Italiaanse regering wil blogs censureren door enorme boetes op te leggen bij beledigende comments
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Libanon Calling
, door
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton was op 26 april jl. op bezoek bij de Libanese president Michel Suleiman. Op 7 juni zijn er verkiezingen in het land. De partijen zetten van alles in, bleek ook uit deze post van Carlos. Momenteel wordt een regering gevormd door zowel (Maronitisch) Christenen als Moslims, maar er bestaat een kans dat de Hezbollah de grootste partij wordt. Welke gevolgen zal dit kunnen hebben voor de, jawel, vrijheid van meningsuiting?
In Libanon zijn bepaalde kunstuitingen verboden. Niet alleen het oeuvre van Jane Fonda (!) wordt verbannen door de zogenaamde veiligheidsdienst Sûreté General. (Fonda zou in 1982 in Israël hebben gelobbyd om stemmen te werven voor haar toenmalige man en senaatskandidaat Tom Hayden). Ook boeken van (joodse) schrijvers als Philip Roth, Saul Bellow en Isaac Bashevis Singer schijn je in Libanon niet te vinden. Althans, dat beweert William Marling in The Wall Street Journal, die het daarom extra betreurt dat Beiroet tot UNESCO’s 2009 World Book Capital City is benoemd.
Er is geen officiële ‘zwarte’ lijst van deze Sûreté General. En dat censureren heeft niet alleen met Israël te maken, kan regisseur Marc Abi Rached beamen. Op 16 februari kreeg de Libanese regisseur te horen dat hij zijn film ‘Help’ niet mocht vertonen. Officieel heeft hij nooit de ware toedracht van het verbod mogen vernemen. Maar in de film komen taboes als prostitutie, dakloosheid en drugs aan bod. “We hebben nooit een statement ontvangen van de autoriteiten. Niets,” zegt Abi Rached.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Onmogelijke censuur van internet door Australië
, door
In Australië speelt nu een real-life klucht. Onder politieke druk is er in dat land sprake van verplichte censuur op bepaalde internetsites. Met name sites met kinderporno wel te verstaan. Daar wil men de bevolking voor beschermen. Een nobel streven, maar helaas niet heel erg realistisch.
Zo blijkt de manier waarop sites op de lijst terecht komen nogal dubieus te zijn. Iemand gaf een melding van een pagina op een anti-abortus site op. En prompt stond de hele site op de zwarte lijst. Toen de site vervolgens (bewust) genoemd werd op een forum, kreeg dat forum een dwangsom opgelegd om te zorgen dat ze het verwijderden.
Op die manier is het dus mogelijk om politiek ongewenste content in Autralië te censureren.
De klucht werd nog wat groter toen men wikileaks op de blacklist plaatste omdat daar de blacklist van de Deense overheid verscheen. En de klucht was helemaal compleet toen vervolgens de wikileaks ook nog eens de blacklist van Australië zelf had, alhoewel daarover getwijfeld wordt.
Bijzonder bij deze discussie is ook te melden dat de wetgeving nog hangt. De echte goedkeuring is nog niet gegeven. Dus hoe dat wettelijk nu zit, is onduidelijk.
Verder is dit natuurlijk een klucht vanwege het feit dat je op internet eigenlijk niets kunt censureren, tenzij je China heet. Gebruikers weten altijd wel de censuur te omzeilen of er worden hele nieuwe manieren gevonden om de ongewenste informatie alsnog bij de afnemers te krijgen.
Nederland werkt ook met een, vrijwillige, zwarte lijst overigens. Maar een rapport vorig jaar maakte al duidelijk dat het effect hiervan beperkt is. Dit heeft er in ieder geval toe geleid dat in Nederland geen poging wordt gedaan om dit wettelijk verder vorm te geven. De aandacht zal toch meer gaan naar bestrijding en het pakken van de foute gebruikers.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour | Vijanden van het internet
, door
“The 12 ‘Enemies of the Internet’ – Burma, China, Cuba, Egypt, Iran, North Korea, Saudi Arabia, Syria, Tunisia, Turkmenistan, Uzbekistan and Vietnam – have all transformed their Internet into an Intranet in order to prevent their population from accessing ‘undesirable’ online information.”
De ‘Reporters Zonder Grenzen’ scannen de internets en stellen een lijst op van landen waar reaguren en posten je meer kan kosten dan een weekban. Er zijn natuurlijk veel meer vormen van censuur, die vaak uit een vage term als ‘zelfcensuur’ spruiten – en is het bannen van trollen eigenlijk ook niet gewoon censuur?
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.