Bernie Sanders staat ergens voor, ook als hij zit

De wanten van een zittende Bernie Sanders gaan de wereld over. Modeblad Vogue schreef er een stuk over, en vele 'handverwarmende' verhalen doen de ronde. Over dat het een zelfgemaakt cadeautje was van een fan, en dat hij ze ooit uitleende aan iemand die het koud had, bijvoorbeeld. Ook Nu.nl maakte er een filmpje over en noemde het 'Hilariteit om gebreide wanten Sanders', met een slapstickmelodietje eronder. Wat hebben ze het mis. Want Sanders wanten gingen niet viraal omdat ze hilarisch waren, maar omdat ze ergens voor stonden. Voor integriteit en vastberadenheid, bijvoorbeeld. Stug vasthouden aan je eigen koers, jezelf blijven en wél in contact staan met je kiezers, en weten wat zij willen. Voor no-nonsense ('I was just sitting there trying to keep warm'). Allemaal dingen die we vaak in politici missen. Dáárom heeft iedereen het over Sanders' wanten, en niet over de Hungergames-speld van Lady Gaga, of bij welk duur atelier die en die jurk is gekocht. En tegelijkertijd is het feit dat Bernie Sanders dit voor elkaar kan krijgen door gewoon op een stoeltje plaats te nemen bij de inauguratie - en die inauguratie qua aandacht bijna overschaduwt - een belangrijke boodschap aan Biden: Neem ons serieus, want anders... https://twitter.com/LateNightSeth/status/1352444919244320776

Door: Foto: David Olimpio (cc)

Closing Time | The Longest Johns

Zelfs mensen die niet op Twitter zitten hebben allicht iets meegekregen van de iconische foto van Bernie Sanders tijdens de inauguratie van Joe Biden en Kamala Harris. Bernie zit vastberaden en goed ingepakt, met door een fan gebreide wanten, in zijn eentje op het podium. Al snel verscheen hij in talloze situaties geshopt. Iemand maakte een website waarmee je Bernie op een willekeurige plek in Google Street View kunt zetten.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Phil Roeder (cc)

New Hampshire: nieuwe ronde, nieuwe kansen?

ANALYSE - Nu Iowa achter de rug is, zijn de ogen gericht op New Hampshire. Daar waar Iowa als eerste staat de keuze velt tussen de kandidaten middels een ingewikkeld stemsysteem, vindt vandaag in New Hampshire de eerste primary plaats, waarbij de kiezers hun voorkeur gewoon via stembiljetten aangeven.

Dat is een niet onbelangrijk gegeven. In Iowa werd Pete Buttigieg door het merendeel van de media uitgeroepen tot winnaar, ook al had Sanders de meeste stemmen gekregen. De gecompliceerde manier waarop de uitslag in Iowa wordt geduid, had hier het grootste aandeel in.

Zoals verwacht, gaf de overwinning Buttigieg precies de media-aandacht die hij nodig had: de kandidaat schoot omhoog in de peilingen van New Hampshire. Daar staat hij tegenover Bernie Sanders, die tot voor kort de onbetwiste koploper was in de staat.

Tweestrijd?

Zoals de media wel vaker doen, werd de verkiezingsstrijd tot op zekere hoogte als tweestrijd geportretteerd: Bernie Sanders vs. Pete Buttigieg. Daar hebben deze twee kandidaten ook belang bij: bij een schijnbare tweestrijd zullen de stemmers immers langzaam wegtrekken bij de andere kandidaten.

Het zal nog wel even duren voordat het doek valt voor de andere kandidaten. Over een maand vindt Super Tuesday plaats, waarbij middels een stembusgang in 14 staten de uitkomst een stuk beter in zicht komt. Tussen nu en dan kan er nog een hele hoop gebeuren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bernie Sanders favoriet in laatste kiezersonderzoeken

Komende november moeten de Amerikanen weer naar de stembus om hun president te kiezen, en wat beslissend is of Donald Trump herverkozen wordt of niet, zal vooral zijn hoeveel kiezers de Democraten naar de stembus weten te lokken. Vraag is op welk paard de Democraten gaan wedden, en koplopers voor de nominatie zijn Joe Biden en Bernie Sanders.

De oude garde van de Democratische partij zou liever terug naar de status quo gaan, maar vraag is of ze met status quo-kandidaat Biden jongeren, vrouwen van kleur en gedesillusioneerde kiezers weet te inspireren.

Uit verscheidene kiezersonderzoeken blijkt radicaal sociaal-democratische kandidaat Bernie Sanders bij de kiezers populairder dan Biden, aldus Newsweek.

Despite a Morning Consult poll released Tuesday showing Biden as the clear favorite in a head-to-head matchup with Trump, it is Sanders who has spiked up to the top of several recent voter surveys. That same poll also shows Sanders defeating Trump and corroborates Emerson and CNN polls showing the Vermont senator with some of the widest margins of victory in hypothetical general election match-ups.

 

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: IoSonoUnaFotoCamera (cc)

De Trump-stemmer wil géén verandering

COLUMN - Om van het populisme te winnen moeten progressieve politici radicaal durven zijn

Opvallend

Wat mij opvalt van veel commentatoren op de winst van Trump, is het herhaalde mantra dat de kiezer voor verandering en tegen de gevestigde orde gestemd zou hebben.

Zo schrijft bijvoorbeeld Rob Wijnberg het bij de Correspondent:

“Een groot deel van het electoraat is de gevestigde orde zó zat dat het bereid bleek te stemmen op een racistische, vrouwen-minachtende, moslimhatende narcist, omdat hij één belofte deed: dat niets bij het oude zou blijven.”

Onzin

Dat is leuk geschreven Rob, maar het is grote onzin. Het is helaas romantisch links wensdenken te veronderstellen dat het de kiezer op Trump daar of Wilders hier vooral gaat om de economische agenda, en de xenofobe agenda dan maar voor lief neemt. Een groot deel van het electoraat heeft helemaal geen moeite met vreemdelingenhaat, of heeft juist daarvoor gestemd, Rob. Juist omdat hun xenofobie op één lijn ligt met hun economische agenda. Juist om er vooral voor te zorgen dat alles juist wél bij het oude blijft.

Zorgen over de afbraak van het vangnet? Die maken die stemmers zich niet. Want voor arme mensen die hun baan verliezen willen ze net zo min betalen als voor andere buitenstaanders. Boos over de oneerlijke verdeling van bezit, waar je in je stukje zo mooi over schrijft, Rob? Dat zijn deze mensen nooit geweest. Wel zijn ze boos op de Grieken, omdat ze simpelweg niet voor de slachtoffers van het systeem willen betalen.

Foto: Disney | ABC Television Group (cc)

Brave democraten

COLUMN - Lyin’ Ted versus Short-Fingered Donald. Amerikaanse voorverkiezingen zijn een moddergevecht. Klopt dat beeld wel? Dit jaar kraken sommige kandidaten elkaar inderdaad af. Maar anderen ontzien elkaar juist en bespreken sociale problemen. Doen kiezers dit ook? Een kijkje bij caucuses.

De zon verdween achter de bergen en de school stroomde vol. Honderden Democraten kwamen op Super Tuesday naar de Bromwell basisschool. Daar vonden caucuses plaats, vlakbij mijn hotel te Denver. Ik was in die stad om een lezing te geven aan de plaatselijke universiteit. Op mijn vrije avond wilde ik wel eens caucuses meemaken. Na twee koffie tegen de jet lag wandelde ik naar de school.

Overal posters, overal borden. Sommige voor Hillary Clinton, andere voor Bernie Sanders. Bij de deur glimlachte een levensgrote bordkartonnen Clinton me tegemoet. Een man in een blauw Sanders-T-shirt vroeg spottend of ik niet met haar op de foto moest. Mijn pak stak dan ook af tegen de sjofele kleding in het Sanders-kamp. Op alle enigszins formele kledij prijkte een sticker met de H van Hillary.

De Democratische Partij organiseert in elke staat een voorverkiezing. Ongeveer twee derde van die voorverkiezingen zijn primaries, die lijken op onze verkiezingen. Denver ligt in de staat Colorado, waar de partij caucuses organiseert. Tussen zeven en negen werd in de caucuses dit jaar de keuze gemaakt tussen Clinton en Sanders. Een Republikeinse voorverkiezing bezoeken kon ik helaas niet.

Iedereen houdt van Bernie Sanders, behalve de Democratische partij

If you look at the numbers, Bernie Sanders is the most popular politician in America – and it’s not even close. Yet bizarrely, the Democratic party – out of power across the country and increasingly irrelevant – still refuses to embrace him and his message. It’s increasingly clear they do so at their own peril.

Quote du Jour | Burying the white working class

It becomes clearer every year, particularly with Sanders’s popularity, that the American ruling class has made out like bandits simply by keeping portions of the large (and potentially powerful) working class from uniting in a single political party behind even a social-democratic program. And that such a scenario would be nothing short of a disaster for them.

Waarom doet de Democratische elite, waaronder pundits en journalisten, zo neerbuigend over de blanke arbeidersklasse? Wel, omdat hun neoliberale visie niet strookt met de belangen van die arbeidersklasse, schrijft Connor Kilpatrick op Jacobin.

Volgende