Kieskompas II: Onzekerheid partijposities

Gisteren schreven we reeds over de zwakte van het Kieskompas: politieke partijen positioneren zich niet consistent in het model van het Kieskompas. Dat maakt de posities van partijen in de ruimte onzeker. In dit tweede deel onderzoeken we wat de mogelijke posities van de partijen zijn. Dit is een bijdrage van Tom Louwerse. Er wordt door politici en opiniemakers zeer veel waarde gehecht aan de posities die partijen zijn toegekend in het Kieskompas. Het Kieskompas lijkt te impliceren dat ze met grote precisie de posities van partijen kunnen vaststellen. Hier zitten echter flink wat haken en ogen aan. De schalingslogica die zo'n ruimtelijk model onderligt gaat er vanuit dat antwoorden op stellingen samenhangen: partijen die hogere belastingen willen, willen ook hogere uitkeringen. In de praktijk geven partijen niet altijd van die consistente antwoorden. Daarom zijn hun posities in het model niet allemaal even zeker. Om uitdrukking te geven aan deze onzekerheid kan je een betrouwbaarheidsinterval berekenen voor de posities van partijen in de ruimte. Deze geeft aan hoe (on)zeker de posities van de partijen zijn. Het Kieskompas doet dit al voor de positie van de gebruiker. Als jij als kiezer in de ruimte wordt geplaatst staat er een cirkel om je heen die aangeeft waar je met een bepaalde mate van zekerheid staat, op basis van de antwoorden die je hebt gegeven. Dat kan ook gedaan worden voor de posities van partijen. Die posities zijn immers gebaseerd op een dertigtal stellingen, maar de selectie van die stellingen is in zekere zin willekeurig. Men had ook hele andere stellingen kunnen kiezen en daarmee was men wellicht op (net iets) andere partijposities uitgekomen. Deze onzekerheid kan gesimuleerd worden door duizend willekeurige steekproeven te trekken uit de dertig stellingen (het zogenaamde bootstrapping) en de positie van de partijen te berekenen voor elk van die steekproeven. Je kan in de figuur hierboven rond de positie van iedere partij een ellips zien (klik op het plaatje voor een grotere versie). Deze ellipsen geven het gebied weer waar met 95%-zekerheid kunnen zeggen dat de partij daar staat. Hoewel deze simulatie waarschijnlijk niet geheel overeenkomt met de manier waarop de stellingen voor het Kieskompas zijn geselecteerd, geeft dit een indruk van de consistentie en zekerheid van de partijposities.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kieskompas I: Modellen van partijposities

Er is veel discussie over de betrouwbaarheid van het Kieskompas. In een drietal artikelen zullen wij deze betrouwbaarheid proberen te achterhalen. Vandaag deel één: hoe betrouwbaar is de plaatsing van de partijen in de ‘politieke ruimte’.

Ruimte van het Kieskompas

Andre Krouwel, de man achter het Kieskompas, klaagt dat de Stemwijzer ‘kiezers voorliegt’ over de standpunten van politieke partijen. Een van de grote voordelen van zijn stemwijzer is dat het Kieskompas heel transparant is over de standpunten van politieke partijen. Echter bij het interpreteren van de posities van politieke partijen in zijn Kieskompas is voorzichtigheid ook geboden.

Meteen bij het uitkomen van het Kieskompas was er zeer veel aandacht van partijen en opiniemakers over de plaatsing van partijen in de politieke ruimte (klik op het plaatje voor een grotere versie). Anja Meulenbelt spinde er heel druk op los: D66 was volgens haar maar een rechtse partij en ook GroenLinks was een aardig eind naar rechts verschoven, ten opzichte van de SP. De Dagelijkse Standaard vond dat de PVV wel heel links staat in dit Kieskompas, dichtbij de traditionele linke partijen. Ook de Trouw berichtte uitgebreid over de posities van partijen in het landschap. Echter de ruimte waarin de partijen geplaatst zijn, is niet gebaseerd op de partijposities, waardoor uitspraken de posities met een grote korrel zout genomen moet worden.

Achter het Kieskompas zit een ruimtelijke theorie van partijcompetitie: kiezers kiezen voor de partij, die het dichtst bij henzelf staat in een politieke ruimte. De verschillen tussen partijen kan in ruimtelijke termen begrepen worden: sommige partijen en kiezers zijn links, sommige partijen en kiezers zijn rechts. Rechtse kiezers stemmen volgens deze theorie op rechtse partijen. In het geval van het Kieskompas wordt zo’n ruimte opgebouwd uit allerlei stellingen waar partijen en kiezers in meer of mindere mate mee instemmen. Het centrale idee achter deze stellingen is dat deze met elkaar samenhangen. Je kan op basis van een antwoord op de ene stelling, het antwoord op een andere stelling voorspellen: iemand die voor hogere belastingen voor de rijken is, is er waarschijnlijk ook voor de kinderbijslag inkomensafhankelijk te maken.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Coalitie voor verkiezingen

[qvdd]

“Ik zou graag een coalitie sluiten, en wat mij betreft is dat vóór de verkiezingen, van partijen die niet dat doemdenken van bezuinigen voorop willen stellen, maar die iets willen veranderen aan de arbeids- en woningmarkt, het onderwijs, klimaat- en energiebeleid. Op die fronten moeten we iets hervormen om te behouden.”

Alexander Pechtold wil graag met een coalitie de verkiezingen in. In de jaren zeventig leidde een dergelijke progressieve samenwerking tot het Kabinet Den Uyl.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Laatste stemdag Sargasso’s 25-puntenlijst

Vandaag is het de laatste dag dat u uw stem kunt uitbrengen op de Sargasso’s 25-puntenlijst. In de afgelopen twee weken werd er gestemd op punten in vijf verschillende thema’s. Vandaag komt het thema “buitenlands beleid | defensie | OS” aan bod, zorg dat uw stem niet verloren gaat en ga naar het stemformulier.

Er kwam ook veel kritiek op dit initiatief. Kritiek op de kwaliteit van de stellingen en op de vooringenomenheid van de redactie. Maar dit bleken steevast klagers die niet hadden gelezen dat de stellingen juist door de lezers zijn aangedragen en dat de redactie zich er inhoudelijk niet mee bemoeit heeft. Dan had u maar betere stellingen moeten aanleveren! Ook waren er rechts-activistische reaguurders die überhaupt het initiatief van een linkse puntenlijst niet aanstond, sorry maar als u zich hier niet thuis voelt gaat u maar naar een ander blog.

Om u toch volledige transparantie te bieden over wat er wél redactioneel is uitgefilterd, hieronder de punten die terecht kwamen in het bakje Stiekem Rechts, Twijfelachtig of Hilarisch, enjoy:

● Blanke werkende mannen mogen geen openbare gelegenheden zoals zwembaden en parken meer betreden.
● Blanke mannen moeten voortaan 50% meer loonbelasting betalen dan minderheden.
● Blanke mannen krijgen voortaan een rode B in hun paspoort.
● In navolging van het Amerikaanse verbod op “Nigger” een wet aannemen die het gebruik van het woord “Marokkaan” strafbaar stelt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stemmen: Sargasso’s 25-puntenlijst [5/5]

Het stemmen voor Sargasso’s 25-puntenlijst gaat de laatste ronde in. De komende drie dagen kunt u stemmen op de punten in het vijfde thema: buitenlands beleid | defensie | ontwikkelingssamenwerking. Ga naar het stemformulier en geef uw mening over een selectie van 17 punten die de reaguurders van Sargasso hebben aangedragen. De vijf punten waar de meeste instemming over is worden opgenomen in de definitieve 25-puntenlijst. Deze lijst zal worden aangeboden aan de verschillende lijsttrekkers en verspreid worden in de media. Discussiëren over de punten kan in deze post, nu eerst stemmen…

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stemmen: Sargasso’s 25-puntenlijst [4/5]

Het stemmen voor Sargasso’s 25-puntenlijst gaat de op één na laatste ronde in. De komende drie dagen kunt u stemmen op de punten in het vierde thema: democratisering | privacy | maatschappij. Ga naar het stemformulier en geef uw mening over een selectie van 25 punten die de reaguurders van Sargasso hebben aangedragen. De vijf punten waar de meeste instemming over is worden opgenomen in de definitieve 25-puntenlijst. Deze lijst zal worden aangeboden aan de verschillende lijsttrekkers en verspreid worden in de media. Discussiëren over de punten kan in deze post, nu eerst stemmen…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stemmen: Sargasso’s 25-puntenlijst [3/5]

Het stemmen voor Sargasso’s 25-puntenlijst gaat de derde ronde in. De komende drie dagen kunt u stemmen op de punten in het derde thema: milieu | duurzaamheid | landbouw| energie | verkeer. Ga naar het stemformulier en geef uw mening over een selectie van 25 punten die de reaguurders van Sargasso hebben aangedragen. De vijf punten waar de meeste instemming over is worden opgenomen in de definitieve 25-puntenlijst. Deze lijst zal worden aangeboden aan de verschillende lijsttrekkers en verspreid worden in de media. Discussiëren over de punten kan in deze post, nu eerst stemmen…

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stemmen: Sargasso’s 25-puntenlijst [2/5]

Het stemmen voor Sargasso’s 25-puntenlijst gaat de tweede ronde in. De komende drie dagen kunt u stemmen op de punten in het tweede thema: publieke sector | gezondheidszorg | onderwijs. Ga naar het stemformulier en geef uw mening over een selectie van 25 punten die de reaguurders van Sargasso hebben aangedragen. De vijf punten waar de meeste instemming over is worden opgenomen in de definitieve 25-puntenlijst. Deze lijst zal worden aangeboden aan de verschillende lijsttrekkers en verspreid worden in de media. Discussiëren over de punten kan in deze post, nu eerst stemmen…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wil de echte progressieve partij opstaan?

Een oproep van Alexander Pechtold (D66), zojuist in RTLZ. In antwoord op de oproep (eveneens bij RTLZ) van vorige week van Femke Halsema (GL) geeft Pechtold aan dat hij in debat zou willen met PvdA-lijsttrekker Cohen over een progressieve coalitie.

‘Wordt het niet tijd om te pleiten voor een progressieve coalitie boven CDA en VVD? Het zou een mooie keuze zijn voor linksliberalisme,’ stelde Halsema eerder. Pechtold sluit zich bij Halsema’s voorstel aan en daagt Cohen uit: ‘Wat wil de PvdA?’ Volgens Pechtold ‘ontloopt’ Cohen de echte progressieve agenda. ‘De heer Cohen, graag een debat over progressie,’ aldus Pechtold.

De PvdA heeft een opleving gekregen met Cohen als een serieuze premierskandidaat, en ook ondergetekende was blij om het beeld te zien vervagen van de natie als een bord stijf geworden aardappelpuree, geserveerd door een ambitieloze maar plichtsgetrouwe paspop. Weg met de terreur van middelmaat. Maar wat is het verhaal van Cohen en de PvdA? Is er nu werkelijk ruimte voor de progressieve lijn, meegetorst uit onze hoofdstad? De leegloop van potentiële kiezers bij D66 en Groenlinks die nu (weer) naar PvdA stromen, lijkt niet helemaal rechtvaardig als we de echte progressieve bronnen laten opdrogen. De combinatie PvdA-CDA, daar waren we juist van verlost.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende