Zeepijpen tegen oververhitting Gaia

Gaia heeft het warm en moet dringend verkoeling vinden. Haar spirituele vader James Lovelock heeft nu een ultiem plan bedacht om de opwarming van de aarde (aka Gaia) tegen te gaan. Het plan gaat als volgt: laat in de zee lange verticale pijpen d.m.v. de golfbeweging koud water uit de diepte oppompen. Het is niet zozeer het koude water zelf dat de aarde zou moeten afkoelen maar koud water uit de diepte is 'productiever'. Waar water van nature uit de diepte opwelt zijn grote hoeveelheden plankton en vis te vinden, dankzij een hogere concentratie voedingsstoffen. Dat plankton is cruciaal voor de opname van CO2. Dood plankton en de feces van de salp zitten allemaal boordevol koolstof en zakken naar de oceaanbodem, hiermee verdwijnt er koolstof/CO2 voor langere tijd uit het dagelijkse systeem van Gaia. Pomp dus koud water op en verhoog de CO2 opname capaciteit van de oceanen zo denken Lovelock en zijn compagnon Chris Rapley van het Science Museum. Maar hoeveel pijpen zijn er nodig om een beetje significante invloed te hebben? Voor het perspectief: de Warme Golfstroom beweegt met 80 miljoen kubieke meter per seconde. Over het formaat van de pijpen wordt nog druk gediscussieerd maar ze zullen tenminste 100 meter lang zijn en enkele meters breed. Het Amerikaanse Atmocean becijferde dat er 134 miljoen pijpen nodig zijn om ongeveer 1/3 van de jaarlijkse menselijke CO2 uitstoot in te vangen. Bij dit soort geo-engineering ideeën bestaan nog wel een hoop onzekerheden over de effectiviteit en er kan zelfs een valse gerustelling van uitgaan. "We need not only to move towards the final design and size (of the pipes), but also to characterise the ecological effects (BBC), aldus de CEO van Atmocean.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kwallen zijn ontzettend stom

Nu de wereldzeeën door overbevissing gestaag in één groot kwallenkoninkrijk veranderen wil Burgers’ Zoo in Arnhem deze kwallen ook aan haar bezoekers kunnen tonen. Kwallen kweken in gevangenschap is erg lastig maar Burgers’ Zoo is het gelukt: een prestatie van wereldformaat. Zeebiologen wereldwijd hebben het geprobeerd, maar meestal eindigt de ‘kwallenkweek’ na een paar maanden met een bak vol stinkende drab (Wereldomroep). Het probleem zit hem onder andere in het feit dat kwallen ontzettend stom zijn aldus zeebioloog Max Janse: “Als zo’n beestje in de hoek van het aquarium belandt heeft hij niet het benul om om te draaien en er weer uit te zwemmen, hij gaat dus gewoon dood in die hoek”. Het kweken van kwallen heeft Burgers’ Zoo nu onder de knie maar het blijft uitermate lastig ze in leven te houden: te weinig stroming laat kwallen doodgaan in een hoekje, terwijl te veel stroming de dieren juist verwondt. Zelfs een luchtbel kan dodelijk zijn, als deze gevangen zit onder de kwal ‘brandt’ de luchtbel zich na verloop van tijd dwars door het dier heen. Het mag behoorlijk tegenstrijdig genoemd worden: de overwinnaars van de overbevissing zijn eigenlijk behoorlijk zwakke types.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Veel kinderen duidt op kneuzige ouders

Hallo hier is weer uw gemarginaliseerde margelogger drs Boobelino de Soto op Donderdag Wetenschapsdag! Met schokkend nieuws voor ouders met drie of meer genetisch verwante statussymbolen.

Grote gezinnen zijn in, het geeft de ouders status. Wie de buitenwereld wil laten zien hoe geslaagd ie in het leven is neemt tenminste drie maar bij voorkeur nog meer kinderen. Geen wonder dat in Blaricum en Wassenaar de SUV’s voor de scholen leegstromen met boventallige Oilily-kroost. De extra hulp voor de drukke ouders wordt moeiteloos ingevlogen vanuit de Filipijnen, lang leve de globalisatie! Kinderen nemen: gewoon omdat het kan! Maar dat is nu voorbij. Want vermaledijde wetenschappers hebben met onderzoek aangetoond dat het nemen van veel kinderen duidt op kneuzige ouders. Seksende kakkerlakken en fruitvliegjes kwamen eraan te pas, maar om het resultaat kan niemand heen. Onbewust maken dieren meer nakomelingen als ze het voorgevoel hebben dat deze nakomelingen van slechte kwaliteit zijn door kneuzige eigenschappen van de partner of henzelf. Floep! Weg status, weg geslaagd image… Volgens de biologen past dit in het idee van de compensatiehypothese. Deze stelt dat (aanstaande) ouders meer investeren in hun nakomelingen, als die kwalitatief minder goed zijn doordat pa of ma beperkt waren in hun partnerkeuze. (Noorderlog)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CO2 uitstoot doet graslanden verstruiken

Slecht nieuws voor de cowboys onder u: deze eeuw veranderen de grazige weiden in struikgewas en de verhoogde CO2-concentratie in de atmosfeer heeft het gedaan! (IPS) Tenminste als we de populair wetenschappelijke spinoff van een Amerikaans onderzoek mogen geloven waarbij in een proefopstelling op de prairie in de staat Colorado de vegetatie werd blootgesteld aan extra CO2. Een opmerkelijk resultaat uit dit onderzoek was dat een struikachtige plant met de gruwelijke latijnse naam Artemisia frigida wel veertig keer zo hard ging groeien. Deze alsem soort is een zusje van Artemisia absinthium waaruit de roemruchte drank absint wordt vervaardigd. Maar met Artemisia frigida is -voorzover we konden uitzoeken- niks aan te vangen. Ja, “de przewalskipaarden zijn er gek op”, dus er is nog hoop voor de Mongoolse steppe. Maar voor het voortbestaan van andere belangrijke graslanden zoals prairie en pampa moet worden gevreesd. Zij zullen met een verdubbelde CO2 concentratie van 700 ppm in 2100 onherroepelijk verstruiken, aldus de berichtgeving. Diverse graslanden beslaan ongeveer 40 procent van ’s werelds landoppervlakte. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) bestaat 40 procent van Afrika uit weilanden en grazen er 235 miljoen stuks vee. Het vee eet meestal gras, maar geen houtachtige struiken. (IPS)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Dodo-Polder

In tijden dat zelfs Egypte en Iran ons landje de les lezen over godsdienstvrijheid hebben we dringend nieuws nodig waar we wél trots op kunnen zijn. Gelukkig bestaat dat nieuws: op het eiland Mauritius in de Indische Oceaan verricht een Nederlandse expeditie dodo-wetenschappers momenteel iets groots. Uit het moeras van Mare aux Songes verrijst een polder: de Dodo-Polder (foto). Niet veel meer dan een stukje land van 3 bij 3 meter, maar toch …Luctor et Emergo! Dat flikken wij Hollanders toch maar weer mooi, zo middenin de tropen. En nu niet eens met de bedoeling om onszelf ten koste van anderen te verrijken maar met een heel nobel doel: de wetenschap. Groot in bescheidenheid, tóóch?!

Dodo-onderzoeker Kenneth Rijsdijk gaat met zijn team de Dodo-Polder millimeter voor millimeter analyseren op de aanwezigheid van botten, zaden, stuifmeelkorrels en fragmenten van insecten. Op deze manier hopen ze een compleet beeld te krijgen van het ecosysteem waarin de dodo zijn tragische lot tegemoet hobbelde. Gisteren was er even schrik: de opgravingen in de Dodo-Polder werden op last van de lokale regering stilgelegd en Rijsdijk werd ontboden op het Ministerie van Kunst en Cultuur. Na een gesprek van een uur viel het allemaal reuze mee: Egyptenaren (dus toch weer..) waren geïnteresseerd om een virtueel museum van de opgraving te maken en verder wilden alle ministeriële bobo’s dodo’s kieken in de polder (audiofragmenten). De expeditie is te volgen op: dodo-expeditie.nl

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende