Bestuurlijke lafheid in Roosendaal en Bergen op Zoom: het probleem verplaatsen

Je hebt een paar coffeeshops in de binnenstad die draaien als een lier, vooral vanwege het grensoverschrijdend drugstoerisme. Je bent grensgemeente en dat zul je weten ook. Dat geeft overlast als er wekelijks zo'n 25 duizend klanten over de vloer komen. Dus wat doe je dan: je zorgt dat die coffeeshops uit het centrum verdwijnen en ergens verspreid in de periferie worden gevestigd. Beter bereikbaar vanaf de verkeersaders en het stadscentrum is verlost van de overlast. Dat heet de methode-Maastricht: burgemeester Gerd Leers paste deze met succes toe en hield zijn rug recht, ondanks de vele protesten vanuit de randwijken die uiteraard niet zaten te wachten op een coffeeshop om de hoek. Leers had de moed om in te zien dat algehele sluiting van de legale softdrugs-leveranciers niet alleen het illegale circuit in de kaart zou spelen, maar tevens zou leiden tot verplaatsing van het probleem naar omliggende gemeenten. Zo niet Roosendaal en Bergen op Zoom. Beide burgemeesters, Michel Marijnen en Han Polman, hebben de afgelopen jaren vooral veel geweeklaagd over de toenemende overlast van drugstoerisme in hun steden, daarbij steeds wijzend op de centrale overheid die hen te hulp moest schieten. Letterlijk zei Marijnen enkele maanden geleden nog dat hij het zelf niet meer aankon. Klopt: het enige wat de man wist te verzinnen was het per politieauto achternajagen van drugstoeristen uit België of Frankrijk, die dan toevallig wat meer dan vijf gram hadden opgehaald. En vervolgens in de media maar janken dat het allemaal niet hielp. UPDATE: Gerd Leers pleit voor landelijke "Wiettop", om het probleem van grensgemeenten op te lossen. en: coffeeshops Roosendaal en Bergen op zoom trekken samen ten strijde.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du jour | CDA-blowjob

‘In de kwestie rond de grensgemeenten manifesteert zich het feit dat het buitenland anders denkt over softdrugsbeleid’…‘Het was een misrekening bij het ontwerp van ons gedoogbeleid in de jaren zeventig dat softdrugs op den duur wel geaccepteerd zouden raken in het buitenland’.
Henk van de Bunt, hoogleraar Criminologie verbonden aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Erasmus Universiteit Rotterdam, gooit al zijn wijsheid in de strijd om in 2007 een u-vraagt-wij-draaien-rapport af te leveren met de titel “De wereld achter de wietteelt”. Let wel: in opdracht van het ministerie van Justitie, in handen van het CDA. En zoals we inmiddels nu weten is het aanvankelijk ondergrondse verzet van CDA’ers tegen het gedogen van soft-drugs nu aan de oppervlakte getreden op het CDA-partijcongres van dit weekend. Van de Bunt leverde per ommegaande de munitie, die de gristendemo’s nu willen inzetten om het succesvolle beleid sinds ’76 ten aanzien van soft drugs af te schieten. Daarin uiteraard bijgestaan door mini-gristelijk grut. Is het opzet of toeval dat eerst twee Brabantse grensgemeenten, met CDA-burgemeester Michel Marijnen voorop, opzettelijk de zaak uit de hand laten lopen? Waarna het CDA-congres, met CDA-fractievoorzitter van Geel voorop, de aanval opent op het NL gedoogbeleid, dat door andere landen met immer grote interesse wordt gevolgd? Wij komen hier zeker op terug, temeer omdat we engerd Ab Klink als de kwade genius zien achter dit alles…

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige