Bezuinigingen en compromissen in de Amerikaanse politiek

In de VS is met de 'sequester' zojuist de volgende zware bezuinigingsronde begonnen. Goed idee of niet? En wat heeft de Nederlandse pers hierover te melden? Het grote nieuws van de afgelopen week uit de VS is de zogenaamde sequester, ofwel een groot pakket aan automatische bezuinigingen om het Amerikaanse begrotingstekort onder controle te brengen. Geschatte gevolgen: ruim een half procent minder economische groei en driekwart miljoen minder banen. Dankzij Obama's bezuinigingsmaatregelen daalt het Amerikaanse begrotingstekort echter al sinds 2009. Bovendien betaalt de Amerikaanse overheid al vanaf 2010 een negatieve reële rente op haar schuldpapier. Gemeten in reële goederen en diensten, levert geld lenen dus geld op, in plaats van dat het geld kost. Zodoende bestaat er geen enkele zinnige reden om middenin een economische depressie nóg meer drastische bezuinigingen af te kondigen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het plan van de Republikeinen is: sterf snel

2008 House elections/Mr Matte Wikimedia
Afgelopen dinsdag hebben de Democraten eindelijk weer een tussentijdse verkiezing gewonnen, nog wel in een district dat al 40 jaar Republikeins stemde. Democrate Kathy Hochul won in New York, district nr. 26 (NY26). Na twee jaar aanmodderen met een voorzichtige Obama, die steeds meer concessies begon te doen aan de Republikeinen, begint het er op te lijken dat Democraten misschien toch wel een kans hebben in 2012. De Republikeinen hebben dit over zichzelf afgeroepen want zij worden nu afgerekend op hun standpunt over Medicare

Medicare is de publieke verzekering voor mensen ouder dan 65 jaar, een beetje vergelijkbaar dus met onze oude ziekenfondsen, maar dan alleen voor ouderen. Iedereen die jonger is dan 65, is zelf of via zijn werkgever verzekerd bij een particuliere verzekering. Deze verzekeringen zijn echter heel duur. Hoe duur hangt af van van je leeftijd, geslacht en medische voorgeschiedenis – en die voorgeschiedenis is dan ook vaak een reden dat mensen zich niet kunnen verzekeren. Zwangere vrouwen kunnen zich bijvoorbeeld niet verzekeren: zwangerschap is een “medische conditie”. De meeste mensen zijn via hun werkgever verzekerd maar dat heeft tot consequentie dat als iemand wordt ontslagen hij of zij dan niet alleen inkomen, maar ook de verzekering kwijt is. In deze tijden van economische crisis zijn veel mensen hierdoor in de problemen geraakt. De Republikeinen hebben hiervoor geen oplossing, integendeel, volgens hen moet de burger niet op de overheid rekenen maar moet hij voor zich zelf zorgen – ook al moet men daarvoor zijn huis verkopen of een persoonlijke lening nemen om de dokter te kunnen betalen. Alan Grayson legt uit wat het plan van de Republikeinen werkelijk inhoud:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom ‘wortelhakkers’ zo hard nodig zijn

In onderstaande korte lezing zet de bekende jurist Lawrence Lessig helder op een rij waarom grassroots bewegingen zo hard nodig zijn. Zonder deze bewegingen van onderaf, verandert er niets in Washington. Het praatje is bedoeld om te inspireren en ‘gewone’ Amerikanen aan te zetten tot actie. Ik vond het vooral nogal deprimerend. Wat Lessig eigenlijk schetst, is een Herculische taak, of misschien beter gezegd, een uphill battle. En de nieuwe machtsverhoudingen in Washington maken de heuvel alleen maar steiler.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | Welcome to hell

“It has taken a long time for this monster to be brought to justice. Welcome to hell, bin Laden. Let us all hope that his demise will serve notice to Islamic radicals the world over that the United States will be relentless is tracking down and terminating those who would inflict terror, mayhem and death on any of our citizens.”
(Mike Huckabee in reactie op de dood van Osama Huffingtonpost)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zijn Republikeinse presidenten banenslopers?


Klik voor vergroting.

Sargasso’s wetenschappelijke data-analist MP legde de historische werkloosheidcijfers van de VS naast de politieke kleur van de presidenten. Het valt op dat de werkloosheid dikwijls stijgt als een Republikeinse president het roer overnam. Uitzonderingen zijn Carter (tweede helft van zijn termijn) en Obama (hoewel….).

De vraag is natuurlijk of hier een verband is?

Is er sprake van een vertragingseffect en ruimen de Republikeinse presidenten simpelweg de rotzooi op van hun democratische voorgangers? Of is de economie bij gematigd links in betere handen? MP vraagt zich af of het een soort varkenscyclus is (de pieken elke 5-10 jaar), waarbij de democraten toevallig op het goede moment de regering vormen of heeft de regering daadwerkelijk invloed op het verloop? Er lijkt ook nog een verloop in de reeks te zitten met een lagere frequentie met daarbovenop de kortdurende pieken (~20 jaar), de reeks is alleen beetje te kort om daar voorspellende waarde aan te hechten.

Hier zijn de ruwe data (in excel) en een aantal andere bronnen: U.S. Bureau of Labor Statistics, Climate Progress en VS Presidenten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

David Frum: ‘Waterloo voor Republikeinen’

David Frum

Zondagnacht loodsten Obama en de Democraten het zorgplan met succes door het Huis van Afgevaardigden in de VS. Hiermee is de legislatieve strijd rond het plan zo goed als beslecht, maar de gevolgen kunnen tot in lengte van dagen merkbaar zijn in de VS. Tijd dus om de balans op te maken na een jaar van moddergooien over en weer, cumulerend in het bespugen van een gekozen congreslid.

Al snel nadat de kogel door de kerk was, kwam David Frum ten tonele. Frum is één van de speechschrijvers van George W. Bush en politiek journalist. Hij staat bekend als conservatief. Zijn analyse van het Republikeinse verlies voorspelt echter weinig goeds voor de Republikeinse partij. De titel van zijn analyse zegt al voldoende: Waterloo.

De Republikeinen lijden het grootste verlies sinds de jaren ’60, toen de Social Security Act van 1965 zijn intrede deed. Medicare en Medicaid zorgden toen voor gezondheidszorg voor bejaarden en hele arme Amerikanen. De hervormingen van nu resulteren op de middellange termijn in een electorale dreun voor de Grand Old Party. Veel Amerikanen gaan profiteren van de hervormingen. Dat is electoraal gunstig.

Frum vindt dat de Republikeinen zichzelf hebben uitgesloten van een mogelijk succes door keihard oppositie te voeren tegen de plannen. De gematigde Republikeinen lieten zich meeslepen door de minderheid die Obama’s plannen vergeleek met massamoord. Het zorgplan zou je oma de dood in jagen en een groep mensen zou beslissen of de gehandicapte zoon van Sarah Palin blijft leven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democraten onder vuur in Illinois

Alexi Giannoulias (Foto: Flickr/chicagopublicradio)

Na de dramatisch verlopen speciale Senaatsverkiezing in Massachusetts ligt er een nieuw gevaar op de loer voor de Democraten. De inwoners van Illinois mogen tussentijds een nieuwe senator uitkiezen. Illinois is een overwegend Democratische staat en de zetel die op het spel staat is van grote symbolische waarde. Het is de voormalige senaatszetel van Obama die moet worden ingevuld.

De voorverkiezingen wezen onlangs uit dat de race gaat tussen de Democraat Alexi Giannoulias en de Republikein Mark Steven Kirk. Giannoulias is op dit moment de hoogste financiële man in Illinois en een basketbalmaatje van Obama. Kirk zit sinds 2001 in het congress voor Illinois. Tevens is hij als reservist zeer actief bij de Amerikaanse marine.
De campagne in Illinois ligt gevoelig vanwege twee punten. Ten eerste zijn de Democraten overdonderd door het verlies van de senaatszetel van Edward Kennedy aan een Republikein (met een truck!) in Massachusetts. Die verkiezing – een ingelaste verkiezing vanwege de dood van Kennedy – leek een schot voor open doel voor de Democraten. Niets bleek minder waar en nu het stof neergedaald is, zijn de Democraten hun belangrijke supermeerderheid (60 – 40) in de Senaat kwijt. Herhaling van zo’n debacle is onwenselijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende