Hulspas weet het | Uw levenseinde uitgerekend
COLUMN - Als er één medisch vakgebied is waar men de vergrijzing met grote zorg op zich af ziet komen, dan is het wel de oogheelkunde. Ouderdom komt met gebreken en vereist dus berusting, maar het achteruitgaan van de ogen is heel vervelend én gevaarlijk. Een beetje krom, een beetje traag, een beetje doof – je leert er mee leven, is de boodschap. Langzaam blind worden is een ander verhaal. Een schrikbeeld.
Maar ook dat doen bejaarden. En dan vooral doordat een groot deel van hen diabetes type 2 krijgt, wat gepaard gaat met degeneratie van het netvlies. Behandeling is in veel gevallen goed mogelijk, maar dan moet deze ‘diabetische retinopathie’ zo vroeg mogelijk gedetecteerd worden. Regelmatige controle zou ideaal zijn. Aan de patiëntengroep zal het niet liggen, die komt wel – het probleem is de medische capaciteit. Op dit moment besteden oogklinieken (en het enige nog zelfstandige oogziekenhuis in Nederland, in Rotterdam) een groot deel van hun tijd, mankracht en budget aan detectie en behandeling van deze kwaal. En dat is dus nog maar het begin.
Enter Artificial Intelligence. Verschillende instituten in de wereld werken momenteel aan intelligente systemen die de potentiële patiënt onderzoekt, en een betrouwbare diagnose stelt. Het toekomstbeeld is dat iedereen straks bij de opticien (of bij de Lidl) voor een apparaat kan gaan zitten om zijn netvliezen te laten fotograferen, waarna de beelden ergens anders door een computer worden beoordeeld. Zonder dat er een dokter aan te pas komt.