Afghanistan: Obama’s Vietnam?

In Newsweek staat een artikel dat wijst op de mogelijkheid dat Afghanistan het Vietnam van Obama wordt. Je moet het natuurlijk zelf lezen, maar hieronder parafraseer ik wat citaten om je interesse te wekken. "In Afghanistan geldt, net als in Vietnam, bij twijfel, escaleren." "In Afghanistan nu is, net als in Vietnam toen, de regering vaker een willekeurige kracht die je moet vrezen dan een welwillende beschermer."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het feestje van Muammar al-Ghadaffi

Posters van Ghadaffi op een muur in Uganda (Foto: Flickr/donjohann)

Kolonel Muammar al-Ghadaffi werd afgelopen week voor een jaar gekozen tot voorzitter van de Afrikaanse Unie en besloot meteen maar even door te pakken: gans Afrika moet één regering krijgen volgens een Libisch politiek model en een koning der koningen aan het hoofd die Muammar al-Ghadaffi heet. Dat viel niet helemaal goed bij de andere 52 landen.

Ghadaffi kreeg zelfs een veeg uit de pan van zijn goede vriend Yoweri Museveni, de president van Uganda die hij zelf nog in het zadel heeft geholpen. Of hij voor- taan de mening van de Afrikaanse Unie wil verkondigen in plaats van zijn eigen. Bij wijze van compromis wordt er nu een commissie ingesteld. Sommige commenta- toren vermoeden dat dit een manier is om het plan op de lange baan te schuiven, maar Ghadaffi zelf ziet grote vooruitgang in de strijd tegen de democratie, een desastreuze erfenis van het kolonialisme.

Het tij zit natuurlijk niet mee voor Ghadaffi’s plan. Afrikaanse landen hebben momenteel namelijk eerder de neiging uiteen te vallen (Somalië, Sudan, Congo) dan zich te verenigen. Maar dat komt juist door de democratie, die Afrikanen in de verleiding brengt op tribale partijen te stemmen en elkaar vervolgens langs die lijnen de hersens in te slaan. Allemaal de schuld van het westen, dus terecht dat die Somalische piraten wat aan de indringers proberen te doen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Berlijn teleurgesteld in uitblijven terreur

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

Plannen voor een vakantie of een aanslag? (Foto: Flickr/{erikv})

Na aanslagen in wereldsteden als London, Bali, Madrid en natuurlijk New York is er onder Duitse politici onlangs opgemerkt dat Duitsland volledig buiten schot lijkt te blijven. Klaus Wowereit, burgemeester van Berlijn, heeft in een interview aangegeven ’teleurgesteld te zijn’ in het gebrek aan serieuze aanslagpogingen op zijn stad.

“Begrijp me niet verkeerd,” aldus de burger- vader, “terreur is iets verschrikkelijks, en wij proberen het koste wat het kost te vermijden. Maar toch steekt het. Er is hier nog niets geprobeerd. Nog niets! Berlijn is toch een wereldstad? Een politiek epicentrum? Behalve een wat tegenvallende incident in 2000 hebben we in dit opzicht weinig om trots op te zijn. Nu wil ik niet zeggen dat we op een aanslag hopen, absoluut niet. Maar aan de andere kant zien wij ook het belang van het hebben van een invloedrijk profiel. En dit zegt toch iets over ons.”

‘Wowi’, zoals de eerste burger van de wereldstad ook wel liefkozend genoemd wordt, ziet naast de bekende nadelen een aantal potentiële voordelen. “Iedereen weet dat Berlijn financieel niet al te lekker draait. En je staat verbaasd hoeveel middelen er ineens vrijkomen als je alleen al een terreurdreiging hebt.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Obama en de ongelovigen

[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukken zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Eddy Bonte.[/i]

Obama tijdens de inauguratie (Foto: Flickr/Kaptain Krispy Kreme)

Mevr. Sonja Eggerickx, voorzitster van de Unie Vrijzinnige Verenigingen, laat de Vlaamse pers weten (zie o.a. De Standaard 22/01) blij te zijn dat President Obama de ‘ongelovigen’ heeft vermeld in zijn inauguratietoespraak. Nieuw voor Amerika, volgens de UVV-voorzitster. Dat klopt, maar kunnen we als atheïst nu echt opgetogen zijn? Neen, als we ook de rest van de context bekijken.

Samen met een reeks niet-christelijke godsdiensten, word ik als atheïst door Obama enkel vernoemd in een passage over de sterkte van verscheidenheid, duidelijk als onderdeeltje van een strategisch plan waarbij “Amerika zijn rol moet spelen om een nieuw tijdperk van vrede te introduceren.” Dat is alles en de rest is hiermee in flagrante tegenspraak. Overigens: exporteurs van vrede, dat verhaal kennen we nog van Somalië, Afghanistan, Viëtnam en zowat heel Zuid-Amerika. Nog nooit voerde Amerika de ‘vrede’ uit zonder wapens, zonder haar uniculturele kijk op parlementaire democratie, annex cultuur en ‘waarden’ ? zoals godsdienst.

Ik word als atheïst op mijn plicht aangesproken door de president van een rechtsstaat en niet-theocratische republiek, die de eed aflegt op de Bijbel, de inauguratie laat gepaard gaan met een eredienst, de lunch laat voorafgaan door een gebed en een tweede eredienst laat opvoeren ? dit alles per definitie van christelijke inspiratie.

Misschien vormt dit voor de leiders van andere religies – met name de joodse en de islamitische – een sympathiek gebaar, een herkenningsmoment dat diploma- tieke goodwill oproept ‘onder gelovigen’. Atheïsten hebben daar geen boodschap aan. Voor hetzelfde geld zien theocratische leiders van een andere religie, bijvoorbeeld de islamieten van Gaza, Afghanistan en Iran, die christelijke outing als een zoveelste bewijs dat Amerika een land is van aanhangers van het foute geloof en dus een bedreiging vormt voor het ware geloof. En daar heb ik als atheïst al helemaal niets aan, want het bedreigt bovendien de vrede die Obama wenst te exporteren. Monotheïsten hebben de onhebbelijke gewoonte elkaar naar het leven te staan, ook binnen één strekking (zie Ierland en Irak).

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ik heb het verneukt!

Tom Daschle (Foto: United States Congress)

Barack Obama is er vandaag opnieuw in geslaagd om een frisse trend in te zetten. Waar de heren Bush en Cheney er ook vier, vijf, zes of zeven jaar later niet in slaagden om excuses te maken voor hun diverse missers (en hoogstens zoiets zeiden als ‘Mistakes were made’ daarmee de verantwoordelijkheid op anderen afschuivend), daar maakt Obama nu, amper twee weken na zijn ambtsaanvaarding, links en rechts excuses. ‘I screwed up‘, heeft hij openlijk gezegd. Dit verwijst naar de problemen met zijn beoogde ‘Health Secretary’, Tom Daschle, die terug heeft moeten treden wegens een belastingschuld. Obama treedt hiermee in de voetsporen van een Democratische voorganger, Harry Truman, die het motto ‘The Buck Stops Here!‘ hanteerde. Nooit iets afschuiven, nergens omheen draaien. Als je een fout hebt gemaakt, geef dat dan toe!

Dit mag ik me ook aantrekken. Ik heb namelijk niet al te lang geleden zelf een stuk geschreven waarin ik deze Tom Daschle de hemel in heb geprezen. En zoals Obama een verantwoordelijkheid heeft tegenover het Amerikaanse volk, zo heb ik een verantwoordelijkheid tegenover mijn mede-redacteuren, en natuurlijk niet in de laatste plaats tegenover de argeloze GC-lezer, die immers blind moet kunnen varen op mijn wijsheid en inzicht. En dus, ik zal het gewoon eerlijk toegeven:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De wraak van de boekenwurmen

Boekenwurm-hemel (Foto: Flickr/cso237 (essential))

Anders dan hun jongere broertjes, de nerds, hebben boekenwurmen het in deze wereld tamelijk moeilijk. Er zijn veel overeenkomsten tussen de twee soorten (niet in het minst een gebrek aan sociale vaardigheden), maar er zijn ook belangrijke verschillen. Waar nerds niet achter hun computer vandaan komen, begraven boekenwurmen zich in bibliotheken. Nerds lezen ook wel boeken, maar dan gaat het om boeken (denk Terry Pratchett) waar de authentieke boekenwurm zijn neus voor ophaalt. Voor een boekenwurm, daarentegen, zijn computers bijna net zo angstaanjagend en buitenaards als vrouwen.

Maar waar nerds tot de opgewekte conclusie hebben kunnen komen dat met hun obsessie grote kapitalen te verdienen zijn, komt de boekenwurm, toch nauwelijks minder intelligent dan de nerd, er langzaam achter dat er met boeken werkelijk geen enkele rooie rotcent te verdienen is.

Maar de boekenwurmen nemen nu eindelijk wraak. Eerst werd een undercover-boekenwurm al president van de Verenigde Staten. (Hij doet wel of ‘ie de ‘hiphop president’ is, maar feitelijk is die Obama toch echt een zielige, in zichzelf gekeerde boekenwurm.) Nu lijkt de ultieme boekenwurm Michael Ignatieff premier van Canada te gaan worden. Deze boekenwurm duimt in ieder geval voor hem!

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

True Norwegian Black Metal op Radio 1

Cover van True Norwegian Black Metal (Bron: Amazon)

Voor alle cynici die beweren dat GC geen media-invloed heeft: vanavond zal schrijver dezes op Radio 1 acte de présence geven als expert. Het onderwerp is misschien wat verrassend; het gaat niet over politiek of bloggen, maar over Noorse black metal.

Ik zal rond 21:30 in het programma BNN Today wat toelichting geven op het fotoboek True Norwegian Black Metal van de Amerikaanse fotograaf Peter Beste. Die heb ik eerder geïnterviewd voor een tentoonstelling in Nederland.

Ter voorbereiding hier alvast het eerste deel van een vijfdelige documentaire die met Bestes medewerking werd gemaakt over Gorgoroth-zanger Gaahl (de vier overige delen vind je hier):

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fiji: dictatuur met dank aan de VN

Logo SGC klein (Illustratie: Crachát)

Crosspost: Het nu volgende stuk verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.

Zon gaat onder in Fiji (Foto: Flickr/janestrachan2)

Eigenlijk zouden in Fiji, het eilandenrijk in de Stille Oceaan dat in 2006 zijn meest recente militaire coup beleefde, uiterlijk dit voorjaar verkiezingen worden gehouden. Deze week ter verantwoording geroepen door enkele landen in de regio, liet sterke man Voreqe (Frank) Bainimarama echter weten nog een jaar of tien nodig te hebben om de hervormingen door te voeren, die eerlijke verkiezingen mogelijk maken. Het is natuurlijk ook een hele klus, zo’n kieswet herschrijven.

Bainimarama’s grootste probleem is dat zijn eigen etnische groep, de Indo-Fijiërs die ooit door de Britten geïmporteerd werden om op de plantages te werken, demografisch steeds verder in het nadeel raken. Dertig jaar geleden vormden ze meer dan de helft van de bevolking, nu is dat nog maar een derde. Ze wonen grotendeels in de steden, waar ze de handel domineren, terwijl de autochtone Fijiërs nog altijd het grootste deel van het land bezitten. In 2000 waren die de drijvende kracht achter een coup, die een gekozen regering van Indo-Fijise signatuur afzette.

Het curieuze is dat al die coups er waarschijnlijk nooit geweest waren, als Fiji niet zo gretig had meegedaan aan vredesmissies van de Verenigde Naties. Toen Fiji in 1970 onafhankelijk werd, telde het leger 200 man. Vanwege missies in de Sinaï en Libanon groeide het aan tot 3500. De eerste coup vond dan ook plaats, toen het leger terugkeerde van zijn missie in het Midden-Oosten en de soldaten niks te doen hadden. Het leger kondigde deze week aan haar rangen te willen versterken.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Nicholson’s: spionageroman of familietragedie?

Spionnen zijn meestal onopvallender (Foto: Flickr/Anonymous9000)

Soms staan er berichten in de krant (en vaak zelfs niet eens hele lange berichten) die voldoende stof bieden voor een roman. Ik zelf heb er de tijd niet voor, maar als er een GC-lezer zou zijn die dit verhaal in de New York Times in een boek zou willen verwerken zou dat mooi zijn. Het doet enerzijds denken aan Graham Greene’s Our Man in Havana, anderzijds aan Joseph Conrad’s The Secret Agent.

Het verhaal is als volgt. In 1996 werd een officier in de CIA veroordeeld wegens spionage voor de Russen. Zijn twaalfjarige zoon Nathan wordt opgevoed door zijn grootouders. Tien jaar later vertelt de vader in de gevangenis aan zijn nu tweeëntwintigjarige zoon dat hij nog altijd over kostbare informatie beschikt: of de zoon deze kennis maar namens hem aan de Russen wil verkopen. Twee jaar later wordt Nathan Nicholson ook gearresteerd. Hij zou leden van de Russische geheime dienst hebben ontmoet, en informatie aan hen verkocht hebben.

Het is ook de FBI niet duidelijk wat de waarde van deze informatie zou kunnen zijn. Vader Nicholson kan, na tien jaar, eigenlijk niets meer weten dat van echt, direct belang is. Het is vreemd dat de Russen voor deze kennis toch nog geld hebben willen betalen. “Ze zijn of heel sentimenteel, of heel dom,” merkt een FBI-agent op.

Vorige Volgende