Likud maakt ruk naar rechts
, door
Gecombineerde lijst met Yisrael Beytenu en hoge plekken voor de kandidaten van de uiterste rechter vleugel.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
Enric Borràs (cc)
Polderen om Palestina
, door
Dit is een gastbijdrage van Marcel Otto, journalist en historicus.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu hield dinsdag een toespraak voor het Amerikaanse Congres. “Als leider van Israël is het mijn verantwoordelijkheid om mijn volk naar vrede te leiden”, zei hij. Ook als dat betekent dat er ‘pijnlijke compromissen’ moeten worden gemaakt. Veelbelovende woorden, die het dan ook goed deden als kop boven nieuwsberichten.
En inderdaad gaf Netanyahu in zijn toespraak aan bereid te zijn concessies te doen. “Voor daadwerkelijke vrede moeten we delen van het oude joodse vaderland opgeven”, sprak hij. Dat betekent dat in elke vredesovereenkomst die een einde maakt aan het conflict sommige nederzettingen achter de grenzen van Israël zullen blijven. Het ‘Israëlische volk is bereid een verregaand compromis te bewerkstelligen’ als de Palestijnen, en dan met name de Palestijnse president Mahmoud Abbas, ertoe besluiten ‘een joodse staat te accepteren’.
Hier hield de Israëlische bereidwilligheid echter wel op. “Israël zal niet terugkeren naar de onverdedigbare grenzen van 1967”, zei Netanyahu. “Een groot deel van de 650 duizend Israëliërs dat achter de grenzen van 1967 woont, is gevestigd in (buiten-)wijken van Jeruzalem en groter-Tel Aviv. Deze gebieden zijn dichtbevolkt, maar geografisch gezien ook vrij klein. In elke serieuze vredesovereenkomst worden deze gebieden, evenals andere plekken van essentieel strategisch en nationaal belang, opgenomen binnen de definitieve grenzen van Israël.”
Foto:
Enric Borràs (cc)
Ach ja, de grenzen van 1967
, door
En ineens hebben we dus nu een ‘kwestie’ over de grenzen van 1967. Obama hield een speech over het Midden-Oosten, donderdagavond. Daarin plaatste hij zich vijf maanden na dato op een – om het beleefd te zeggen – weinig overtuigende manier – alsnog achter de diverse opstanden in de Arabische wereld.(Kijk hier voor een verslag op mijn andere, Engelstalige blog).
In dezelfde toespraak maakte hij ook opmerkingen over het Israelisch-Palestijnse conflict. Daarbij vielen een paar dingen op. Om te beginnen dat hij, toen hij het had over de rest van de Arabische wereld, wel sprak over allerlei waarden en vrijheden waar de VS achter zouden staan, maar dat geheel achterwege liet toen hij het had over de Palestijnen. In verband met Israel-Palestina had hij het uitsluitend over de verbondenheid met Israel en het feit dat Amerika volop stond achter Israels veiligheidseisen.
Verder viel op dat hij 1) niet kwam met nieuwe plannen voor hervatting van enig overleg, 2) hij zich uitsprak tegen een erkenning door de Verenigde Naties van een Palestijnse staat, waar de Palestijnse Autoriteit op aanstuurt, 3) hij aangaf dat van Israel niet verwacht kan worden dat het vredesbesprekingen aangaat als de Palestijnse kant zojuist een akkoord heeft gesloten met een organisatie (Hamas) die weigert Israels bestaansrecht te erkennen, 4) hij zei dat een eventuele Palestijnse staat gedemilitariseerd moet zijn
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Netanyahu spreekt voor de Verenigde Naties
, door
Premier Benjamin Netanyahu van Israël toonde zich buitengewoon moedig en kordaat in zijn toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties vandaag. Hij greep de gelegenheid aan om het Iran en President Mahmoud Ahmadinejad kwalijk te nemen dat het zowel de Holocaust als het bestaansrecht van Israël ontkent en terrorisme tegen Israël ondersteunt—en hij deed dit met krachtige taal.
Netanyahu verweet het de landen die de redevoering van Ahmadinejad aanhoorden geen schaamte en waardigheid te kennen en riep het zwart-witdenken van de vorige Amerikaanse president Bush in herinnering door te eisen dat de wereld kiest voor Israël dan wel voor “de terroristen.” Aangezien hij Iran min of meer gelijkstelde aan terrorisme en stelde dat Israël geen nucleair bewapend Iran kan tolereren leek hij te impliceren dat die keuze iets breder is dan dat.
De premier rekende het de Verenigde Naties verder aan dat de mensenrechtenwaakhond van de organisatie Israël van oorlogsmisdaden betichtte omwille van haar optreden in de Gazastrook vorig jaar. “In plaats van terrorisme te veroordelen, veroordeelt de V.N. de slachtoffers ervan,” aldus Netanyahu. Hij bracht in herinnering dat het Israëlische leger zich meer dan enige krijgsmacht in het verleden inspande om burgerslachtoffers te voorkomen en dat de werkelijke agressor Hamas was wat gedurende jaren Israëlische steden en burgers bestookte met raketaanvallen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Israël beweegt naar rechts
, door
Dit is een gastbijdrage van Nick Ottens.
Met de Arbeiderspartij van Ehud Barak aan zijn zijde heeft Benjamin Netanyahu een regering. De brede coalitie die uit de samenwerking tussen rechts, geleid door Likud, en de sociaal-democraten van Barak voortkomt zal op meer internationale waardering kunnen rekenen dan het alternatief, een kabinet van haviken waarin ook Avigdor Lieberman namens het nationalistische Jisrael Beetenoe zitting zou nemen.
Netanyahu heeft toezegt dat zijn regering een “partner voor vrede” zal zijn in het aanhoudende conflict met de Palestijnen. Hij stelt zich hiermee gematigder op dan voorheen. Als eerste minister tussen 1996 en 1999 was Netanyahu nog zeer terughoudend om met de Yasser Arafat te onderhandelen. Verder weigerde hij resoluut terugtrekking uit de Golanhoogten en was discussie over Jeruzalem met hem onmogelijk. Toen onder Ariel Sharon in 2005 Israël haar nederzettingen in de Gazastrook begon te ontmantelen stapte hij zelfs op als minister van financiën. Lieberman trok zich destijds om dezelfde reden terug uit de coalitie.
Dat het tussen Netanyahu en de Sharonisten nog steeds niet botert blijkt wel uit het falen van de onderhandelingen met Tzipi Liv, leidster van de Kadimapartij die een meer gematigde koers jegens de Palestijnen voorstaat en daarom met Likud brak. Hoewel Kadima in het parlement nu de grootste partij is slaagde zij er niet in een coalitie te smeden. Barak toonde zich wel bereik met Netanyahu in zee te gaan maar dit levert hem felle kritiek uit eigen gelederen op.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“Dit is echte democratie”
, door
Quote du Jour | Getatoeëerde nummers liegen niet…
, door
,,En wat is met de overlevenden van wie de armen nog steeds de getatoeëerde nummers van de nazi’s dragen? Zijn deze tatoeages ook een leugen?” (Benjamin Netanyahu, premier van Israël)
Benjamin Netanyahu zwaaide gister voor de Algemene Vergadering van de VN met Wannsee-documenten die de moord op miljoenen joden tijdens de Tweede Wereldoorlog aantonen. Volgens De Pers hekelde hij daarmee de holocaust-ontkenning door de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad. Ahmadinejad is inderdaad een notoire holocaust-ontkenner, maar wie zijn recente VN-speech leest, leest veel woorden, behalve het woord holocaust. Op een handjevol onwaarheden en overdrijvingen over het goede van de Islam (en God Almighty) na, was het zelfs een redelijk te pruimen speech.