De dollar, de Amerikaanse economie en de olieprijs, het zijn allemaal onderwerpen die de laatste tijd erg leven. De VS is nog steeds de grootste speler op het wereldtoneel en grote veranderingen daar raken alle landen. Ruim twee jaar geleden was er de documentaire "De dag dat de dollar valt" van de VPRO. Daarin een scenario waarin de dollar in zeer korte tijd instorte. Deze documentaire is voer geweest voor veel discussies. Maar tot een harde val is het nog niet gekomen. Wel al een stevige verschuiving. Daarom zendt de VPRO maandag een update van de documentaire uit. Vooruitlopend op die uitzending geven we u hier alvast middels onderstaand filmpje een analyse van de belangrijkste bewegingen rondom de dollar. In stilte zijn de landen hun reserves aan het verschuiven en gaat goud een steeds grotere rol spelen. Let goed op de terloopsheid waarmee het "technisch faillisement" van de VS wordt uitgesproken.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“België geeft het goede voorbeeld, laten wij dat zo snel mogelijk volgen” (Paul de Krom, VVD). “Er is één schaap over de dam. Ik hoop dat minister Bos daar achteraan loopt” (Barry Madlener, PVV). (AD.nl)
Nèt nu de hoge olieprijs, die vorige week even over de psychologische grens van $100 schoot, haar werk begint te doen door overheden en bedrijven te bewegen tot het investeren in duurzame energiebronnen roepen nu de liberalen en populisten op rechts om een verlaging van de accijns.
Opzich is de laatste jaren het relatieve deel van de accijns op de benzineprijs juist gedaald van 72,8% (2004) naar 64,1% (2005), en tenslotte naar 61,57% (2007) (aldus Wikipedia). Maar het recht op betaalbare brandstof is dan wel geen grondrecht edoch wel een belangrijk recht in onze hoog gemobiliseerde samenleving. Verlagen dan maar?
In de Europese Raad van 14 december jl. werd naast het tekenen van het nieuwe whatever-verdrag ook nog gesproken over een lange termijn studiegroep. En daar liet NL bij monde van onze JP zich toch weer lekker provinciaals kennen:
“Onder meer de Minister-President benadrukte dat in de voordrachten de regionale balans moet worden gerespecteerd. Voorts benadrukte de Minister-President dat de groep een diverse samenstelling moet hebben.”
Terwijl het officieel als volgt beschreven werd:
“…and will include no more than 9 members selected from across the Union on the basis of merit.”
Alsof je gaat lopen mekkeren dat de SER wel heel weinig mensen uit noord Nederland onder de leden heeft. Pfffff.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Overigens ben ik van mening dat de Tweede Kamer altijd hoofdelijk moet stemmen en dat alle stemmeningen direct online beschikbaar moeten zijn.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Many in Europe think Blair is a natural for the job.”
Zo verwoordde men wat de geslachtsrijpe Sarkozizi onder een kennelijk brandende Egyptische zon van Tony denkt.
Denkt u dat onderstaand politicus/katholiek/Brittanicus de juiste chap is om uw geliefde Europa te represidenteren?”
(klik for de bigger picture)
Europa 1870, de landen zijn ‘geantromorphiseerd’ tot sprookjesfiguren soort van. Deze cartoon werd vlak voor het uitbreken van de Frans-Duitse oorlog getekend door de franse illustrator Paul Hadol. De tekening werd zo grappig gevonden dat er ook reproducties kwamen in Duitsland, Groot-Brittannië en Nederland. Meer uitleg over deze kaart vindt u bij het fenomenale Strange Maps.
Kerstspel: hoe zou volgens u de Sargasale tekenaar Crachàt het Europa van vlak voor het begin van 2008 moeten tekenen? Welke rollen, typetjes en handelingen dicht u bepaalde landen toe? Gezien de geglobaliseerde wereld moet er wellicht wel een beetje uitgezoomd worden zodat het Midden-Oosten, Noord-Afrika en de Verenigde Staten om de hoek komen? Disclaimer: Crachàt is nog niet gevraagd of hij deze kaart voor het huidige Europa wil tekenen en hij is uiteraard vrij om ‘de opdracht’ te weigeren om welke legitieme reden dan ook, wordt de kaart nooit getekend dan hebben we sowieso een aardig kerstspel gehad.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Doe uzelf een plezier, en probeer voor het klikken op de klikprent te raden a) wat voor land het hier betreft en b) in elk jaartal. Anders kan u gewoon lekker smullen van een heerlijk stukje geschiedenis…
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
