Efficiënte democratie?

Daags voor de verkiezingen was er gedoe in Den Haag: de premier had een VVD-agenda gedropt bij de krant in de provincie. Agenda: sterkere interne markt, minder regels, meer vrijhandel, een energiemarkt, aanpak misstanden arbeidsmarkt. De PvdA van Samsom vond het een schraal verhaal waar de werkgelegenheid aan ontbrak. De oppositie was nog wat feller. Laat in de avond kwam er een nieuwe brief naar de Kamer, waarin Rutte, nu met ook een krul van Timmermans, een toelichting gaf. Veel gedoe om niks, vat ik het commentaar van Halbe Zijlstra samen. Het proces Het hoort zo te werken: de regeringsleiders spreken namens hun landen, dus hun inbreng wordt getoetst in discussie met de parlementen. Een factor die een beetje complicerend werkt is de verkiezing van het Europees Parlement: stel dat de verkiezingen in een heel andere richting wijzen, dan het gewogen gemiddelde in de Tweede Kamer? Een zware Europa-vijandige verkiezingsuitslag zou kunnen. Hoe om te gaan met dat mogelijke verschil?

Door: Foto: Ministerie van Buitenlandse Zaken (cc)
Foto: Sebastiaan ter Burg (cc)

Gekift en retorische tegenspraak

, door

OPINIE - De traditionele politiek kan zijn machteloosheid moeilijk nog beter demonstreren dan deze week gebeurde. Een topper was het debat Buma en Pechtold en vandaag kwam daar het relletje over de agenda van Rutte voor Europa bij.

Pechtold en Buma maakten deze week gezellig ruzie bij Nieuwsuur, spraken de helft van de tijd allebei tegelijk en meenden dat hun gekift het aanzien waard was en de kijkers inzicht verschafte. Voor zover het hen niet verteld is: dat was niet het geval, heren. Het zou u sieren als u de ander liet uitspreken, preciezer zou zijn met informatie over inhoud, enige context zou geven over de aard en het belang van de onderwerpen. En een beetje respect zou tonen voor elkaar.

Maar er is altijd nog meer te verdragen in zo’n verkiezingsstrijd. Rutte had ook een agenda voor de EU opgesteld: een sterkere interne markt, minder regels, meer vrijhandel, één energiemarkt, aanpak van misstanden op de gezamenlijke arbeidsmarkt. De timing van de minister president is opmerkelijk: zou een goed democraat niet even de verkiezingen afwachten? Maar Rutte wil zijn ‘prioriteitenagenda’ volgende week al bespreken met de collega’s.

Ik heb geen grote teksten gezien, maar het pakket is veelzeggend genoeg. Als ik de punten kort langs loop, kom ik tot de volgende opmerkingen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Waan van de dag

Meerderheid Nederlanders voor gelijke arbeidsrechten in EU

, door

Zo bericht nu.nl:

De meerderheid van de Nederlandse bevolking is voorstander van de invoering van gelijke arbeidsrechten en plichten in de Europese Unie. […]

70 procent van de duizend ondervraagden in het onderzoek zegt in meer of mindere mate voorstander te zijn van gelijke arbeidsrechten en plichten in Europa. 27 procent is tegen een gelijktrekking in Europa.

Onder de arbeidsrechten en plichten vallen onder meer veiligheidsregels, regels omtrent ziekteverzuim, zwangerschapsverloven en ontslagbescherming. […]

Het grote aantal voorstanders is opvallend, omdat de meerderheid van de grote politieke partijen in Nederland tegenstander is gelijke arbeidsrechten en plichten.

Foto: Didier Misson (cc)

Hoe grote multinationals EU-burgers er met TTIP opnieuw in proberen te luizen

, door

OPINIE - TTIP wordt vaak een vrijhandelsverdrag tussen de VS en de EU genoemd. De Piratenpartij heeft niks tegen vrije handel. Toch nemen wij als een van de weinige partijen duidelijk stelling tegen TTIP. Het is namelijk niets meer dan een lobbydeal waarmee de belangen van grote multinationals boven mensenrechten worden gesteld, schrijft Matthijs Pontier, Lijsttrekker Piratenpartij bij de Europees Parlementsverkiezingen.

Het lobbyparadijs in de EU

We zijn de enige internationale politieke partij. Samen met de Piratenpartijen in andere landen denken we daarom dus ook vaak na hoe we dingen internationaal kunnen oplossen. Ook denken we dus graag na hoe we door internationale afspraken te maken, effectiever handel kunnen bedrijven.

We zien echter grote problemen in hoe de Europese politiek nu werkt. Er ligt te veel macht bij te weinig mensen. Er wordt niet transparant geopereerd en er is een gebrek aan democratische controle. Hierdoor is de EU een lobbyparadijs geworden. Grote multinationals schrijven met hulp van een leger aan lobbyisten wetsvoorstellen die vaak letterlijk worden overgenomen door de Europese Commissie. NGO’s en ‘gewone burgers’ hebben vaak geen tijd en geen geld om op een zelfde manier de politiek naar hun hand te zetten.

Zeker nu de EU na een mislukt referendum met het verdrag van Lissabon via de achterdeur alsnog een politieke unie is geworden en landen een groot deel van hun wetgeving uit Europa krijgen opgelegd, is dit een steeds groter wordend probleem. Belangen van grote multinationals komen boven de belangen van de kiezers te staan, die politici in de EU zouden moeten representeren.

Foto: Rock Cohen (cc)

Frames en fundamentele vragen

, door

OPINIE - Toen ik onlangs wat positieve opmerkingen over Europa schreef, kreeg ik woedende reacties: men wilde niet uit de comfortabele anti-EU houding gehaald worden. Dat puzzelt.

Wie de verkiezingen volgt om inzicht te krijgen in fundamentele kwesties, blijft met gespitste oren in een kramp achter. Politici zijn niet helder: ze normeren werkloosheid, ze treden uit de EU, ze willen de integratie remmen, ze willen de gulden terug, ze willen meer geld voor ouderen en minder vluchtelingen. Voorspelbaar…

Maar welke EU men wil, welke verhouding van de Europese organen men wil tot de nationale staten, daarover horen we bijna niets. De grote vraag is: waarom niet? Zijn er verklaringen? Ik probeer er maar eens enkele.

Europa is onvoldoende gefundeerd op de wensen van de bevolkingen

Dat is eigenlijk niet zo verrassend. Na 1945 lag Europa in puin, iedereen die de oorlog had overleefd poogde een nieuw bestaan op te bouwen op de naoorlogse puinhopen. Het ‘dit-nooit-weer’ gevoel was er wel, maar de vertaling in internationale politiek werd alleen door enkele visionaire ambtenaren vorm gegeven in EGKS en EEG. De politieke integratie kon niet, dus de samenwerking werd economisch van aard. Charles de Gaulle stoorde het proces aanzienlijk. Daarom kon het oordeel van bevolkingen ook op afstand worden gehouden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Waan van de dag

Brusselse regelzucht vaak broodje aap

, door

Zo meldt Trouw:

De Europese Unie zou onzinnige regels over het continent uitstrooien. De kromming van komkommers en bananen zou niet meer dan 20 graden mogen zijn. Kapsters zouden niet langer hakken mogen dragen vanwege de veiligheid. Vers gefrituurde appelbeignets zouden altijd in een zakje verkocht moeten worden. Onzinnige regels, verzonnen door Brusselse bureaucraten.

Of toch niet? De Tsjechische europarlementariër Lenka Petrasova zocht het uit en publiceerde de bevindingen vorig jaar in een Tsjechische krant. Wat blijkt? Het zijn stuk voor stuk mythes. In het ene geval, de komkommers, gaat het om regels van landen zelf die op elkaar afgestemd zijn. In het andere geval, de kapsters, betrof het afspraken tussen de werkgevers en de vakbonden, slechts in de stad Brussel gemaakt. En wat de beignets betreft, was alleen de bedoeling dat de consument altijd om een verpakking mag vragen, als hij de hygiëne van de bakker vreest. […]

Petrosova, die inmiddels een hele lijst heeft van dit soort onjuiste berichten, zocht ook naar de bron van dit ‘nieuws’. Die was bijna zonder uitzondering te vinden in de Britse boulevardpers, vervolgens recyclen de berichten eindeloos in andere media.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | ‘Houd toch eens op met moeilijk doen over Europa’

, door

Dat vindt althans Bernard Wientjes, voorzitter van werkgeversorganisatie VNO-NCW.

Dat gepraat over politieke integratie en soevereiniteitsoverdracht leidt immers alleen maar af van waar het echt om draait: geld verdienen. Wientjes:

Sinds de oprichting van de EU is er al sprake van soevereiniteitsoverdracht, dat is nooit anders zo geweest. Het is echt onzin dat het daar nu steeds over gaat. […]

In de politiek krijg je nooit iets voor niets, het is een soort uitruil. Het is onze eigen beslissing geweest om bevoegdheden over te dragen aan Europa. Als je daar geld en banen voor terugkrijgt is dat een goede investering.

Ondertussen prijst Wientjes de VVD en kraakt hij GroenLinks:

“Ik las op een VVD-verkiezingsposter ‘Meer banen voor Schiphol’. Toen dacht ik: ja, daar gaat het over. Europa brengt ons meer banen.”

GroenLinks creëert volgens Wientjes met zijn Europa-slogan juist een gezochte tegenstelling. Op de pamfletten van de politieke partij valt te lezen: ‘Het gaat om mensen. Niet om cijfers’. Wientjes: “Banen gaan toch ook over mensen?”

GroenLinks lijsttrekker Bas Eickhout reageert:

Sinds 2000 is de gemiddelde vennootschapsbelasting verlaagd van 32 procent naar 23 procent in 2013.

Maar ook dat is natuurlijk goed voor de werkgelegenheid. Dus waar zeuren we over?

Waan van de dag

Pim was een eurofiel

, door

Aldus de NOS.

In de woorden van Fortuyn:

[…] als premier zal ik vurig voor uitbreiding van Europa pleiten, vooral vanwege de veiligheid en stabiliteit. [Fortuyn] noemde Europa een uniek politiek project dat door de Europese bevolking moet worden gedragen. “Als dat niet gebeurt, zal alles uiteenvallen wat is opgebouwd.”

h/t Emile M

Waan van de dag

Nederlanders veel positiever over Europese Unie dan gedacht

, door

ONDERZOEK - Miko Flohr dook eens in de resultaten van de Eurobarometer (in Nederland gehouden door TNS-Nipo) en duikt een aantal opmerkelijke resultaten op.

Als je de retoriek van anti-Europapartijen zou geloven, wil ‘het volk’ massaal een uittreding uit de Europese Unie en de Eurozone. Maar dat blijkt bepaald niet zo te zijn:

71 procent van de Nederlanders is vóórstander van de Euro, 23 procent is tegen (p.35) – een van de meest pro-europese scores van zowel EU als Eurozone.

48 procent van de Nederlanders is tevreden over hoe de democratie binnen de EU werkt, 42 procent is ontevreden (p. 38).

73 procent van de Nederlanders is grotendeels of geheel tegen een vertrek uit de EU, slechts 21 procent is daarvóór (gedeeld laagste score van alle landen, p. 41).

63 procent van de Nederlanders is optimistisch over de toekomst van de EU; 33 procent pessimistisch (p. 45).

Tot slot, speciaal voor onze vrienden van Artikel 50 en de PVV: Nederlanders koesteren minder wantrouwen jegens EU, Europarlement, Europese Commissie, en Europese Centrale Bank dan jegens kabinet en politieke partijen (p. 23-27; 32-34). Er zijn meer Nederlanders die het parlement wantrouwen, dan dat er Nederlanders zijn die de Europese Commissie wantrouwen.

Eat that, Geert Wilders.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende