Crisis heeft geen vat op duurzaam voedsel

Hoezo crisis? De consumptie van duurzaam voedsel is afgelopen jaar flink gestegen. Alleen met de vleesvervangers schiet het niet zo op. We eten meer duurzaam voedsel. Terwijl de bestedingen aan 'normaal' voedsel tussen 2011 en 2012 met iets meer dan een procent toenam (mede door minder restaurantbezoek), stegen de bestedingen aan duurzaam voedsel met bijna een kwart. Dat blijkt uit cijfers van het Landbouw Economisch Instituut (LEI), een onderdeel van de Universiteit van Wageningen. Duurzaam voedsel is voedsel waarbij tijdens de productie en verwerking meer rekening is gehouden met dierenwelzijn, het milieu en sociale aspecten dan wettelijk verplicht. De stijging doet zich voor over de gehele linie van producten en vrijwel alle producenten profiteerden van de groei. Zeer opvallend is de enorme stijging van de verkoop van duurzaam vlees. Tussen de eerste helft van 2011 en de eerste helft van dit jaar steeg de verkoop met bijna tachtig procent tot bijna 170 miljoen euro.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Willem en Drees

Ik doe dit eigenlijk nooit–ik heb het zelfs nagelaten bij de Kamerverkiezingen, al heb ik daar inmiddels regelmatig spijt van–maar vandaag wou ik maar eens een stemadvies geven. Triodos Bank reikt binnenkort namelijk weer de Hart-Hoofdprijs uit. Dat gaat niet over margarines waar je slimmer of cholesterolarmer van wordt, maar wel over duurzaamheid. Hij beloont duurzame concepten die zich in de praktijk bewezen hebben.Eén van de kandidaten is het bedrijf van Willem en Drees. Ik hou van dat bedrijf. Willem en Drees hebben een concept bedacht waarmee lokale verse producten de weg naar de supermarkt kunnen vinden en dat is belangrijk, want het versaanbod in de super was al decennia lang ernstig aan het verschralen. Inmiddels denkt naar schatting 97,6% van de Nederlanders dat wortelen altijd oranje zijn, terwijl 98,3% denkt dat raapsteeltjes er maar in één soort zijn (van de naar schatting 68% die weet dat deze groente überhaupt bestaat). Hoeveel mensen denken dat aardbeien hard horen te zijn en nauwelijks te hachelen zijn zonder toevoeging van flinke scheppen suiker, daar durf ik bovenstaande Beaufortmethode niet eens op los te laten.Het assortiment groenten en fruit van Willem en Drees is anders. Dat weet ik, want inmiddels zijn deze ondernemers goed voor ruim de helft van mijn eigen groenten- en fruitconsumptie. Lekkere spullen die je ineens doen beseffen wat je al die jaren hebt gemist. Spullen waar ook namen bij horen, zodat je van wat je lekker vindt weet wie het geteeld heeft en hoe het ras heet. Dat zou de super u niet eens vertellen als-ie het kon. Die wil volgende keer weer van een nóg goedkopere partij kunnen afnemen.

Hoe dan ook: ik zou het leuk vinden als Willem en Drees die prijs wonnen. Omdat dat duidelijk zou maken dat méér Nederlanders de kwaliteit en variëteit van hun voedsel belangrijk vinden dan de super zichzelf en ons wijs wil maken. En omdat Willem en Drees hebben bewezen dat het kán, duurzaam telen en toch succesvol opereren in de mainstream. Zodat misschien straks weer méér telers iets anders durven te gaan produceren dan de eenheidsworst waar u en ik–ik praat maar weer even de super na, want mij is niks gevraagd en ik wed u ook niet–al die jaren zo vreselijk dol op waren.

Even helpen. Het kan nog de hele zomer. Dat is dus, voor de duidelijkheid, tot morgen woensdag 21 september.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.