"We want to establish the Amazon as ours," Tuma said. "We want the world to visit the region. But we want them to tell us when they're coming and what they're going to do." (AP) De Braziliaanse National Justice Secretary Romeu Tuma Jr. laat weten dat de Braziliaanse autoriteiten van plan zijn om een visumplicht voor het Amazonewoud in te stellen. Als het congres de wet aanneemt zullen binnenkort alle buitenlanders die de Amazoneregio willen bezoeken een visum moeten aanvragen, overtredingen worden bestraft met een boete van 60.000 dollar (38.000 euro). Met deze visumplicht wil de Braziliaanse overheid weten wie de Amazone bezoekt en waarom. Maar mensenrechten- en natuurbeschermingsorganisaties vrezen dat deze maatregel bedoeld is om pottenkijkers buiten te sluiten en de positie van de indianen te verzwakken. In ieder geval gonst het in de Braziliaanse samenleving al tijden van de paranoïde complottheorieën die de invoering van een dergelijk Amazonevisum in de kaart spelen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Op het moment dat u dit leest vluchten in Peru de Murunahua indianen voor hun leven, in korte tijd zou al bijna 50% van deze indianenstam zijn vermoord. Illegale houthakkers op zoek naar het kostbare mahonie hardhout (CITES, Appendix II: strikte exportvergunning noodzakelijk) zijn recentelijk het gebied van de Murunahua stam binnengetrokken. De Murunahua indianen hebben tot nu toe bijna geen contact met de buitenwereld gehad, ze leven in zogenaamde ‘vrijwillige afzondering’. Zodra de indianen de indringers in hun bos zien vallen ze aan met pijl en boog. De houthakkers -die daar niet mogen zijn- reageren door de indianen met geweren één voor één af te knallen. Momenteel zijn er berichten dat het resterende deel van de Murunahua stam de grens met Brazilië oversteekt. Dit brengt de Murunahua direct in conflict met andere geïsoleerde indianenstammen waardoor er waarschijnlijk nog meer doden zullen vallen (bron: survival-international.org).
In het tijdperk van internet, satellieten, VN-vergaderingen én Groeten uit de Rimboe lijkt dit een onwaarschijnlijk gedateerd verhaal uit de 19e eeuw of misschien nog wel eerder? Maar het gebeurt nu at this very moment. In 2008 gaat een van de laatste geïsoleerde indianenstammen over de kling ten behoeve van de wereldhonger naar hout.
Eind februari oordeelde de Raad van State dat het ministerie voor landbouw, natuur en voedselkwaliteit de mosselvissers in 2006 onterecht een vergunning verleende en legde een verbod op om mosselzaad uit de Waddenzee op te vissen (Trouw). Natuurorganisaties blij, mosselvissers woest.
Nu trekt er waas misplaatst nationalisme op boven de Waddenzee. Na ongezouten kritiek van het VVD-Kamerlid Ineke Dezentjé-Hamming op de Postcodeloterij dat deze organisatie met haar financiële steun aan de Waddenvereniging en de Vogelbescherming indirect de Zeeuwse mosseleconomie kapot zou maken komen de eerste boze burgerinitiatieven van de grond. Het Meisje Van de Slijterij (blogger) zegt haar twee loten -waarmee ze al jaren meespeelt in de Postcodeloterij- per direct op en claimt het domein: Trotsopdemossel.nl. In een poll in het AD is ongeveer de helft het eens met de oproep van parlementariër Dezentjé-Hamming tot boycot van de populaire loterij. Dat belooft nog wat…
Maar hoe terecht is het om maatschappelijke belangenorganisaties hun financiering te ontzeggen zodra ze toevallig een onwelgevallig geluid laten horen? In het geval van de mosselzaadwinning ligt de waarheid ergens in het midden en wordt het belang van ons poldermodel maar weer eens onderstreept!
De Evaluatie Schelpdiervisserijbeleid (EVA II) heeft aangetoond dat ongereguleerde mosselzaadwinning in de jaren ’90 bijna de mosselbanken op droogvallende platen heeft doen verdwijnen met een grote afname van de vogelstand tot gevolg. Maar stelt tevens dat duurzame mosselzaadwinning mogelijk is. “Duurzame bescherming van de Waddenzee is te realiseren door het stopzetten van de mechanische kokkelvisserij en het handhaven van mosselzaadvisserij in (een tweederde deel van) het sublitoraal in combinatie met het ontwikkelen van nieuwe mosselzaadvang-technieken” (bron). Een helder pad naar een duurzaam beheer van de Waddenzee en een gezonde Zeeuwse mosselsector, tóch?!
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Biodiversiteit, wat heb je er eigenlijk aan?” roept de nihilist wel eens. “Ontwikkeling van medicijnen” roept de optimist dan op zijn beurt. Vanaf vandaag kan die laatste een case toevoegen aan zijn batterij van argumenten: nieuwe antibiotica uit alligators.
Alligators staan erom bekend dat ze een voortreffelijk immuunsysteem hebben dat niet afhankelijk is van een besmetting voordat er anti-stoffen worden aangemaakt. Het immuunsysteem van de alligator werkt direct. Doordat alligators altijd in warme ‘smettige’ omstandigheden hebben geleefd (in de tijd van dinosauriërs was het al niet veel beter gesteld met de hygiëne) en ze zichzelf regelmatig verwonden tijdens territoriale gevechten en het vangen van prooidieren zijn het evolutionaire koplopers in de verdediging tegen infecties en snelle wondheling. Proeven met alligator eiwitten tonen aan dat deze nieuwe antibiotica kunnen leveren die helpen bij de bestrijding van resistente superbugs, de ziekenhuis bacterie MRSA, Candida albicans die vooral gevaarlijk is voor AIDS patiënten en bij orgaantransplantaties én mogelijk ook diabetici helpt bij het voorkomen van infecties. Miljoenen jaren laboratoriumonderzoek ligt voor ons klaar op een modderbank. (bron de gerenommeerde Underwater Times)
Dat het merendeel van de tonijnsoorten nu bijna is uitgestorven mag bekend zijn. De populatie southern bluefin tuna uit de Stille Oceaan, die door tomeloze Japanners gretig tot sushi wordt verwerkt, is door overbevissing al voor 92% uitgedund. Een tweede probleem met het vangen van tonijn is de bijvangst: dolfijnen, zeeschilpadden, albatrossen en haaien maken een substantieel deel uit van de vangst. Ongeacht of er nu met omsingelingsnetten of met longliners wordt gevist het blijft verdomd lastig om enkel die smakelijke snelle roofvis uit het water te vissen. Internationale afspraken t.b.v. de regulering van de tonijnvangst in de Atlantische Oceaan via de ICCAT: “International Conspiracy to Catch All Tuna” mogen ook niet baten.
The tuna is going down… going down…
Maar in Down Under heeft men misschien nu een doorbraak bereikt die het uitsterven van de tonijn kan afremmen. Een Australisch bedrijf meent dat kweek én voorplanting in gevangenschap binnen handbereik ligt (EnvironmentalGraffiti). Tot op heden leek het namelijk onmogelijk om tonijn in gevangenschap te laten voortplanten. Kweek van tonijn vindt tot nog toe enkel plaats met uit het wild gevangen exemplaren. In de Middellandse Zee staat bijvoorbeeld de blauwvintonijn onder druk doordat jong volwassen tonijn voordat ze zich heeft kunnen voortplanten wordt gevangen en vetgemest in drijvende kooien. Maar als tonijn zich nu in gevangenschap kan voorplanten dan is in theorie geen wildvangst meer nodig. Nu zijn viskwekerijen an sich nog niet zaligmakend: een roofvis als tonijn heeft nog steeds een grote hoeveelheid dierlijke eiwitten nodig (=andere vis) en ziektes en ontsnappingen brengen schade toe aan de lokale marine ecosystemen, toch betekent dit nieuws een sprankje hoop voor deze unieke vis.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De koelkast is voor schildpadden een perfecte plek om te overwinteren.
