Aantal meldingen antisemitische incidenten CIDI sinds 2000

Vandaag was de jaarlijkse rapportage van het CIDI van het aantal antisemitische incidenten in het nieuws. Met enige regelmaat hebben we de cijfers van het CIDI getoond over een langere periode dan de meestal genoemde twee laatste jaren. Hoogste tijd om dat weer te doen. Het moge duidelijk zijn dat er sprake is van een stevige stijging. CIDI maakt zich zorgen of mogelijk lage meld bereidheid. Dat blijft natuurlijk lastig te verifiëren als daar niet expliciet onderzoek naar gedaan wordt. Hier de wel gemelde cijfers sinds 2000:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: American Life League (cc)

De weigerrestaurateur

OPINIE - Mag je discrimineren uit religieuze overtuiging? Is het een aantasting van je godsdienstvrijheid wanneer de staat je dwingt homo- en heteroseksuelen gelijk te behandelen? In de VS zijn deze vragen momenteel onderwerp van felle discussie.

Het veto dat Gouverneur Jan Brewer van Arizona onlangs uitsprak over een wet die het personen en bedrijven zou toestaan homoseksuelen te discrimineren vanwege ‘een oprecht gevoelde religieuze overtuiging’ heeft veel discussie losgemaakt in de VS. Niet in het minst omdat in veel andere staten pogingen zijn gedaan om vergelijkbare wetgeving aangenomen te krijgen.

Prominent conservatief commentator Erick Erickson sprak luidkeels schande van de (succesvolle) pogingen om dergelijke discriminatoire wetten tegen te houden. Het feit dat bijvoorbeeld een restauranteigenaar homoseksuelen louter vanwege hun seksuele geaardheid niet zomaar zijn zaak mag uitgooien is namelijk precies hetzelfde als slavernij:

In December of 1865, the several American states ratified the 13th amendment, constitutionally ending involuntary servitude in the United States. In the 21st century, Americans are coming full circle. In a number of states, a black man can again be forced by the government to work involuntarily for a white man.

Want de blanke man in deze vergelijking zou best wel eens homoseksueel kunnen zijn, zo vreest Erick “Conservatieven zijn Altijd de Echte Slachtoffers” Erickson.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Politiek correct

COLUMN - De moderne angst voor het ‘politiek correct zijn’ houdt de integratie tegen.

Bij het overlijden van Nelson Mandela wist Nederlands grootste roddelblad de associatie met zwarte piet weer snel te leggen. Het zoveelste incident in een lange reeks. Gordon, Jack Spijkerman, Daphne Bunskoek, allemaal deden ze eerder een duit in het grappenzakje.

Daar moet je maar tegen kunnen, is een veel gehoorde reactie. Thierry Baudet legde het ons een paar weken terug nog uit: racistische grappen mogen hier, juist omdat het in Nederland voor de rest ‘wel goed zit’.

Maar dat is juist het probleem. Het zit hier helemaal niet goed.

Mensen met een andere kleur ervaren  met grote regelmaat dat heel veel mensen ‘net zo grappig zijn als Gordon’. Zangeres Anouk gaf ons een inkijkje: telkens als er een kind geboren wordt uit haar ‘gemengde relatie’ stroomt er hatemail bij haar binnen die alles behalve grappig overkomt.

Daar blijft het helaas niet bij. Een bedrijf als Mike de Wilde Electronics grapte onlangs vrolijk mee. Een geintje? Misschien. Maar uit recente onderzoeken wordt duidelijk dat in het Nederland ‘waar alles wel goed zit’ sollicitanten met een buitenlandse achternaam twintig tot zestig procent minder kans hebben uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek. Daarnaast worden mensen met een buitenlands uiterlijk door de politie extra vaak gecontroleerd.

Foto: Clever Cupcakes (cc)

Het ene racisme is het andere niet

OPINIE - Gisteren verscheen dit stukje van collega-schrijver Sjors van Beek op Sargasso, waarin hij op basis van persoonlijke ervaringen uiteenzette dat ‘racisme geen wit verschijnsel is’. In de woorden van Sjors:

Vergeet het maar. Zwarten discrimineren blanken net zo hard. Nederlanders worden soms óók als minderwaardig behandeld. Mogen we het daar ook eens over hebben?

Bovenstaande vraag werd gevolgd door een aantal gevallen van racisme waarmee Sjors te maken kreeg toen hij een jaar lang op Curaçao woonde. Een voorbeeld:

Als journalist kwam ik vaak op de rechtbank in Willemstad. De zwarte portier beweerde dan dat een zitting besloten was en hij weigerde te zeggen in welke zaal hij plaatvond. Via de president van de rechtbank kreeg ik alsnog toegang, binnen zaten de zwarte collega’s van de Antilliaanse kranten al een tijd ijverig te pennen.

Pijnlijk, onaangenaam en vrijwel zeker niet alleen het gevolg van racisme, maar ook van raciaal geïnspireerde discriminatie.

Dit voorbeeld laat echter ook zien dat in de praktijk discriminatie een groter probleem is dan racisme. Met andere woorden: de concrete handeling waardoor jou iets wordt ontzegd (in dit geval toegang tot een rechtszaal) doet meer pijn dan iemands private gedachten.

In 2012 eisten De Vereniging van Afrikanen in Zweden het aftreden van de Zweeds minister van cultuur. Ze had een stuk taart gesneden uit ‘Baby Cake’ van Makode Linde, die er vrouwenbesnijdenis mee wilde aanklagen. De Vereniging van Afrikanen vond het puur racisme. In dit filmpje legt Makode Linde uit hoe hij het allemaal ziet. In deze opname  zie je de minister van Cultuur aan de “taart”.

Filmpje bij Kunt op Zondag | Racisme, van zondag 3 november 2013.

Foto: Andrew brannan (cc)

Kunst op Zondag | Racisme

Aansluitend op Sargasso’s themablog over hedendaags racisme kijken we naar racisme in de kunst. 

Hedendaags racisme heeft natuurlijk een lange geschiedenis. In 2008 was in de Nieuwe Kerk te Amsterdam de tentoonstelling ‘Black is Beautiful, Rubens tot Dumas’ te zien. Bedoeld om een “beeld te  geven van zevenhonderd jaar positieve kijk van kunstenaars en opdrachtgevers op de kleurling als de koning, de slaaf, de page, de dienstknecht enz.” Gastconservator Esther Schreuder schreef: “De zwarte mens is echt niet alléén als een exotisch object afgebeeld. Is deze opzet geslaagd?” 

Haar catalogus is on line te lezen en geeft een uitstekend overzicht van “de kleurling” in kunst door de eeuwen heen. Opzet geslaagd? Als overzicht zeker, dat impliciet aantoont dat hedendaags racisme zijn wortels heeft in een koloniaal verleden. Jammer van de term kleurling. Wat was er te zien? 

Een voorbeeld van de “nobele wilde”. Een term waarmee in de 18e en 19e eeuw gesuggereerd werd dat de ‘natuurmens’ wellicht de meest zuivere mens was. Positieve discriminatie avant-la-lettre? 

Albert Eckhout – Afrikaanse man, 1641.
cc commons.wikimedia.org Albert Eckhout painting 

Veel later vind je de verheerlijking van “exotische” culturen terug bij Cobra, een groep kunstenaars die zich naar een Afrikaanse slang hebben vernoemd en Afrikaanse elementen in hun werk gebruikten.

Firoozeh Nazrafkan Jump Rope.

De Deense kunstenares Firoozeh Bazrafkan werd veroordeel wegens racisme.l. In een Deense krant schreef ze in 2011 er van overtuigd te zijn ‘dat moslim mannen over de hele wereld hun dochters verkrachten, misbruiken en vermoorden’. Omdat ze hiermee alle islamistische mannen op één hoop gooide, oordeelde  de rechter dat hier sprake was van racisme.

 

Ook al heeft Denemarken een inmiddels roemruchte traditie als het gaat om vermeende beledigingen van een religieuze stroming, het weerhoudt Bazrafkan niet de situatie in Iran aanhoudend te bekritiseren. ‘Zo vier ik de Iraanse islamitsiche revolutie’, zegt ze met dit filmpje.

Gordon Bennett

De Australische kunstenaar Gordon Bennett heeft er bezwaar tegen alleen als spreekbuis voor de Aboriginals gezien te worden. Dat doet geen recht aan zijn identiteit, waar wat Schots en Engels bloed in zit, zo stel hij. Wel verwerkt hij Aboriginal elementen in zijn werk.

Filmpje bij Kunst op Zondag | Racisme, van zondag 3 november 2013.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende