Closing Time | Chris Rea – The Road To Hell

https://www.youtube.com/watch?v=3cRdkFblZT4 Ik ben niet zo’n fan van Chris Rea, maar The Road To Hell vind ik echt een kunststukje. Het kwam een tijdje geleden voorbij in een willekeurige YouTube-playlist, en ik was meteen verkocht. Ik kende het niet, maar het blijkt een van zijn bekendste nummers te zijn, van zijn meest succesvolle album met dezelfde naam. Dat wel in Nederland is uitgebracht, maar er zijn geen hits uit voortgekomen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Beds are burning

In 1987 scoorde de Australische band Midnight Oil een hit met het nummer Beds are burning. Het nummer was een aanklacht tegen de wijze waarop sinds de aankomst van Westerse kolonisten is omgegaan met de rechten van de Aboriginals, de oorspronkelijke bewoners van Australië. Tijdens de Olympische Spelen van Sydney speelde Midnight Oil het nummer, geheel gekleed in zwart met in het wit de tekst Sorry op hun kleding. Een verwijzing naar het gegeven dat de toenmalige Australische premier dat woord niet over zijn lippen kreeg richting de Aboriginals. De zanger van Midnight Oil werd later nog parlementariër en minister.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | The devil put the coal in the ground

Op 5 april 2010 kwamen 29 mijnwerkers in West Virginia om het leven bij een explosie. Theatermakers Jessica Blank en Erik Jensen maakten een stuk op basis van interviews met de overlevenden en familie van de overledenen. Steve Earl schreef, op basis van de interviews, de nummers voor het stuk. Waaronder het nummer The devil put the coal in the ground. Ter herinnering dat niet alleen mijnbouw in Congo zwaar en gevaarlijk werk is, maar ook mijnbouw voor oude vormen van energie: kolen.

Closing Time | Fight the power

De protesten tegen racisme naar aanleiding van het hardhandige politieoptreden, dat tot de dood van George Floyd heeft geleid, houden wereldwijd aan. Sinds afgelopen weekend wordt in de VS de vergelijking met 1968 getrokken. Een jaar dat voor de zittende macht rampzalig verliep met het Tet offensief in Vietnam, dat liet zien dat de VS niet almachtig waren, en onlusten naar aanleiding van de moord op mensenrechtenactivist Martin Luther King. Daarom als ode aan alle demonstranten een nummer uit de oude doos van Public Enemy: Fight the power. Een nummer dat voorkomt in Do the right thing van Spike Lee. Een regisseur van films die naar mijn mening ook zeker de moeite van het terugkijken waard zijn.

Closing Time | Iza – I Put a Spell on You

Ik hoor ’t je bijna denken: “Heb je haar weer met d’r geile liedjes”. En dat klopt. Ik vind muziek geil en ik ben dol op geile liedjes. En als er dan ook nog wat eye candy bij komt kijken, heb je ’t bij mij wel gemaakt.

Over Iza is niet veel te vinden op internet, tenminste niet in het Engels. Ze is een Braziliaanse schone, veel meer weet ik ook niet. Behalve dat ze een prachtige stem heeft, geweldige covers maakt en in dit clipje des te geiler is omdat ze zo decent gekleed is. Met dat hooggesloten blouseje en die wiegende heupen. Als ik op vrouwen zou vallen zou ik op slag verliefd zijn geworden, denk ik. Wat een wijf! En dat zingt dan I Put a Spell On You. Ga er maar even bij zitten zou ik zeggen. Of juist niet natuurlijk.

Closing Time: Ferocious Dog – The Glass

De concerten gaan vergezeld van een ‘food drop’ om lokale voedselbanken te ondersteunen, in hun teksten gaat het over politieke en sociale misstanden en met het meest recente album Fake News & Propaganda richten ze de pijlen rechtstreeks op oa The Sun van Rupert Murdoch.

Onderstaand nummer, The Glass, gaat over broer Lee van front-man Ken Bonsall. Na een periode in Afghanistan, op z’n 18e, is het Lee niet gelukt om over zijn post-traumatische stress (PTSD) heen te komen. Op 24 jarige leeftijd maakt hij een einde aan z’n leven. Dit lied en The Lee Bonsall Memorial Fund voor PTSD-awareness houden de herinnering aan Lee in leven.

Closing Time: Barry McGuire – Eve of destruction

Vandaag sluiten we af met waar we de dag mee begonnen: de uitspraak in de klimaatzaak van jongeren tegen de Verenigde Staten. In hun uitspraak verwijzen de rechters naar een populair nummer uit de jaren 60 dat waarschuwde dat we aan de vooravond van vernietiging staan. Ondanks dat de rechters de zaak van de jongeren afwezen stelde ze wel dat de jongeren overtuigend bewijs hebben geleverd dat door mensen veroorzaakte klimaatverandering die vooravond dichterbij heeft gebracht.

Closing Time | Poep en pies minuet

Afgelopen weekend is Aart Staartjes op 81 jarige leeftijd overleden. Hij was vrijdag betrokken bij een ongeluk met zijn scootmobiel.

Veel mensen kennen Aart Staartjes als Meneer Aart in Sesamstraaat. Mijn eerste herinneringen aan Aart Staartjes gaan terug naar De Stratenmakersopzeeshow, dat hij samen met onder andere Wieteke van Dort en Joost Prinsen maakte. Als klein kind rook ik na het horen van het Poep en Pies Menuet met regelmaat aan m’n handen en lijf om zeker te weten dat ik niet te veel vieze woorden had gebruikt…

Closing Time – Babes in Toyland

Uit de tijd dat de kleine zaal van NightTown in Rotterdam vuige bandjes programmeerde en ik daar op de bonnefooi heen ging. Babes in Toyland met Bruise Violet. Ruige vrouwenrock, een bassiste die de hele avond achter haar haren verborgen zat en drie kwartier raggen op bas, gitaar en drum. Mijn liefde voor gitaarherrie was geboren.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende