In Nederland hebben we regelmatig een discussie over de inrichting van onze gezondheidszorg. In China heeft men duidelijk gekozen. Privatisering: Een korte impressie:
Privatisering heeft natuurlijk voordelen. De medische sector wordt geprikkeld om, in tegenstelling tot Nederland, tenminste na te denken over kosten en niet simpelweg geld over de balk te smijten. Helaas werkt de kapitalistische oervorm totaal niet in China. Het gros van de mensen heeft geen enkele vorm van verzekering en zijn dus qua kosten altijd op zichzelf en familie aangewezen. Aangezien ziekenhuizen ook geld moeten verdienen, worden patiënten per definitie niet geholpen als er niet vooruit wordt betaald. Eerst helpen en daarna betalen is namelijk vooral een garantie dat je na de behandeling een leeg bed zult aantreffen in plaats van de patiënt. Of het nu gaat om een acute vergiftiging, een zwaar besmettelijke ziekte (vogelgiep/Sars!) of het krijgen van een kind. Geen geld is geen behandeling.
Helemaal ernstig is het misleidende medische apparaat en de grove fouten. Een extra behandeling is extra geld in het laatje. Medicijnen voorschrijven levert een mooie bonus op van de fabrikant en extra omzet voor de ziekenhuisapotheek. Vrienden die bevallen in het ziekenhuis (allemaal), worden steevast aangeraden om nog wat extra behandelingen te doen. Kind is wat te rood, onder de UV-lamp, te dun, duur blikvoer en natuurlijk vrijwel altijd een keizersnee. Je wilt toch alleen maar het beste voor het enige kind? Wil je het risico lopen op een foutje, een minder strakke huid? Prima, daar is de kassa. Graag direct afrekenen.
