en het is voor de kiezers te hopen dat op tijd duidelijk wordt wie met wie gaat. Want ook al wordt er nationaal gestemd, straks zal de besluitvorming -bij de een wat meer, bij de ander wat minder, maar toch- beïnvloed worden door allianties die na de verkiezingen in het parlement worden gevormd.

Foto: Theophilos Papadopoulos (cc)

De politisering van de Europese politiek

OPINIE - Een eindejaars beschouwing over de Europese politiek. Met een wens voor een nieuw verhaal in de komende verkiezingscampagne.

Minder dan een half jaar voor de Europese verkiezingen is het perspectief op eenheid in Europa verder weg dan ooit. Het Verenigd Koninkrijk, zeker in economisch opzicht een van de belangrijkste partners, heeft de samenwerking opgezegd. Enkele lidstaten bewegen zich in een richting die bij anderen steeds grotere zorgen baart. De kloof tussen noord en zuid groeit. De EU draait vanouds op de as van de twee grootste continentale landen, Frankrijk en Duitsland. Maar ook daar zien we grootse plannen gesmoord in de harde realiteit, mede omdat omringende landen niet meer bereid zijn echt belangrijke stappen te zetten, zoals onlangs bleek bij het verzet tegen een eigen begroting voor eurolanden. Tien jaar geleden, tijdens de economische crisis, was er meer eenheid in Europa dan op dit moment, nu het er in alle landen een stuk beter voorstaat. De Unie kraakt en niemand weet hoe het gaat aflopen.

Veel meer dan wat mooie woorden over de Europese samenwerking kunnen we van de meeste regeringsleiders de komende maanden ook niet verwachten. De een ligt daarvoor thuis te veel onder vuur, een ander krijgt ‘harde klappen’ te verduren. De ene premier is demissionair, en bereidt zich voor op nieuwe verkiezingen, een ander slaagt er sinds de verkiezingen begin september nog steeds niet in een nieuwe regering te vormen. En moeder Merkel heeft al aangekondigd dat ze er mee gaat stoppen. De meeste politici zijn vooral bezig met binnenlandse politieke besognes. Een echt Europese verkiezingscampagne zal er niet komen, hoogstens van nieuwelingen in de marge. Het huidige kiessysteem dat uitgaat van nationale kandidatenlijsten zit daarvoor nog steeds in de weg.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Voorstel Europees Parlement voor verplichten encryptie en verbieden achterdeurtjes

NIEUWS - De commissie voor Burgerlijke vrijheden, Justitie en Binnenlandse Zaken van het Europees parlement heeft een amendement ingediend om het recht op privacy zo uit te breiden dat burgers recht hebben op end-to-end encryptie en overheden wordt verboden om achterdeurtjes in software te creëren: Respect for private life and the protection of personal data in electronic communications.

Het voorstel van de Europese Commissie wordt op nogal wat plaatsen gewijzigd, dus het laatste woord zal hierover nog niet zijn gezegd.

Foto: Michael Gubi (cc)

Rechtstaat onverdedigd

COLUMN - Politici als Trump en Orbán combineren kritiek op multiculturalisme met een aanval op de rechtstaat. Sommige commentaren bejubelen de kritiek op multiculturalisme; andere putten zich uit in afkeuring. In beide gevallen raakt verdediging van de rechtstaat op de achtergrond.

“Er bestaat een totaal verkeerd beeld van Orbán. Hij wordt gestigmatiseerd. Weggezet als de duivel, de bad guy, het zwarte schaap.” Vorige week nam voormalig staatssecretaris Dzsingisz Gabor (CDA) het in NRC Handelsblad op voor de Hongaarse premier Viktor Orbán. Een rapport van het Europese Parlement over de politieke situatie in Hongarije deed Gabor af als “een fantastisch links circus.”

Dit ondanks alle bewijs dat de rechtstaat in Hongarije onder vuur ligt.

Het rapport heeft felle kritiek op onder andere het functioneren van het constitutionele stelsel, de onafhankelijkheid van de rechtspraak en de bestrijding van corruptie en belangenverstrengeling. Het is moeilijk om zulke kritiek als “links” te zien. En Orbán zelf tooit zijn land met de geuzennaam “onliberale democratie.”

Gabor, gretig geciteerd door Volkskrant-columnist Martin Sommer op 20 april, hecht weinig belang aan de rechtstaat. Pas als het land een dictatuur zou worden “waar de mensenrechten niet in acht worden genomen, waar journalisten voor de rechter worden gesleept” dan “moeten we ons bedenken: willen we daar zaken mee doen?” Vraagteken. Dus Gabor ziet zelfs dan nog ruimte om zaken te doen.

Foto: Adam Smok (cc)

Polen doet pijn in Europa

ELDERS - In het Europese Parlement verdedigde de nieuwe Poolse premier Beate Szydlo dinsdag enkele omstreden besluiten van haar regering: “Poolse burgers hebben voor ons programma gekozen en wij voeren het uit met respect voor de grondwet en de Europese verdragen.” Maar die nieuwe wetgeving staat volgens velen haaks op Europese waarden en het regeringsprogramma spoort ook niet met het huidige economische beleid van de EU.

Niets aan de hand. En overigens zijn het onze eigen zaken. Dat was ongeveer de boodschap die Szydlo voor Europa had in antwoord op de zorgen van de Commissie over de ingrepen van de nieuwe Poolse regering bij het Grondwettelijk Hof en de publieke omroep. De balans moest hersteld worden, zei Szydlo, verwijzend naar de macht van het Burgerplatform in de vorige regeringsperiode. Het is allemaal politiek. De staatsmedia werden volgens Kaczynski, leider van de regeringspartij PiS (Recht en Rechtvaardigheid) gedomineerd door ‘de ergste soort Polen’. PiS-stemmers werden weggezet als abnormalen en fascisten of uitgelachen als ‘geitenwollen baretten’, naar de kledingstijl van activistische aartsconservatieve oude dametjes. De vorige regering heeft vlak voor de verkiezingen ook zelf nog geprobeerd de samenstelling van het Grondwettelijk Hof in haar voordeel te veranderen. Polen heeft over de nieuwe regels voor het Hof overigens op eigen initiatief advies gevraagd aan een Commissie van de Raad van Europa die is ingesteld om voormalige communistische landen te begeleiden bij de overgang naar een democratische rechtsstaat.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Zennie Abraham (cc)

Britten massaal bespioneerd

ELDERS - De Britse inlichtingendienst MI5 profiteerde jarenlang van vage wetgeving. Snowden’s boek is nog lang niet gesloten. 

De Britse minister van Binnenlandse Zaken Theresa May heeft toegegeven dat de inlichtingendienst MI5 sinds 2001 massaal telefoongegevens van Britten heeft verzameld onder dekking van de Telecomwet. Het programma was zo geheim dat zelfs binnen de inlichtingendienst weinigen op de hoogte waren. Volgens David Anderson, een onafhankelijke expert die de regering van advies dient inzake terrorismewetgeving, is die wet zo vaag dat je er alles mee kunt doen. Tot nu toe werd gedacht dat alleen data van buitenlanders verzameld werden.

May kwam deze week met dit nieuws naar buiten bij de behandeling van een nieuwe wet, die het mogelijk moet maken internetgegevens van burgers te bewaren. De inlichtingendiensten kunnen met een bewaarplicht  van providers toegang krijgen tot de internetgeschiedenis van alle Britten over de periode van een jaar. Cruciale punten in deze wetgeving zijn de toestemmingsprocedure en de controle op de uitvoering van de wet. Het zeer gedetailleerde wetsvoorstel voorziet volgens minister May niet in nieuwe bevoegdheden om het internetgebruik van burgers te monitoren. Maar Ryan Gallagher schreef gisteren op The Intercept :this is precisely what the government is trying to do.”

Europarlementsleden pissig vanwege glyfosaat in hun urine

Een vermakelijk doch tegelijkertijd verontrustend berichtje op Groen.be:

Op initiatief van Europees parlementslid Bart Staes (Groen) lieten 48 Europese collega-parlementsleden van alle politieke fracties uit zeker 13 lidstaten hun urine testen op residuen van glyfosaat, het meest gebruikte en waarschijnlijk kankerverwekkende herbicide. Alle parlementsleden testten positief en hadden een gemiddelde van 1,7 microgram/liter glyfosaat in hun urine, dat is een overschrijding met een factor 17 van de Europese drinkwaternorm van 0,1 microgram/liter.

Verhofstadt’s Griekse rolmodellen voor Tsípras nader bekeken

Gisteren sprak een zichtbaar opgewonden Guy Verhofstadt, de leider van de liberale fractie in het Europees Parlement, de Griekse premier Alexis Tsípras verwijtend toe. Verhofstadt besloot zijn speech met een historische verwijzing. Tsípras zou een ‘revolutionaire hervormer’ kunnen worden door in de voetsporen van Charilaos Trikoupis en Eleftherios Venizelos te treden.

NRC.Next (betaalmuurtje) drukte vanmorgen de volledige speech van Verhofstadt af.

]

De Correspondent (achter registratieformulier) heeft de moeite genomen uit te zoeken wie deze twee lichtende voorbeelden waren. De hoogtepunten (of moet ik zeggen dieptepunten) uit hun carrière, bezien vanuit de crediteuren:

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende