Migrantenkinderen presteren het best in Zweden en Frankrijk

Onderwijssystemen verschillen in Europa. Hoe lang kinderen naar school gaan, vanaf welke leeftijd, hoe lang alle kinderen ongeacht hun niveau bij elkaar blijven: dat varieert allemaal nogal. Onderlinge vergelijking van de effecten van het onderwijs is daarom erg leerzaam. In The European Second Generation zijn de school- en arbeidsloopbanen van kinderen van Turkse gastarbeiders vergeleken in acht verschillende landen: Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Zweden, Zwitserland en Oostenrijk. Het onderzoek werd gecoördineerd door Maurice Crul, hoogleraar onderwijs en diversiteit aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. De onderzoekers kozen voor de Turken omdat die naar alle onderzochte landen zijn geëmigreerd. De verschillen die zij constateerden in de prestaties van de kinderen waren opmerkelijk. In Zweden gaat minder dan 10 procent van de tweede generatie Turkse jongeren zonder diploma van school. In Duitsland bereikt maar 5% van de tweede generatie een hogeschool of universiteit.

Foto: Riccardof (cc)

Duitse loodgieters werken in Polen

Polen is voor duizenden Duitse burgers een van de meest aantrekkelijke landen geworden om in te wonen en carrière te maken. Meer dan 6.000 Duitse bedrijven proberen voet aan de grond te krijgen in Polen. Het gaat vooral om kleine en middelgrote firma’s, maar er zitten ook een paar grote bij. De waarde van de Duitse investeringen wordt geschat op 22 miljard euro, wat vorig jaar 21% van alle buitenlandse investeringen in Polen vertegenwoordigde, zo bericht het Poolse blad Uważam Rze (vertaling: PressEurope). Volgens het Duitse Bureau voor de Statistiek vestigden afgelopen jaar 9.434 Duitse staatsburgers zich in Polen. Daarmee heeft Polen Oostenrijk van de derde plaats verdrongen, en komt het nu net achter Zwitserland en de Verenigde Staten.

In de regio Szcezecin zou het om 2500 arbeiders gaan, merendeels loodgieters, verwarmingsinstallateurs, timmermannen, metselaars en dakdekkers. Ze zijn voornamelijk afkomstig uit de deelstaten Brandenburg en Mecklenburg-Vorpommern, waar een enorme werkloosheid heerst. Sommigen stammen van families die lang geleden vanuit Polen naar Duitsland zijn getrokken.

Deze week is voor de 22e keer de dag van Duitse Eenheid gevierd. En nog steeds is de ongelijkheid tussen west en oost niet weggewerkt. In de zomer van 1990 reisde ik per trein naar Berlijn. In mijn coupé zat ik tussen twee vrouwen: een uit West-Duitsland, chique, modern gekleed, de ander uit Oost-Duitsland, mode uit de jaren vijftig. De West-Duitse daagde de Oost-Duitse op een arrogante, superieure manier uit. “Waarom hebben jullie niet harder gewerkt, daar? Nu moeten wij bijspringen. Jullie hebben er een puinhoop van gemaakt.” Zo ongeveer. Het was buitengewoon genant om het gesprek te moeten aanhoren. De Oost-Duitse had ook geen enkel verweer. Ze bleef buitengewoon beleefd, gaf korte antwoorden en trok zich na verloop van tijd als een gewond dier terug in haar hoekje. Het typeerde de verhoudingen die sindsdien nauwelijks verbeterd zijn. Veel hoog opgeleide Oost-Duitsers vertrokken naar het westen. In het oosten namen West-Duitsers de ondernemingen over. Maar veel arbeiders kwamen zonder werk omdat hun expertise niet meer gevraagd werd. In topfuncties zijn de Oost-Duitsers zwaar ondervertegenwoordigd, ook al leveren ze tegenwoordig de premier en de president.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duitsland klopt Nederland wat duurzame energie betreft

Duurzame energie uit Duitsland zorgt er voor dat Nederlandse centrales stil komen te liggen, meldden diverse kranten deze zomer. Duitsland is ons nu dus niet alleen met voetbal, maar ook met elektriciteit de baas. Kunnen we met voetbal nog afdruipen, de bondscoach vervangen en opnieuw beginnen, in de energiewedstrijd kost een koerswijziging meer tijd. Daar moeten we nu mee beginnen. Maar kansen zijn er nog steeds.

De Duitsers hebben jarenlang stevig geïnvesteerd in de verduurzaming van hun energiehuishouding. Dat kostte extra geld, dat door alle stroomconsumenten werd opgebracht, maar dat begint zich nu uit te betalen. Het interessante van hernieuwbare bronnen als zon en wind is namelijk dat het neerzetten van het productievermogen geld kost, maar dat de stroomkosten (preciezer gezegd: de marginale kosten) bijna nul zijn. Er is dan immers geen brandstof nodig om elektriciteit te maken. Dat betekent dat als het waait en/of als de zon schijnt, duurzame energie veruit de goedkoopste aanbieder is op de (internationale) elektriciteitsmarkt. Duitse zon en wind drukken inmiddels andere centrales ‘uit de markt’ en verlagen de elektriciteitsprijzen – nu ook in Nederland. Dat lijkt leuk, maar op de lange termijn zit Nederland vast met een duur, inflexibel systeem uit een fossiel tijdperk.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Shitstorm

Ik geloof niet dat het woord shitstorm en de betekenis daarvan in Nederland net zo bekend zijn als in Duitsland. Maar wie weet vinden hier soortgelijke dingen alleen op een andere manier plaats. Waar gaat het over?

In Duitsland werd het woord shitstorm tot anglicisme van het jaar 2011 verkozen. Met een shitstorm in de Duitse zin van het woord wordt het verschijnsel bedoeld dat personen of bedrijven in de sociale media, op weblogs en gebruikersfora of gewoon per e-mail een hele stortvloed van negatief commentaar over zich heen krijgen, waarbij het commentaar allesbehalve constructief is. Het gaat vooral om nergens op gebaseerde beledigingen en bedreigingen.

Veel politici kennen het verschijnsel. Ze hebben geleerd daarmee om te gaan, maar zijn er wel een beetje bang voor. Dan moeten ze maar geen verkeerde dingen meer zeggen, zou je kunnen beargumenteren, shitstormen houden iedereen scherp. Misschien ook niet. Als uit angst voor shitstormen niemand meer iets durft te zeggen, wordt een levendige democratische discussie onmogelijk gemaakt en daar heeft niemand iets aan. Dus, misschien stompen shitstormen juist iedereen af in plaats van iedereen scherp te houden.

Net als financiële markten

Ongetwijfeld zijn shitstormen mede het gevolg van het bestaan van het internet. Dat biedt immers de mogelijkheid om heel snel te reageren zonder er veel moeite voor te moeten doen. Vroeger moest iemand voor een reactie een brief schrijven, een postzegel kopen en naar de brievenbus lopen en dan ging hij zich ondertussen misschien toch nog bedenken, maar nu is alles met een druk op de knop verzonden. Bovendien is de reactie ook meteen voor iedereen leesbaar. Zijn Facebookvrienden reageren er meteen op en daardoor komen er nu processen op gang die in het pre-internettijdperk nog helemaal niet mogelijk waren.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leiderschap: Van Otto naar Angela

Duitsland voetbalt wel mooi; maar het zou een rustig gevoel zijn als ze de finale verloren. En nee, dit stuk gaat niet over voetbal.

Het problematische Europa is geen erfenis van Hitler, maar van Otto von Bismarck. Angela Merkel wil graag een politieke eenwording, maar veel steun krijgt zij niet. Het debat gaat over politiek en over  economie. Alleen is die Duitse economie allerminst onkwetsbaar. Met het Duitse revanchisme is het nogal meegevallen. Europa lift graag mee op het economische succes van Duitsland, maar de politieke leiding die Duitsland op kousevoeten al uitoefent, wil niemand. De realiteit komt dan te dicht bij de onderwerping van Europa die Hitler voor ogen had. Alleen, die Duitse macht in Europa bestaat, met een zelfbewustzijn dat vijf jaar geleden nog ontbrak.

Waarom zijn we zo weinig belangstellend in onze oosterbuur? Een oud-collega trouwde met een Oost-Duitse en begon een kleine camping, op het platteland in de buurt van Dresden. Ik moet eens komen kijken. Dat past bij mijn interesse voor de EU discussie en andere losse einden in mijn hoofd, zoals het bombardement op Dresden en de DDR. Vorige week had hij een blues-band op bezoek en hij zelf bereidt er een goed maal bij: “essbare Kultur”. Het is het goede moment te gaan kijken, in Ottendorf, een gehucht nabij Chemnitz. Na een avond lekker eten en lekkere muziek rijden we naar Dresden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende