Dure buitenlandse studenten?

Noot van de redactie: hierbij een aanvulling op Steephs stuk. “41% van de buitenlandse studenten in Nederland komt uit Duitsland, 39% van de buitenlandsestudenten in België komt uit Frankrijk, 33% van de buitenlandse studenten in Oostenrijk komt uitDuitsland,…” (2007-08-data) Soms is beleid zó succesvol, dat de bedenkers ervan achteraf spijt hebben dat ze het ooit bedacht hebben. Daar moest ik aan denken bij het lezen van dit bericht: "Voormalig OCW-topambtenaar Ferdinand Mertens noemt het “absurd” en “maatschappelijk onverantwoord” dat universiteiten en hogescholen studenten in Duitsland werven om op Nederlandse kosten te komen studeren. Als voorbeeld noemt hij de internationale campus van Fontys in Venlo, die negen Duitstalige opleidingen aanbiedt en die actief werft onder Duitse jongeren. Met internationalisering heeft dit niets te maken, stelt de voormalig inspecteur-generaal van het onderwijs in vakblad Transfer. Naar verwachting studeren er over drie jaar 40 duizend Duitsers in Nederland." Mertens is de bedenker van een slogan, waarmee voormalig minister Jo Ritzen ooit een beleidsnotitie over internationale mobiliteit liet verschijnen. De titel daarvan was "Internationalisering op de fiets". Onderwijsinstellingen in de grensregio's zouden zich meer kunnen richten op uitwisseling met naburige scholen. Inmiddels wordt Maastricht de grootste Duitste universiteit buiten Duitsland genoemd, dus Ritzen brengt het ook daadwerkelijk in praktijk. Mertens vindt dat het nu veel te ver doorschiet.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Draadloos internet uit een peertje

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

peertje in de duisternis (foto flickr/Helen Flamme)Radiogolven, de ether zit er vol mee. Om onze steeds groter wordende drang naar mobiel datacommunicatie te kunnen stillen worden steeds meer zendmasten geplaatst om ons overal, onderweg en thuis, te voorzien van onze dagelijkse data. Wereldwijd zijn er op dit moment al meer dan 1.4 miljoen mobiele zendmasten, die zo’n vijf miljard mobiele telefoons bedienen [zie hier het register van alle Nederlandse zendmasten]. En dat lijkt allemaal heel aardig te lopen. Maar, zo betoogt Professor Harald Haas in zijn TED Global presentatie, er kleven nogal wat nadelen aan de huidige infrastructuur, waar gebruik gemaakt wordt van radiogolven. Zo zijn de zendmasten inefficiënt (maar 5% van de energie wordt uiteindelijk omgezet in een signaal), de capaciteit is beperkt (de frequenties raken op) en er zijn veiligheidsproblemen (de radiogolven zijn bijvoorbeeld door muren heen te onderscheppen).

Harald Haas, werkzaam aan de Jacobs-University in Bremen, ging daarom op zoek naar andere mogelijkheden om data over te sturen. Hij vond een goede kandidaat iets verderop in het elektromagnetisch spectrum: zichtbaar licht. Zichtbaar licht, uitgezonden door doodgewone LED lampen heeft een hoop voordelen ten opzichte van radiogolven: Ten eerste zijn er miljoenen en miljoenen lampen overal ter wereld. De infrastructuur is dus grotendeels aanwezig. Ten tweede is het zichtbare deel van het elektromagnetisch spectrum veel groter dan het radiodeel. Er zijn dus veel meer frequenties te gebruiken. En zichtbaar licht zal niet door muren heen zenden, waardoor het beter voor beveiligde data gebruikt kan worden. (Tegelijkertijd is dit natuurlijk een groot nadeel: je moet altijd in het zicht van de lichtbron bevinden om verbinding te hebben).

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Europese energie data in beeld

Gisteren was het Eurostat Hackday: een dag waarop data experts en designers (virtueel) samenkomen om interessante informatie te creëren met Eurostat data. Deze keer was energie het onderwerp. Hoeveel energie wordt er in Europa verbruikt? Wat is het aandeel van de industrie, huishoudens, transport, landbouw en services? Hoeveel van die energie wordt al duurzaam geproduceerd? Hieronder ziet u het aandeel hernieuwbare energie per land voor de periode 1997-2008. Oostenrijk en Portugal hebben ‘makkelijk praten’ met hun waterkracht uit de bergen. IJsland daar spuit het kokende water vanzelf uit de grond. Maar de flatline van Nederland is wel erg gênant. Klik en scroll voor alles wat u altijd al had willen weten over energie in Europa.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Europese vruchtbaarheid veert op

Goedemiddag deze middag …hier uw gemarginaliseerde margeblogger Drs Boobelino de Soto! Zit u daar lekker op kantoor in uw strakke jeans de zaadproductie weer eens hopeloos af te knellen, onderwijl driftig reagurend op een Bismarck of Sikbock? Of bent u misschien een van onze stille vrouwelijke lezers die alle biologische klokken stug kapot redeneert omdat u nog zoveel wil met uw hogeropgeleide leven, F5-en op Sargasso bijvoorbeeld? Nee van u beiden hoeven wij het in Europa niet te hebben als het gaat om nageslacht. U bent fertility-technisch volledig nutteloos.

Jarenlang leek het erop dat u: kinderloze carrière strebers op zwak zaad, de trend zetten in Europa: er werden per vrouw gemiddeld steeds minder kinderen geboren. Maar wat schetst de verbazing? De neergaande trend is inmiddels gebroken! Aanschouw onderstaand figuur en zie hoe hoopvol onze Europesche Vruchtbaarheid weer opveert. Het is nu nog een kromme die maar net de Mull of Kintyre-test zou doorstaan, maar wie weet hoe steil die over paar jaar staat? De belangrijkste vraag is echter: aan wie of wat hebben we deze vruchtbare ontwikkeling te danken? Zijn het de moslims of de damesbladen? Uw expert-visie is welkom.

Dit figuur komt uit een vernieuwde web-tool van de Europese Commissie.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Wat gemeten wordt kan veranderd worden

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Voorbeeld: arbeidsparticipatie en werkloosheid van vrouwen in Nederland (Data: Wereldbank, visualisatie: Victor de Boer)

We berichtten er al eerder over: steeds meer ruwe gegevens worden via het internet over de wereld verspreid. Klaar om gebruikt, getoond of gecombineerd te worden. Dat deze beweging naar Open Data zich niet alleen in academische of hackers-kringen afspeelt blijkt wel uit het recente initiatief van de Wereldbank om grote hoeveelheden van hun data vrijelijk beschikbaar online te zetten.

In een video (hieronder te zien) legt de president van de Wereldbank Robert B. Zoelick de gedachte achter het openstellen van de data uit. Hulp aan landen en bevolkingsgroepen die dat nodig hebben – zoals bijvoorbeeld de Haitianen na de aardbeving – wordt niet slechts door één enkele instantie gegeven. Informatie die bij de ene organisatie verzameld is, kan door een andere organisatie op een nieuwe manier gebruikt worden, al dan niet gecombineerd met andere data.

En dus stelt de Wereldbank getallen verspreid over meer dan 2000 indicatoren beschikbaar, waarbij ze vooral focussen op de Milleniumdoelen zoals die in 2000 zijn afgesproken. Hieronder bevinden zich de gegevens zoals levensstandaarden, inkomens en sterftecijfers van vele verschillende locaties, maar ook cijfers over educatie, ‘gender equality’ en HIV/AIDS bestrijding.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie of demografie

Hieronder een interessante verhandeling van iemand uit het democratische campagneteam. Ze beschrijft daarin hoe met behulp van het verzamelen van veel (demografische) gegevens van potentiële kiezers het mogelijk is de verkiezingen naar je hand te zetten. Het was wederom food for thought (na de break)


Bij het bekijken van het filmpje was ik in eerste instantie enthousiast over de mogelijkheden en gefascineerd over hoe je slim die data in kunt zetten.
Maar na enige tijd sloeg het enthousiasme om in een stevige weerstand. Waardoor? Heel moeilijk te verwoorden. Maar in essentie komt het neer op het volgende.
Ik zie, misschien wat naïef, democratie als een proces waarin via verkiezingen mensen tot volksvertegenwoordiger gekozen worden omdat ze representatief zijn voor waar het volk op dat moment voor staat.
Wat in het filmpje beschreven wordt, staat voor precies het omgekeerde. De bevolking wordt uitgekozen om te passen in het profiel van de kandidaat en daarna gestuurd om te gaan stemmen.
Nu snap ik ook wel dat het in een groot land niet zo kan zijn dat een kandidaat met iedere bewoner praat en ideeën uitwisselt. Maar dit staat wel heel ver af van een echt democratisch proces.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Openbare Online Sensordata

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Weer-sensor op het dak (Foto: Flickr/terriem)

De mogelijkheden voor het Web zijn nog altijd groeiende. Bestond het Web eerst nog uit een verzameling gelinkte documenten, tegenwoordig kunnen we ook het Web van de Gegevens (het Semantische Web) of het Sociale Web onderscheiden dat zich manifesteert binnen dezelfde technologie: dat van het Internet. Met de opkomst van de mobiele systemen en de steeds kleiner en goedkoper wordende sensorelektronica dient zich naast deze bekendere voorbeelden nu ook een Web van (real-time) sensor data aan. Ook milieusensoren sturen hun gegevens de ether in en her en der duiken websites en systemen op die deze gegevens aggregeren en publiceren.

Dat het Web een belangrijke rol in de verdere openheid en democratisering van de samenleving kan spelen hebben we de afgelopen jaren al laten zien. De technologie is nu dus zover dat een uit 1998 stammend EU-besluit over de openheid van milieudata eindelijk haalbaar is. In het besluit dat werd genomen op de Aarhus conferentie van dat jaar staat dat de lidstaten hun milieugegevens openbaar zullen maken en dat ze dit pro-actief dienen te doen. Dus niet alleen de bibliotheek moet open, er diende ook actief informatie gepubliceerd te worden. De Nederlandse overheid geeft hier slechts mondjesmaat gehoor aan en publiceerde onder andere de fijnstofwaarden gemeten door het RIVM op haar website. En ze ging nog een stap verder door zich aan te sluiten bij een open sensor-data initiatief Pachube.

Pachube presenteert zichzelf als een platform om real-time sensordata op te slaan, te delen en te tonen. Op de website kan je een Google kaart bekijken waarop allerhande sensoren getoond worden. Nederland komt er niet slecht vanaf, we lijken in een sensorrijk landje te wonen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige