Weinig bereikt op eurotop

De eurotop lijkt succesvol, ondanks het machteloze gestamp van Engeland. Toch zijn de echte problemen nog steeds niet aangepakt, denkt onderzoeker Simon Tilford. Misschien zijn de problemen juist vergroot door nog meer politieke instabiliteit te veroorzaken. The UK’s decision to marginalise itself by vetoing a new EU-27 treaty has dominated the post-summit media coverage. And for good reason – it could prove a big step towards UK withdrawal from the EU. However, the bigger question is whether the agreement reached at the summit will do anything to address the fundamentals of the euro crisis. Unfortunately, the news on this point is just as bad. This summit will go down as yet another missed opportunity. Despite rhetoric to the contrary, the summit suggests that policy-makers have not yet taken on board the seriousness of the eurozone’s predicament. There was no agreement to close any of the institutional gaps in the eurozone, such as the lack of either a real fiscal union or a pan-eurozone backstop to the banking sector. There was no agreement to boost the firepower of the European Financial Stability Fund (EFSF), while the move to beef up the IMF’s finances fall far short of what is needed. As a result, there is little to prevent a further deepening of the crisis. What has been agreed falls far short of a ‘fiscal union’.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Engeland zet zichzelf buitenspel

Het dwarsliggen van Engeland op de eurotop kan het land nog wel eens duur komen te staan, denkt Charles Grant, onderzoeker bij het Centre for European Reform.

The outcome of the Brussels summit on December 8th and 9th is a disaster for the UK and also threatens the integrity of the single market. For more than 50 years, a fundamental principle of Britain’s foreign policy has been to be present when EU bodies take decisions, so that it can influence the outcome. David Cameron, the prime minister, has abandoned that policy. Britain will not take part in a new fiscal compact that most other EU countries will join.

France and Germany have persuaded the other eurozone countries that treaty changes are needed to enshrine stricter budget policies and closer economic policy co-ordination. The new procedures would apply only to countries in the euro. Most member-states wanted to enact those reforms through amending the existing EU treaties. That would ensure that countries in the euro, and those outside, would be subject to a single set of rules and institutions.

But Britain blocked that deal, pushing France, Germany and most other member-states to proceed with a new treaty, to sit alongside the EU treaties. The new treaty may face difficulties: the Irish may hold a referendum on it and could easily vote no. But Paris and Berlin are determined to press ahead with the fiscal compact and if the Irish vote against it they are likely to find themselves excluded.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Open Draad | De toekomst van Europa

Het uur van de waarheid heeft weer eens geslagen. Nee op deze top is het er écht op of onder. Nu is het serieus. De superlatieven zijn weer niet aan te slepen, maar goed, het is een belangrijke bijeenkomst dezer dagen van de Europese leiders. Interessant is dat er echt over de toekomst van Europa gepraat wordt, in plaats van het maken van spaarpotjes waar niemand in wil storten en het afdwingen van strenge begrotingsregels.

Waar gaat het over? In hoeverre wordt de politieke unie verder gestalte gegeven en met hoeveel gaan we dat doen, de 17 eurolanden of alle 27 Europese landen? Komen er Eurobonds (hmmm, neuh)? En het spel natuurlijk: wie knippert het eerste met zijn ogen: Sarkozy of Merkel?

Laat ik de discussie maar openen met een vraag: als er sprake is van het verder optuigen van een politieke unie, daarmee bedoel ik dat de Europese instellingen meer zeggenschap krijgen over voorheen nationale kwesties als begrotingsbeleid, hoever moet dat gaan? En moeten eventuele maatregelen voor alle EU-landen gelden, of alleen voor de harde (of liever gezegd boterzachte) eurokern? Gaarne uw mening en links naar goede en verhelderende bronnen.

 

Foto: copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

De technocratische coup van S & P’s

Vijf redenen geeft Standard & Poor’s om 15 Europese staten op de creditwatch negative-lijst te zetten. En ze verraden een poging tot een technocratische coup.

  • 1. Tightening credit conditions across the eurozone;
  • 2. Markedly higher risk premiums on a growing number of eurozone sovereigns, including some that are currently rated ‘AAA’;
  • 3. Continuing disagreements among European policy makers on how to tackle the immediate market confidence crisis and, longer term, how to ensure greater economic, financial, and fiscal convergence among eurozone members;
  • 4. High levels of government and household indebtedness across a large area of the eurozone; and
  • 5. The rising risk of economic recession in the eurozone as a whole in 2012. Currently, we expect output to decline next year in countries such as Spain, Portugal and Greece, but we now assign a 40% probability of a fall in output for the eurozone as a whole.
  • De vraag luidt: is dit een politiek signaal voor de top aanstaande donderdag en vrijdag of oordeelt S&P’s hier over een structurele, economische problemen in de eurozone? Als S&P’s  een oordeel velt over de economische condities binnen de eurozone, waarom krijgen de vijftien landen dan nog negentig dagen de tijd om weer van de creditwatch negative af te komen? Met andere woorden: waarom stelt de rating agncy de status dan niet direct bij van AAA naar AA+?

    Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

    Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Crisis en politieke communicatie

    Het zal steeds minder lekker voelen bij de PvdA, in het Europa dossier. Trekken we nog aan de juiste kar? “Daar loopt de grote gedoger,” sart Wilders Job Cohen. Nu de grote industrie, de bankiers en de huidige coalitie Rutte en De Jager opduwen, neemt de twijfel toe. Het politieke spectrum toont op links en rechts een populistische anti Europa stemming. Zo komt een pro-Europees midden in het nauw. In vele andere lidstaten is de politieke rolverdeling niet anders.

    Door het EU- gezinde deel van de politieke partijen, met name door degenen die de verantwoordelijkheid dragen, wordt weinig van betekenis vernomen. Bolkestein vond de ‘neuro’ en de ‘zeuro’ wel een idee, maar de economen huiveren daar terecht voor. De Jager heeft zijn budget – commissaris en zijn pleidooi voor sancties toegelicht in het parlement en daarvoor ook wel steun gekregen, maar dat lijkt al een eeuw geleden.

    Rechts is aan de macht in 24 van de 27 staten van europa, constateert Thijs Berman, maar die rechtse regeringen doen niet wat moet, namelijk hun financiële wereld herreguleren. In Amerika slaagt Obama daarin evenmin, terwijl daar toch wel degelijk steun voor is, zoals een poll van Lake research heeft aangetoond. Ik heb daarover eerder op deze plaats geschreven. Paul Volcker spreekt in The New York Review of Books(no 18) over “the unfinished business of finance reform”. Zijn slotzin: “I challenge governments and central banks to take up the unfinished agenda”.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    De apologie van Nout Wellink

    Het boek Wellink aan het woord van Roel Jansen leest als een Kuifje verhaal. Vijf spannende avonturen in één band! Kuifje in IJsland, Kuifje in Wognum, Kuifje gaat naar Basel, Kuifje ruimt de brokken op in Amsterdam en Rotterdam, Kuifje en de springende euro. Het boek is zo goed geformuleerd dat het los komt van de werkelijkheid.

    Want hoe praat Nout Wellink echt? In het boek, in een soort Wellinkspeak zegt hij eerst: “De Nederlandse Bank heeft kennisgenomen van wat TCI wil doen op de komende aandeelhoudersvergadering. Bij de beoordeling van verdere ontwikkelingen staan vooral de kwaliteit van het financiële stelsel, alsmede de onverkorte toepassing van prudentiële beginselen gericht op solvabiliteit en liquiditeit van de Nederlandse financiële sector, centraal. Bescherming van bovengenoemde uitgangspunten is verankerd in de Nederlandse wetgeving en DNB is op de haar gegeven verantwoordelijkheden aanspreekbaar.” Als er even later een journalist bij komt, betekent dit gewoon: “Dit is een brug te ver.

    Roel Jansen kiest een weg tussen beide abstractieniveaus. Wellink aan het woord is daardoor een tamelijk ongrijpbaar, weinig lineair verhaal. Het is geen echte geschiedenis en geen diepgravende analyse, maar vooral een verslag in vrije vorm en commentaar bij de gebeurtenissen en, ten gronde, één lange apologie.

    Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

    Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

    Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Hooggeleerde brief

    Je moet er voor hebben doorgeleerd, maar dan valt de modder van Angela en Nicolas wel op. Dit weekend schreven vier hooggeleerden in de economie een brief aan de minister president, met een “dringende oproep”. Zij zijn bezorgd over de architectuur van de Europese integratie. Ik ben geen econoom, maar die zorg kan ik delen. Alleen heb ik meer moeite met de receptuur.

    ,,De beslissingen van de eurotop van 26 oktober moeten zo snel mogelijk worden uitgevoerd”, zeggen de professoren. Je zou toch zeggen: je hebt een top en neemt besluiten. Dat je die besluiten voortvarend uitvoert ligt dan toch wel voor de hand.

    ,,In een verklaring moet worden bevestigd dat de ECB onafhankelijk is en prijsstabiliteit als opdracht heeft”, vinden de hooggeleerden vervolgens. Subtiel: als je aan financiële stabiliteit kunt bijdragen zonder afbreuk te doen aan prijsstabiliteit, dan is dat geoorloofd. Maar dat staat toch allemaal al in een verdrag? De heer Trichet heeft precies gedaan wat de hooggeleerden willen: de financiële stabiliteit bevorderd zonder de prijsstabiliteit in gevaar te brengen. Dat de ECB onafhankelijk is, moet de financiële markten toch niet zijn ontgaan.

    In de verklaring die de professoren graag zien, moet verder worden vermeld dat de overheden voor houdbare overheidsfinanciën moeten zorgen, concurrentievermogen en groei potentieel moeten worden verhoogd. Daar kijk ik niet van op. Alle lidstaten doen, sinds het verdrag van Lissabon hun best om groei te bevorderen en concurrerender te worden.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Hoe de bankenlobby Europa bespeelt

    Dit vind ik nou mooie journalistiek. Een paar verslaggevers volgen niet alleen het Brusselse circus maar duiken ook even achter de schermen, op zoek naar interessante lobby-praktijken. De vraag waarmee ze beginnen is simpel: hoe kan het toch dat de banken zo goed wegkomen in de Brusselse maatregelen? Het antwoord: de regelgeving wordt voor een groot deel door de bankenlobby geschreven.

    In dit korte filmpje nemen de journalisten een aantal beleidsstukken onder de loep en vergelijken die met zogenoemde White Papers van de bankenlobby. De Brusselse beleidsmensen en parlementariërs blijken niet alleen beïnvloedbaar, maar ook nog eens lui: de lobby neemt ook nog eens flink wat schrijfwerk voor zijn rekening.

    Kijk, geniet en wordt boos. De reportage is in het Duits, maar je kan ‘m ondertitelen (druk cc).

     

    Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

    Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

    Vorige Volgende