Gisteren kopte de Telegrof: 'Groene stroom is oplichting'. Het bewuste artikel is onsamenhangend en in feite onbegrijpelijk, maar dat doet er niet toe. Het gaat immers om de kop in chococladeletters: Groene stroom is oplichting want dat blijft hangen in de hoofden van miljoenen kiesgerechtigde consumenten. Ondertussen is de PvdA-europarlementariër Dorette Corbey die wordt aangehaald in het artikel niet blij met de toonzetting in de Telegraaf: "Corbey vertelt Energeia aan de telefoon vanuit Brussel nooit zoiets gezegd te hebben. Inderdaad, ze heeft problemen met de manier waarop energiebedrijven nu met garanties van oorsprong groene stroom aan 2,5 mln huishoudens kunnen leveren. Maar oplichting? Nee, daarvan is geen sprake". (DuurzaamNieuws) Het is een oud verhaal maar komt nu in het nieuws vanwege een voorstel van het Europees Parlement voor strengere eisen aan de productie van groene stroom (Volkskrant). Het voorstel houdt in dat in de toekomst groene energie (vooral) in het land zelf geproduceerd moet worden. Tot nu toe halen met name Nederlandse energiebedrijven groene stroom uit het buitenland, o.a. uit Scandinavische waterkrachtcentrales.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Jan Willem Ebbinge die namens het burgerinitiatief Parrhesia u uitnodigt om prikkelende stellingen te bedenken t.b.v. twee debatten over biobrandstof. Parrhesia is een burgerintiatief dat zich inzet om de rol van de nieuwe media in relatie tot het democratisch tekort te onderzoeken en van een handelingsperspectief te voorzien.
Biobrandstoffen leken lange tijd een oplossing te bieden voor diverse problemen. Ze zijn klimaatvriendelijk , duurzaam (vernieuwbaar in tegenstelling tot fossiele brandstoffen), scheppen kansen voor de agrarische sector en maken ons minder afhankelijk van olieproducerende landen. Maar gedurende het afgelopen jaar ontstond twijfel over de geschetste verwachtingen. Gaat de productie van biobrandstof niet ten koste van de voedselvoorziening? Kost het produceren van biobrandstoffen niet meer dan het oplevert? Gaat de productie van de grondstoffen voor biobrandstof niet ten koste van de natuur? Levert biobrandstof wel een reductie van broeikasgassen op als je het hele productieproces meerekent?
Er zijn veel partijen gebaat bij de stap naar een duurzame, op biobrandstof gebaseerde economie, en die zouden om die reden een eenzijdig beeld kunnen geven. Er zijn ook partijen die belang hebben bij het voorkomen van de verdere ontwikkeling van biobrandstoffen. Voor een deel hebben al deze spelers conflicterende belangen terwijl geen van hen al zijn kaarten open en bloot op tafel zal leggen. Besluitvorming over biobrandstof is hierdoor tot op heden niet erg transparant geweest. Het al dan niet invoeren van biobrandstof zou structureel verbeterd kunnen worden als de maatschappij direct bij de politieke besluitvorming zou worden betrokken.
Na een aantal afleveringen, nu een epiloog van Native Perspectives.
Degenen die mijn postings en de reacties zo’n beetje gevolgd hebben, zal het niet verbazen dat er een einde is gekomen aan Native Perspectives. Wat mij betreft voortijdig.
Ik stel voor dat we de verleiding weerstaan te denken en schrijven in termen van schuldvraag.
Ik stel ook voor dat we proberen een open oog te hebben voor ieders ontwikkelingsgang en te blijven zoeken naar gelegenheden elkaar daarbij te versterken.
Pace e Bene,
Emil
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tijdelijk verkrijgbaar bij Sargasso: de Zomerquote. Spitsvondige citaten uit de boeken die de redactie leest in de zomermaanden. Minder actualiteitshijgerig dan de gewone Quote du Jour maar juist meer contemplatief, tijdloos en bovenal mijmerig! Mijn zomerboeken zijn echter een weinig mijmerig. Ik schep er genoegen in om aan de rand van het zwembad tussen de zorgeloze Carrie Slee en Heleen van Royen lezers keiharde geopolitieke economie boeken te lezen, voor zover een jonge vader überhaupt nog aan lezen toekomt, onderstaand citaat las ik in ieder geval wel:
“Alas, the commitment to slow the loss of biodiversity by 2010 must be regarded as the best-kept secret of the planet. The goal was set to at least modest fanfare but has now disappeared from the world’s radar screen entirely. The goal has been eclipsed by war, short-term crises, and pervasive neglect, and also by a blindingly misguided debate over the CBD itself.. ..But most important by far, the United States signed but never ratified the treaty – ratification was defeated in the Senate in 1994 by a coalition of farm and ranch groups who defended their grazing rights over conservation of the planet’s biodiversity”.
Common Wealth – Jeffrey D. Sachs blz. 144/145.
After displaying some of my thoughts and emotions in this blog, I’d like to fine tune what could be worth while blogging about.
So I’d like to take the liberty to invite the reader to share his/her ideas. In order to keep the postings focussed on what this blog aims to be about, some questions. Feel free to deviate, if you deem that appropriate.
– How do you appreciate the current state of affairs in the world
— What opportunities
— What threats
– Who are you
— Why are you on this planet
— How do you relate to other sentient beings
– What is your work
— Seeing other sentient beings in discomfort or pain, what do you desire
— Seeing other sentient beings in discomfort or pain, what do you do
This short list will do to get a picture, enabling an increase in quality of the content of this blog
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Would be haiku
How joyful for Spirit to see life force blossoming
How painful for ego to see chances for blossoming not realized
Spirit is the pond in which occasions are ripples
Ego identifies with ripples: up with success and down with failure
With large ripples, mind and words fail to express what is experienced
Spirit, knowing separation is illusionary, remains placid
Ego seeking contact and seeing its evasive nature, scrambles for comfort
To the extent we embody Zorba the Buddha, we live life:
express pond and ripples perfectly
– – –
We should make things as simple as possible, but not simpler
When so deeply involved with what this blog is about, this haiku of sorts seems unavoidable to express the world I live in.
This world behind high hopes and despair is only visible for those who can see beyond appearances. Who have the ability and take the time.
I see my involvement pressing this ability on me. My Zorba is reluctant, my Buddha is willing. We see this ego in action; being moulded by the ripples it creates.
Look ma, almost no links!
We’re on a mission from [and to] God.
But tend to get lost along the way.
One could see ‘fixing things’ as our overriding modus operandi.
This results in the raw material for our earthly experience.
Huxley offers an interesting perspective: it’s what we do with what happens to us, which forms our experience.
So, how does this relate to
It’s about what you do with the means offered to you, to do what you deem necessary.
Get serious guys, this is our kids’ planet we’re dealing with.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Ich bin ein burgher.
As I see it, cities and their leaders might be the right format regarding making this world a better place.
Take Gavin Newson of San Fransisco, Enrique Penalosa of Bogota or Gerd Leers of Maastricht.
An alternative route might be found at seasoned burghers, or burghers at sea, sailing a contemporary version of a junk rig.
To me, being at sea gives one a sense of proportion, rarely found elsewhere.
The elegance
and ingenuity of sailing I find inspiring.