Privacy versus veiligheid is valse paradox

In een rechtsstaat kunnen privacy en criminaliteitsbestrijding niet zonder elkaar, vinden Jacob Kohnstamm en Paul Breitbarth van de College bescherming persoonsgegevens. Het afgelopen decennium zijn er onder het mom van veiligheid talloze maatregelen geïntroduceerd die politie, justitie en inlichtingendiensten de bevoegdheid geven grote hoeveelheden gegevens over burgers te verzamelen. Het belang van veiligheid staat voorop, waarbij niet of nauwelijks rekening wordt gehouden met privacy en gegevensbescherming. Deze worden vooral beschouwd als een hinderlijk obstakel, zowel door de praktijk als door de verantwoordelijke politici. Gegevens zijn best handig Effectieve criminaliteitsbestrijding is alleen mogelijk wanneer de opsporingsdiensten kunnen beschikken over de juiste gegevens. Hier zijn in de wet talloze mogelijkheden voor opgenomen, voorzien van de nodige waarborgen. En toegegeven: soms zou het voor een politiekorps best handig kunnen zijn om ook over gegevens te kunnen beschikken die al ergens anders zijn opgeslagen. Even kijken op bewakingscamera’s of een bepaalde auto op het tijdstip van een misdaad in de buurt van een plaats delict is geweest. Of snel controleren of die ene gevonden vingerafdruk toevallig van een niet-Europese reiziger is, die bij zijn visumaanvraag al alle vingerafdrukken in een databank heeft laten zetten om de grenscontrole te vereenvoudigen. Wanneer het nodig is, kunnen die gegevens gewoon worden gevorderd. Vrije of ongelimiteerde toegang tot alle databanken is daarvoor helemaal niet nodig.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Analyse register CBP: tienduizenden databases met (gevoelige) persoonsgegevens

DATA - Analyse register CBP: tienduizenden databases met (gevoelige) persoonsgegevens.
Niet iedereen staat overal in natuurlijk. Maar dat op ten minste 12.000 een database is waar een BSN wordt vastgelegd is best heftig. Al die databases zijn vast niet allemaal even goed beveiligd. Of de eigenaren zijn niet allemaal goedbedoeld en zorgvuldig….
Oh, en de registratie zelf is een puinhoop. Dat geeft ook weinig vertrouwen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 03-03-2022

Meer dan 5000 databases met persoonsgegevens bij overheid

DATA - De overheid heeft meer dan 5000 databases in beheer met daarin persoonsgegevens van Nederlandse burgers. De meeste Nederlanders zitten er in enkele tientallen hooguit. Maar wie een crimineel verleden heeft, gehandicapt is, langdurig ziek, problemen heeft in het onderwijs, uitkeringstrekker is of asielzoeker en veteraan, staat er zo in meer dan honderd. Dit blijkt uit een analyse door Sargasso van de registraties van het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP).

Een deel van de registraties is mogelijk verouderd en niet meer in gebruik. Daar staat tegenover dat veel elders bij de overheid bekende databases met persoonsgegevens niet geregistreerd staan bij het CBP.

Vorig jaar startten we een speurtocht om overzicht te krijgen op het aantal persoondatabases bij de overheid. Het bleek een schier onmogelijke klus te zijn. Maar toen we onze hand wisten te leggen op de registraties van het CBP ging het ineens erg hard. De lijst van meer dan 40.000 registraties is vervolgens met de hand gefilterd. Zo kwamen we op ruim 6600 registraties die samen gebruik maken van net iets meer dan 5100 unieke databases.

Bestudering van de lijst leert vervolgens dat het niet zo is dat iedereen in alle 5000 databases zit. Juist het omgekeerd blijkt het geval, als gemiddelde Nederlander zit je vaak in niet meer dan enige tientallen databases van de overheid. Echter, de volgende “labels” zorgen ervoor dat dit kan oplopen tot boven de 100: Crimineel (verleden), langdurig ziek, gehandicapt, problemen met onderwijs, uitkeringstrekker, asielzoeker en veteraan.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Open draad: onvermijdelijke bezuinigingen

[met updates onderaan] Het Centraal Plan Bureau (CBP)  heeft gesproken, althans voorlopig: de Nederlandse overheid kan een begrotingstekort van 4,5 procent, oftewel 28 miljard euro tegemoet zien in 2013. Dat kan maar 1 ding betekenen (als ik alle kranten-analyses mag geloven): meer bezuinigen, wel tot 16 miljard euro. Anders voldoen we niet aan de Europese begrotingsregels. Het CBP zal de cijfers later vanochtend toelichten.

Waarom gaat het zo slecht? Het CBP wijst vooral naar consumenten. De uitgaven zijn flink terug gelopen en het consumentenvertrouwen is stevig gedaald. Dat hangt, aldus het persbericht, samen met de dalende huizenprijzen en de onzekerheid omtrent de pensioenen. Nu ben ik maar een bescheiden alfa, maar zou onzekerheid veroorzaakt door bezuinigingen geen belangrijke rol spelen?

Als ik kijk naar mijn eigen financiële situatie wel. Ik wil best spullen kopen hoor, maar kinderopvang gaat een enkele honderden euro’s duurder worden, zorgkosten gaan omhoog, zowel mijn vrouw als ik hoeven voorlopig niet op enige baanzekerheid te rekenen (ik journalistiek, zij wetenschap), stijgende grondstofprijzen (waardoor alles duurder wordt) en de OZB en gemeentelijke lasten blijven ook maar stijgen, terwijl we meer moeten betalen voor allerlei plaatselijke voorzieningen.

Tijd voor een open draad en uw visie op nut en noodzaak van bezuinigingen. En wat merkt u eigenlijk van de eerste ronde van bezuinigingen?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Overheid nagelt privacyschenders aan de schandpaal

[speld]

Het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) pakt internetgebruikers die filmpjes van criminelen online plaatsen keihard aan. Op de website www.privacyschenders.nl worden zij voortaan met naam en toenaam te kijk gezet.

Volgens het CBP is dit de enige manier om de stroom privacyschendende filmpjes op het internet een halt toe te roepen. Voorzitter Jacob Kohnstamm spreekt van een onontkoombaar paardenmiddel. “Ik wil niet discrimineren, maar het zijn altijd dezelfde figuren die inbreuk doen op de privésfeer van anderen. Laat ik me voorzichtig uitdrukken: ze hebben geen kleurtje en je vindt ze niet in de Schilderswijk of Bos en Lommer. Het zijn berekenende types met geld genoeg, ze laten zich daarom niet weerhouden door boetes.”

Kohnstamm verwerpt het argument dat de meeste mensen op www.privacyschenders.nl nog niet zijn berecht en dus onschuldig zouden kunnen zijn. De directeur van het CPB zegt hierover: “Zo’n rechtszaak kost jaren, terwijl iedereen kan zien dat de privacy van onbekenden wordt aangetast.” Als voorbeeld noemt Kohnstamm internetondernemer Willem Velthoven, die filmpjes online plaatste van inbrekers. “Hij deed dat op de website van zijn bedrijf. Dan kan je moeilijk zeggen dat je er niet van wist, of wel?”

Velthoven is furieus over de publicatie: “Ik sta er nota bene met een foto op! Ik dacht dat je onschuldig was tot je schuld bewezen is?” Zijn bedrijf Mediamatic lijdt fors omzetverlies door de publicatie, verwacht hij. Velthoven: “Wij werken voor diverse culturele instellingen. Allemaal links georiënteerde mensen die privacy hoog in hun vaandel hebben. Denk je dat een instelling als Bits of Freedom ons nu nog vraagt voor een nieuwe website?”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (16): Privacy en de iPhone

Tien jaar geleden, toen iedereen nog een eenvoudig mobieltje had, stuurde een collega een mailtje doo: ‘Iedereen blijkt te kunnen zien waar je uithangt, want een website weet precies waar jouw mobiele telefoon zich bevindt. Probeer het maar’. We gingen direct naar een website met een titel die leek op waarwasu.nl en vulden ons mobiele nummer in. De uitkomst: je was bij de hoeren. Ook geestig als je het nummer van je partner had ingevuld.

Het heeft even geduurd, maar nu is dit geen grapje meer van een aanbieder van erotische diensten, maar het is een standaardfunctie op de iPhone. Zowel de iPhone als de iPad blijken locatiegegevens op te slaan, ook als de gebruiker die gegevens heeft uitgezet. De opgeslagen gegevens blijken gemakkelijk voor iedereen uit te lezen. De file wordt niet naar Apple gestuurd, maar toch: je partner kan er met enig technisch vernuft voortaan via je iPhone achter komen waar je uithing.

Bescherming persoonsgegevens
En dus: tijd voor Kamervragen! Afke Schaart en Ard van der Steur, backbenchers van de VVD, stelden vragen aan de minister van Economische Zaken: is het wenselijk dat consumenten een telefoon kopen met deze eigenschap zonder daarvan op de hoogte te zijn? Gaat de minister het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) om advies vragen zodat consumenten voortaan beter een eigen afweging kunnen maken? En moet de overheid nu Apple-producten niet gaan boycotten?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

CBP: Mobiele providers zouden surfgedrag klanten moeten bijhouden

Om klanten te behoeden voor hoge kosten zouden de mobiele providers moeten gaan bijhouden welke sites deze bezoekt en welke apps deze gebruikt, en hoeveel data dat per site of app kostte.

Dat zo goed als elke telefoon daar al standaard geìnstalleerde applicaties voor heeft die niet zo privacygevoelig zijn ontgaat de privacywaakhond blijkbaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Slordige SIOD

Wie een uitkering heeft, moet toch maar eens opheldering gaan vragen bij de Sociale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (SIOD). Het College Bescherming Persoonsgegevens heeft eergisteren een last onder dwangsom opgelegd omdat het SIOD de pesoonsgegevens van uitkeringsgerechtigden niet goed beveiligt, ze langer bewaard dan nodig is en de betrokkenen niet over de informatiebewerking informeert. Als je het rapport leest, doemt echter een veel verontrustender beeld op.

Onder het mom van wijkgerichte aanpak schuimen ‘integrale handhavingteams’ achterbuurten af op zoek naar allerlei maatschappelijk en criminele problemen. Daarvoor komen deze teams steeds vaker achter de voordeur, zoals de Haagse Pandbrigade. Een bezoek weigeren is geen optie, zeker niet voor uitkeringsgerechtigden, want die kunnen hierop gekort worden.

De SIOD is een belangrijke partij in dit soort handhavingteams. De SIOD is opgericht om fraude op te sporen. Maar uit het rapport blijkt weer eens hoe doelstellingen kunnen verschuiven. De SIOD heeft inmiddels ook als taak om ‘maatschappelijke misstanden’ te vinden. Ik citeer uit het rapport:

,,De SIOD heeft een risicoprofiel opgesteld voor een zogenaamde ‘wijkgerichte aanpak’. Bij een dergelijk wijkgericht project is sprake van een ‘integrale aanpak’, hetgeen inhoudt dat het doel, naast bestrijding van uitkeringsfraude, ook het bieden van maatschappelijke ondersteuning en het tegengaan van overlast en criminaliteit is. Dat betekent dat naast indicatoren die betrekking hebben op fraude, overlast en criminaliteit ook indicatoren die betrekking hebben op maatschappelijke ondersteuning worden verwerkt. Zo heeft de SIOD bijvoorbeeld bij de leerplichtambtenaar verzuimmeldingen opgevraagd en verwerkt van kinderen in de betreffende wijk. De SIOD heeft ook de gegevens verwerkt van volwassenen die ouder zijn dan 30 jaar en die na hun 25e weer bij hun ouder(s) zijn gaan wonen. Ook deze verwerking heeft als doel de behoefte aan maatschappelijke ondersteuning in kaart te brengen. Het oorspronkelijke doel van de (ontwikkeling van de) risicoprofielen was fraudebestrijding in de sociale zekerheid. Door persoonsgegevens te verwerken ten behoeve van maatschappelijke ondersteuning is de doelstelling, en daarmee ook de omvang, van de bestandskoppelingen aanzienlijk verruimd.’’

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende