Marktwerking in de zorg

Ik heb #diabetes en ben daar open over. Aanstelleritus type 1. Als ik ergens laveloos op de grond lig, is het fijn dat collega’s weten dat je mij suiker moet geven. Vanuit dat perspectief even een activistisch stukje hier. In mijn dagelijks leven als diabeet heb ik te maken met een aantal instanties. Het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis (CWZ), zorgverzekeraar Menzis en Apotheek Beckers. Die voeren beleid uit van de Rijksoverheid. Mijn favoriete instelling is het CWZ. Ik heb daar een uitstekende verpleegkundige die met mij praat over mijn ziekte. Ze geeft adviezen waar ik iets mee kan. Twee weken geleden sprak ik haar. Ze adviseerde mij het medicijn #Fiasp te gaan gebruiken naast mijn huidige medicijn #NovoRapid. Fiasp werkt sneller en mijn verpleegkundige denkt dat dat goed voor mij is. Dat baseert zij op metingen (van mijzelf), onderzoek en ervaring. Ik ga met recept naar mijn #apotheek om dit te halen. De apotheek weigert Fiasp te verstrekken. Waarom? Het is geen "preferent" medicijn. Hierover staat meer informatie op de website “Medicijnkosten.nl”. De Rijksregels. Ik bel Menzis. Kan Fiasp vergoed worden? Ik word te woord gestaan door een medewerker en zij legt mij uit dat “indien de zorgverlener (CWZ) en de apotheek het eens worden, Menzis dit vergoedt.” Ik hiermee terug naar de apotheek. De medewerker achter de balie komt er niet meer uit en vraagt de apotheker om assistentie. Die vertelt mij: “dat kan Menzis wel zeggen, maar als ik te veel Fiasp verstrek dan gaat Menzis de apotheek korten.” Naar huis. Mail mijn verpleegkundige. Zij adviseert mij het medicijn te gaan halen in de apotheek van het CWZ. Rustig fiets ik naar het ziekenhuis. Maar ook deze apotheek is niet bereid mij het medicijn te verstrekken. “Ook niet als ik zelf betaal?”, breng ik in. “Dat kan natuurlijk altijd”, zegt de medewerker van de apotheek. Ik reken €47 af en kan maandag het medicijn halen (er is geen bezorgservice). NovoRapid €6,42 kost per pen. Fiasp €7,40. Een enorm prijsverschil van € 0,98. Bovenstaande circus kost mij €770: - 3 uur praten; - een half uur wachten; - 2 uur fietsen/lopen; (- ik kost mijn werkgever ongeveer €140* per uur.) Hier had ik 104 pennen Fiasp voor kunnen kopen. Aangezien ik Fiasp gebruik in plaats van NovoRapid had ik ook 786 pennen Fiasp kunnen krijgen. Met één pen doe ik ongeveer 10 dagen. Met 786 pennen Fiasp, zou ik 21 jaar doen... als ik alleen maar Fiasp zou gebruiken. Dat is niet het geval. Want ik gebruik de Fiasp alleen bij hele zoete dingen. Laten we voor het gemak zeggen dat ik Fiasp in 50% van de gevallen zou gebruiken, dan zou ik voor dit bedrag 42 jaar Fiasp kunnen gebruiken. Als dit geen bewijs is voor een enorm goed en slim georganiseerd stelsel, met welwillende partijen, dan weet ik het ook niet meer. En mijn afdronk... als je geen geld hebt, is je zorg dus slechter.   * Mijn vrije tijd is duurder. Door Arjen Besselink

Door: Foto: Carl A (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | Uw levenseinde uitgerekend

, door

COLUMN - Als er één medisch vakgebied is waar men de vergrijzing met grote zorg op zich af ziet komen, dan is het wel de oogheelkunde. Ouderdom komt met gebreken en vereist dus berusting, maar het achteruitgaan van de ogen is heel vervelend én gevaarlijk. Een beetje krom, een beetje traag, een beetje doof – je leert er mee leven, is de boodschap. Langzaam blind worden is een ander verhaal. Een schrikbeeld.

Maar ook dat doen bejaarden. En dan vooral doordat een groot deel van hen diabetes type 2 krijgt, wat gepaard gaat met degeneratie van het netvlies. Behandeling is in veel gevallen goed mogelijk, maar dan moet deze ‘diabetische retinopathie’ zo vroeg mogelijk gedetecteerd worden. Regelmatige controle zou ideaal zijn. Aan de patiëntengroep zal het niet liggen, die komt wel – het probleem is de medische capaciteit. Op dit moment besteden oogklinieken (en het enige nog zelfstandige oogziekenhuis in Nederland, in Rotterdam) een groot deel van hun tijd, mankracht en budget aan detectie en behandeling van deze kwaal. En dat is dus nog maar het begin.

Enter Artificial Intelligence. Verschillende instituten in de wereld werken momenteel aan intelligente systemen die de potentiële patiënt onderzoekt, en een betrouwbare diagnose stelt. Het toekomstbeeld is dat iedereen straks bij de opticien (of bij de Lidl) voor een apparaat kan gaan zitten om zijn netvliezen te laten fotograferen, waarna de beelden ergens anders door een computer worden beoordeeld. Zonder dat er een dokter aan te pas komt.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Polygon Medical Animation (cc)

Betrek gebruikers zo vroeg mogelijk in innovatie

, door

ANALYSE - De uitvinding van de kunst-alvleesklier ter grootte van een smartphone was vorige week volop in de media. Goed nieuws voor diabeten, zij hebben straks geen werk meer aan prikken, koolhydraten tellen, insuline doseren en injecteren en minder kans op nare lange termijn complicaties zoals nierschade, blindheid, hart en vaatziekten. Deze innovatie zal het leven van mensen met diabetes, het werk van zorgverleners en de hele organisatie van zorg op zijn kop zetten. Dat is tenminste de belofte.

De praktijk lijkt helaas anders. Er zijn talloze voorbeelden van apparaten die ideaal lijken op de tekentafel, maar bij de gebruiker thuis in de kast belanden. Een innovatie als de kunstmatige alvleesklier kan op wrijving rekenen, omdat het veel verandert aan het huidige leven van mensen met diabetes en aan de organisatie van zorg. Zo ervoer een deelnemer aan een trial zoveel angst bij het uit handen geven van de controle over zijn bloedsuikerspiegel aan het apparaat, dat hij de kunstmatige alvleesklier niet langer wilde dragen. Geen vreemde reactie als je bedenkt dat diabeten al jarenlang gewend zijn heel actief hun bloedglucose te controleren, koolhydraten te tellen en insuline dosering goed af te stemmen. De ontwerpers bij Inreda Diabetic hadden dit echter niet voorzien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Zomergasten kost uur van je leven

, door

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

lekker tv kijken (foto flickr/xJasonRogersx)Wetenschappers zijn een zuur stelletje mensen, zo lijkt het vaak. De naarlingen zijn zulke misantropen dat voor alles wat lekker of leuk is, aangetoond moet worden hoe schadelijk het voor je is. Alcohol, drugs, muziek: allemaal hartstikke leuke dingen die verpest worden door teveel nieuwsgierigheid van de kant van de mannen en vrouwen van de wetenschap. Ook een persoonlijk favoriet tijdverdrijf -televisiekijken- komt er nooit echt goed vanaf.

Hoewel het met de paplepel is ingegoten is het natuurlijk onzin dat je van teveel televisiekijken vierkante ogen krijgt. En negatieve effecten op de ogen van te lang naar een punt staren (oogmoeheid oftewel Asthenopie) zijn voor zover bekend tijdelijk. Maar televisie is op een andere manier wél degelijk slecht voor je. En hier krijgen we te maken met het welbekende verschil tussen correlatie en causatie: televisiekijken wordt namelijk doorgaans zittend gedaan. En zittende mensen verbrandden te weinig calorieën. En we weten allemaal wat er dan gebeurd: verhoogde kans op hart- en vaatziekten, suikerziekte en andere luie mensen ellende. 

Maar ondanks de bewezen ellende blijven mensen televisie kijken. En dus namen onderzoekers van de Australische School of Population Health aan de University of Queensland zich voor om eerder gepubliceerde sterftecijfers onder televisiekijkers  nog eens te analyseren en met nog deprimerender conclusies te komen. In totaal werd de data van 11.000 Australiers gebruikt. De onderzoekers vonden na extrapolatie dat in 2008 Australische volwassenen van 25 jaar en ouder een totaal van 9.8 miljard uur televisie keken en verbonden dat aan 286,000 eerder gestorven jaren. Alsof deze conclusie niet deprimerend genoeg is formuleren ze het als volgt: Na je 25e kost ieder uur dat je televisie kijkt, je 22 minuten van je leven. Dat maakt een uur televisie kijken dus net zo schadelijk als het roken van twee sigaretten.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.