Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Jan Willem Ebbinge die namens het burgerinitiatief Parrhesia u uitnodigt om prikkelende stellingen te bedenken t.b.v. twee debatten over biobrandstof. Parrhesia is een burgerintiatief dat zich inzet om de rol van de nieuwe media in relatie tot het democratisch tekort te onderzoeken en van een handelingsperspectief te voorzien. Biobrandstoffen leken lange tijd een oplossing te bieden voor diverse problemen. Ze zijn klimaatvriendelijk , duurzaam (vernieuwbaar in tegenstelling tot fossiele brandstoffen), scheppen kansen voor de agrarische sector en maken ons minder afhankelijk van olieproducerende landen. Maar gedurende het afgelopen jaar ontstond twijfel over de geschetste verwachtingen. Gaat de productie van biobrandstof niet ten koste van de voedselvoorziening? Kost het produceren van biobrandstoffen niet meer dan het oplevert? Gaat de productie van de grondstoffen voor biobrandstof niet ten koste van de natuur? Levert biobrandstof wel een reductie van broeikasgassen op als je het hele productieproces meerekent? Er zijn veel partijen gebaat bij de stap naar een duurzame, op biobrandstof gebaseerde economie, en die zouden om die reden een eenzijdig beeld kunnen geven. Er zijn ook partijen die belang hebben bij het voorkomen van de verdere ontwikkeling van biobrandstoffen. Voor een deel hebben al deze spelers conflicterende belangen terwijl geen van hen al zijn kaarten open en bloot op tafel zal leggen. Besluitvorming over biobrandstof is hierdoor tot op heden niet erg transparant geweest. Het al dan niet invoeren van biobrandstof zou structureel verbeterd kunnen worden als de maatschappij direct bij de politieke besluitvorming zou worden betrokken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Na een aantal afleveringen, nu een epiloog van Native Perspectives.
Degenen die mijn postings en de reacties zo’n beetje gevolgd hebben, zal het niet verbazen dat er een einde is gekomen aan Native Perspectives. Wat mij betreft voortijdig.
Ik stel voor dat we de verleiding weerstaan te denken en schrijven in termen van schuldvraag.
Ik stel ook voor dat we proberen een open oog te hebben voor ieders ontwikkelingsgang en te blijven zoeken naar gelegenheden elkaar daarbij te versterken.
Pace e Bene,
Emil
Tijdelijk verkrijgbaar bij Sargasso: de Zomerquote. Spitsvondige citaten uit de boeken die de redactie leest in de zomermaanden. Minder actualiteitshijgerig dan de gewone Quote du Jour maar juist meer contemplatief, tijdloos en bovenal mijmerig! Mijn zomerboeken zijn echter een weinig mijmerig. Ik schep er genoegen in om aan de rand van het zwembad tussen de zorgeloze Carrie Slee en Heleen van Royen lezers keiharde geopolitieke economie boeken te lezen, voor zover een jonge vader überhaupt nog aan lezen toekomt, onderstaand citaat las ik in ieder geval wel:
“Alas, the commitment to slow the loss of biodiversity by 2010 must be regarded as the best-kept secret of the planet. The goal was set to at least modest fanfare but has now disappeared from the world’s radar screen entirely. The goal has been eclipsed by war, short-term crises, and pervasive neglect, and also by a blindingly misguided debate over the CBD itself.. ..But most important by far, the United States signed but never ratified the treaty – ratification was defeated in the Senate in 1994 by a coalition of farm and ranch groups who defended their grazing rights over conservation of the planet’s biodiversity”.
Common Wealth – Jeffrey D. Sachs blz. 144/145.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
After displaying some of my thoughts and emotions in this blog, I’d like to fine tune what could be worth while blogging about.
So I’d like to take the liberty to invite the reader to share his/her ideas. In order to keep the postings focussed on what this blog aims to be about, some questions. Feel free to deviate, if you deem that appropriate.
– How do you appreciate the current state of affairs in the world
— What opportunities
— What threats
– Who are you
— Why are you on this planet
— How do you relate to other sentient beings
– What is your work
— Seeing other sentient beings in discomfort or pain, what do you desire
— Seeing other sentient beings in discomfort or pain, what do you do
This short list will do to get a picture, enabling an increase in quality of the content of this blog
Would be haiku
How joyful for Spirit to see life force blossoming
How painful for ego to see chances for blossoming not realized
Spirit is the pond in which occasions are ripples
Ego identifies with ripples: up with success and down with failure
With large ripples, mind and words fail to express what is experienced
Spirit, knowing separation is illusionary, remains placid
Ego seeking contact and seeing its evasive nature, scrambles for comfort
To the extent we embody Zorba the Buddha, we live life:
express pond and ripples perfectly
– – –
We should make things as simple as possible, but not simpler
When so deeply involved with what this blog is about, this haiku of sorts seems unavoidable to express the world I live in.
This world behind high hopes and despair is only visible for those who can see beyond appearances. Who have the ability and take the time.
I see my involvement pressing this ability on me. My Zorba is reluctant, my Buddha is willing. We see this ego in action; being moulded by the ripples it creates.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Look ma, almost no links!
We’re on a mission from [and to] God.
But tend to get lost along the way.
One could see ‘fixing things’ as our overriding modus operandi.
This results in the raw material for our earthly experience.
Huxley offers an interesting perspective: it’s what we do with what happens to us, which forms our experience.
So, how does this relate to
It’s about what you do with the means offered to you, to do what you deem necessary.
Get serious guys, this is our kids’ planet we’re dealing with.
Ich bin ein burgher.
As I see it, cities and their leaders might be the right format regarding making this world a better place.
Take Gavin Newson of San Fransisco, Enrique Penalosa of Bogota or Gerd Leers of Maastricht.
An alternative route might be found at seasoned burghers, or burghers at sea, sailing a contemporary version of a junk rig.
To me, being at sea gives one a sense of proportion, rarely found elsewhere.
The elegance
and ingenuity of sailing I find inspiring.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
A Native Perspectives 101
[ upon much request, some imo clear lines; minimal use of links ]
I get emotional when I see children. Children of plants, animals, people, ideas.
In my direct surroundings this is common. When looking at it historically and when looking at current affairs, this is less common. I am hurt and puzzled.
Reasons for this pain I can see in shared values as well as in systems: stress, fear, ignorance, greed, anger, dependency, loneliness, comfort, laziness, turning a blind eye. An enormous force, generating suffering.
As I just read: ‘you’re on the table, or you’re on the menu’
In the experiencing of these, inside myself as well as outside, exploring and communicating gets slow and inconvenient.
At the same time I see many opportunities for a workable path towards significantly better life passing by my window every day. I try my best to share this enthusiasm. To share, to explore, to travel together for a while.
So perhaps this Native Perspectives blog is about Sangha.