Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag een stuk van HansR.
In de aanloop naar de europese grondwet van 2003 heeft een felle strijd gewoed over de zin in de preambule die zegt dat de wortels van Europa christelijk zijn. Die discussie eindigde in de verwijdering van die verwijzing naar het christendom als basis van Europa en de afwijzing van de grondwet in de referenda van Franrijk en Nederland.
Maar niets is blijvend en op 24 maart j.l. heeft paus Benedictus XVI de discussie over de religieuze basis van Europa opnieuw aangezwengeld op een bijeenkomst van 400 gedelegeerden van Europese episcopaten, lekenbewegingen en andere kerken die waren uitgenodigd door de Bisschoppelijke commissie voor Europa (COMECE) in verband met de 50e verjaardag van het verdrag van Rome.
In Nederland lijkt die discussie minder aan de orde dan elders in Europa. Italie en Spanje maar zeker ook de nieuwe Europese staten zijn sterk Rooms katholiek en de invloed van de Kerk is daar groot. Vele malen groter dan wij ons in Nederland voor kunnen stellen.
In Frankrijk is het een uiterst gevoelig punt na de Franse revolutie en met de scheiding van Kerk en staat nog zo vers in het geheugen (1905).
De paus heeft op genoemde bijeenkomst de apostasie van Europa verworpen.
Dat wil zeggen dat Rome de scheuring tussen Europa en haar christelijk erfgoed verwerpt. Anders gezegd: hij wil toch wel heel erg graag bevestigd zien dat de basis van Europa christelijk is. En waarschijnlijk wil hij dat ook weer in de preambule genoemd zien. Hij heeft aan de katholieke politici opgeroepen stil te staan bij de tegenwerpingen van het geweten m.b.t. wetten die raken aan de universele en absolute waarden van het leven die geen compromis toestaan. Hen, voor wie Europa historisch, cultureel en moreel is voordat zij geografisch, economisch en politiek is. Europa is opgebouwd uit waarden die het christendom heeft helpen smeden. Als we het christendom vergeten [in de
grondwet?], loopt Europa het risico in ontslag van de geschiedenis te krijgen (“mise en congé de l’histoire“). Ofwel: dan telt Europa niet meer mee. Aldus de paus in Le Monde.