Closing Time | Mohamed Mansour
Sweet Dreams in een versie van Mohamed Mansour, uit de stal van 100 Copies, Cairo. Met dank aan Geert-Jan Hobijn voor de tip.
De seculiere oppositie in Egypte heeft het desastreuze verloop van het referendum over de grondwet vooral aan zichzelf te danken. Maar er is nog hoop op verandering, betoogt Jarik Stollenga, die net terug is uit Caïro. In de grootste en drukste stad van het Midden-Oosten is het park één van de laatste toevluchtsoorden voor kalmte en rust. Dus toen daar op een doorsnee decembermiddag ineens de bekende leuzen 'Neer met Morsi! Neer met het regime!' klonken, keken de parkbezoekers met ergernis richting de bron van het geluid. Een stel kinderen kwam aanrennen, vluchtend en angstig achter zich kijkend. Een tweede groep kinderen rende er achteraan en gooide stenen naar de vluchters. Op het grasveld hergroepeerden de vluchtende kinderen zich, keerden zich om en lieten zelf een salvo stenen losgaan. De achtervolgers krijsten en vluchtten in paniek weg. 'Neer met Morsi!' jubelden de overwinnaars nog één keer. Na anderhalve maand van rellen en onrust in Egypte sijpelt de chaos zo op onverwachte en ongewenste plekken het dagelijkse leven binnen. Dagelijks stromen beelden van gewelddadige demonstraties door het land bij de tv-zenders binnen. Brandstichtingen en schermutselingen met de politie zijn daarbij aan de orde van de dag. De slagaders van het Caireense verkeersnet, de toegangswegen tot het Tahrirplein dat zelf diens hart vormt, werden eind november geblokkeerd door veiligheidstroepen en demonstranten. Die blokkade duurt nog altijd voort zonder dat een einde in zicht is. Een week na de voor de oppositie desastreuze uitslag van het referendum in Egypte willen de meeste Egyptenaren een einde aan deze onrust. De seculiere oppositie schilderen de islamistische president Morsi graag af als een nieuwe Mubarak tegen wie grootschalige demonstraties geoorloofd zijn. In tegenstelling tot Mubarak heeft Morsi echter een groot deel van het volk achter zich staan. En een nog groter deel houdt niet Morsi maar juist de oppositie verantwoordelijk voor de chaos en het geweld. Een terugblik op anderhalve maand onrust geeft een desastreus beeld voor de oppositie. En dat heeft ze aan zichzelf te wijten. Zolang de oppositie haar tactiek niet verandert, is de strijd voor een seculier Egypte hopeloos.
Sweet Dreams in een versie van Mohamed Mansour, uit de stal van 100 Copies, Cairo. Met dank aan Geert-Jan Hobijn voor de tip.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
[qvdd]
I was very unhappy about yesterday. I do not want to see Egyptians fighting each other
De Egyptische president Hosni Mubarak betreurt het dat zijn aanhangers zo ontzettend op de demonstranten tegen zijn regime hebben ingehakt. Ook is hij ‘moe van de macht‘, vertelde hij aan verslaggeefster Christiane Amanpour.
Vandaag wordt in Cairo opnieuw gedemonstreerd, maar het pleit lijkt beslecht: eerst worden de journalisten verwijderd, daarna wordt het centrale plein met geweld leeggeveegd.
[dit is een upgrade van de Waanlink van 14.41]
Wall Street sluit erg laag vanwege Egypte [23.47] | Nederlandse TV faalt in verslaggeving Egypte | Achtergrond: New Yorker zet zijn stuk van april online over Mubarak en ElBarradei | Fox News: revolutie te danken aan president Bush | Vraag is: wat doet het leger? | Mubarak blijft zitten, stuurt zijn regering naar huis [23.28] | Speech komt niet verder dan zwakke beloften: meer werk, meer armoedebestrijding, we gaan door op deze weg alleen dan een beetje meer | Mubarak wil niet van wijken weten – demonstranten zijn plunderaars | Mubarak speelt vermoorde onschuld in speech | Mubarak spreekt [23.17] | Nile Television kondigt toesprak Mubarak aan.. Egyptische tv stelt dat vlammen het Nationaal Museum zijn genaderd. [23.13]| Parlementsvoorzitter kondigt ‘belangrijke boodschap’ aan [23.06] | Geruchten op twitter dat Mubarak is gevlucht met prive jets | Al Jazeera live blijft uitzenden vanuit Egypte |Tanks nemen posities in bij overheidsgebouwen, maar soldaten worden met gejuich begroet |Ook NRC heeft een mooie liveblog |Protesten Egypte breiden zich uit: liveblog Al Jazeera | Interenet afgesloten | Partijkantoor Mubarak staat in brand |
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Caïro treden burger-brigades op tegen een hardnekkige misstand in Egypte: de seksuele intimidatie en aanranding van vrouwen op straat. Dit kan gezien worden als een positief gevolg van de Arabische Lente nu maatschappelijke organisaties meer vrijheid genieten. Want ook al willen veel PVV’ers ons doen geloven dat seksuele intimidatie sterk is toegenomen na de Arabische Lente, het is er altijd al geweest alleen is het nu meer zichtbaar ..en gelukkig komt er nu wél een maatschappelijke tegenreactie op gang. Civilization on the move!
Sinterklaas op een wit paard? Geef toe, echt stoer is het niet. Eigenlijk is Sinterklaas op een schimmel een beetje een mietje. Dan in Egypte. Ook daar werd Sinterklaas onlangs op straat gesignaleerd, tot verbijstering van veel Egyptisch volk. Waar de Sint op weg naar was? De Nederlandse ambassade. Waar hij op zat? Klik zelf maar…
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.