Het recht op reizen (+Poll)

"We moeten snel ons reisgedrag veranderen" zo stelde Jan Rotmans wetenschapper transitiemanagement aan de Erasmus universiteit gisteren op de Groeneveld conferentie over Toerisme en Klimaat. Uit een onderzoek van Milieu Centraal dat op de conferentie werd gepresenteerd bleek dat de consument bij het boeken van zijn of haar vakantie geen rekening houdt met het milieu (RefDagblad). Vliegreizen zijn hét probleem. De conferentie werd afgesloten met een paneldiscussie waaruit bleek dat de gevestigde reisorganisaties niet genegen zijn om uit zichzelf iets aan de CO2-uitstoot te doen. De marges zijn te klein en de consument zou al snel naar de concurrent gaan als men eenzijdig de ticketprijs zou verhogen. Inmiddels kachelt het toerisme in de provincie Zeeland achteruit omdat Duitsers goedkoper naar Turkije kunnen (door de lucht) dan naar Zeeland (over land). Op een bepaald moment spitste de discussie zich toe op de gevolgen van duurdere reizen. Rotmans wees op het feit dat reizen een statussymbool is geworden bijvoorbeeld voor studieverlaters die (bijna vanzelfsprekend) op wereldreis gaan, dit zou moeten veranderen volgens hem. Hoeveel keer zou een mens in zijn of haar leven een verre reis mogen maken vroeg men zich vervolgens in de zaal af? Bestaat er zoiets als 'het recht op reizen' en moeten we daarvoor zoals nu de kerosineprijs kunstmatig laag houden? Ecotax op reizen zou het reizen (weer) elitair maken, zo riepen de tegenstanders van het doorberekenen van de milieukosten. En heeft niet iedere Nederlander het recht op een jaarlijks verblijf aan een zonnig strand in het buitenland? Moeten ruimtereizen nu ook niet eens eindelijk toegankelijk worden voor de gewone man?! Misschien is het bouwen van overdekte zwemparadijsen in de Flevopolder compleet met strand, boulevard en Turkse obers uit de Baarsjes (Manpower!) een uitkomst voor die touristen met een vrij beperkt verwachtingspatroon van hun vakantie? Dan kunnen mensen die verre oorden wel op waarde schatten nog wel weg met het vliegtuig. Of is dat nu weer te elitair gedacht? Het recht op reizen? Poll !!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour – Meer meer meer!


De wereld heeft absoluut meer olie nodig.

Het Internationale Energie-Agentschap is bang dat er te weinig olie beschikbaar is de tweede helft van dit jaar. En geheel tegen de trend in waarbij iedereen roept dat we af moeten van onze fossiele brandstofverslaving roepen zij dat er meer nodig is.
Overigens beweren ze dat de OPEC “stelselmatig weigert de productie te verhogen“. Het is echt maar de vraag of het om “weigeren” gaat of om het niet langer “kunnen”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrijdagmiddag wereldproblematiek smeltpost

gorebran.jpg Afgelopen zondag opende oud-Abba zanger zakenman, prijsvragenuitschrijver en miljardair Richard Branson van Virgin Airlines de lijnvlucht Londen-Nairobi (IPS). De Virgin vliegtuigen gaan Westerse toeristen invliegen (jaarlijks 18% groei) en nemen op de terugweg en passant Keniase snijbloemen mee. Keniase snijbloemen die vaak gekweekt worden door gelukzoekers geëmigreerde ondernemers uit ons Westland. Aan de kweek van snijbloemen in Afrika kleven soms negatieve aspecten als ongereguleerd waterverbruik en overmatig gebruik van bestrijdingsmiddelen. Qua CO2-uitstoot t.b.v. het transport kan het vriezen of dooien als je Westlandse kassen vergelijkt met Keniase tuinen zo leerden we deze week. Toch heeft Virgin Airlines zich voorgenomen de komende tien jaar 2,2 miljard euro in schonere vliegtuigbrandstof te investeren. Schoner? In april kondigde Virgin aan dat het binnen enkele jaren wil beginnen vliegen met een mengeling van 40 procent kerosine en 60 procent biobrandstof. (IPS). Biobrandstof die volgens Branson prima in Afrika geproduceerd kan worden, maar over het CO2-voordeel van biobrandstof is het laatste nog niet gezegd. Om over concurrentie met voedselgewassen en natuurgebieden maar niet te spreken. De Keniaanse vice-president Moody Awori is desalniettemin blij met de vluchten van Virigin: “We geven de voorkeur aan investeringen boven giften”. De zin of juist onzin van ontwikkelingshulp? De schadelijkheid of juist wenselijkheid van vrijhandel? BioBranson formuleert het als volgt “Het klimaat is één probleem, de extreme armoede in Afrika een ander.”
Buiten is het 31 °C, binnen zit u.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kapitein Watson spreekt

I’m not a big fan of large environmental organizations. As a co-founder of Greenpeace, I feel like Dr. Frankenstein having helped to create that big green feel-good machine.

Het groene magazine E, stelde 10 vragen aan kapitein Paul Watson, oprichter en president van Sea Shepherd Conservation Society: de omstreden organisatie die walvisvaarders achtervolgt en ramt. Watson is wars van grote natuur- en milieuorganisaties die volgens hem zich verliezen in ‘bureaucratic environmentalism’. Begin dit jaar kwam Sea Shepherd nog in het nieuws toen ze een Japanse walvisvaarder het ijs in beukte. Na het lezen van het korte interview blijft de vraag hangen wat de juiste koers is voor het redden van deze planeet (gesteld dat u ook van mening bent dat ze gered moet worden): diplomatiek het systeem van binnenuit ombuigen of volle kracht vooruit op ramkoers?

[Wie de eerste ‘Volkert’ alias ‘Groene Godwin’ maakt ontvangt geen 20.000 euro bij Start]

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Overheid als VC

Logo kamerstukken van de dagKlein stukje over een dik rapport. Uit een kleine vraag is een groot onderzoek gekomen. Hoe zit het nou met de financieringsproblematiek van kleine en middelgrote bedrijven in dit land. Die hebben immers, zeker in het begin, geld nodig om hun zaak op te zetten en te innoveren. En klein betekent voor banken zelden fijn. Interessante materie, ook in het licht van Nederland Kennisland.
De samenvatting (hebben zij veel meer woorden voor nodig). 85% van de bedrijven is conservatief (neemt weinig risico) en heeft daarvoor ook weinig moeite met het vinden van voldoende kapitaal. 15% wil meer maar komt, zeker zonder goede historie of overzienbare tijdshorizon voor terugverdienen, soms wat moeilijker aan de bak.
Oplossingen liggen als eerste op het culturele vlak. Breng die stomme Calvinisten eens wat meer ondernemerslust en lef bij op school. Als tweede moeten de regeltjes en een paar belastingmaatregelen een beetje bijgesteld worden om een en ander soepeler te laten lopen.
En als laatste, en dan wordt het leuk, zou de overheid misschien als Venture Capital Fund moeten gaan opereren voor die bedrijven die voor een langere tijd kapitaal nodig hebben alvorens er iets uit gaat komen.
Voor jonge, snelgroeiende, excellente high tech bedrijven die in de frontlinie van het technologieveld werken en langjarig grote geldbedragen moeten investeren in O&O, bepleit de Expertgroep het inzetten van het instrument van hybride leningen door de overheid. Daardoor zal het aantrekken van het nodige externe garantievermogen, de kapitaalsvorm waar het om gaat, worden gefaciliteerd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour – Milieu, wonen en mobiliteit

‘Je moet de verantwoordelijkheid op één plek leggen’, aldus Van Egmond van het planbureau, een adviesorgaan van de regering. Op dit moment bemoeien te veel instanties zich met de manier waarop Nederland wordt ingericht, zegt hij. Dat is slecht voor de duurzaamheid van het land, maar ook voor de verkeerssituatie. (tiscali.nl)

Klaas van Egmond, directeur van het Milieu- en Natuurplanbureau pleit voor een eenduidig beleid op ruimtelijke ordening. In het zondagse discuzeurprogramma Buitenhof waarschuwde hij voor de gevolgen als ministeries en lokale overheden elkaar blijven tegenwerken. Een terechte constatering in een overvol land dat in rap tempo verder verrommelt onder druk van een tripartite kongsi van projectontwikkelaars, wethouders en nimby’s. In de discussie lag de nadruk met name op het synchroniseren van het beleid op milieu, wonen en mobiliteit, dit zou onder de hoede moeten komen van één minister. Als we dan toch bezig zijn pak dan landbouw en economie er ook bij, of is dat weer iets te communistisch gedacht?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende