Democratie of demografie

Hieronder een interessante verhandeling van iemand uit het democratische campagneteam. Ze beschrijft daarin hoe met behulp van het verzamelen van veel (demografische) gegevens van potentiële kiezers het mogelijk is de verkiezingen naar je hand te zetten. Het was wederom food for thought (na de break)

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages | Las Hijas Gothic

zwarteschoenen
Jarenlang wist de Spaanse premier Zapatero met succes zijn dochters uit de pers te houden. Begin deze week ging het mis toen hij met mujer en hijas naar Nueva York afreisde voor de algemene vergadering van de Verenigde Naties. De receptie op het Witte Huis bracht voor altijd change in het Spaanse persbeleid. Een fotograaf vroeg de meiden te poseren met de president, een ambtenaar zette de foto op de website van het State Department en de internets deden de rest… Twee wat schuchtere chicas staan voorovergebogen in zwarte jurken, eenmaal zwarte mascara en zwarte polsbandjes: ola somos gothicas. [bron met foto]

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Dagelijkse Standaard neemt loopje met de waarheid

dds130909_250Het is maar een klein slippertje hoor. Voor een blog dat graag zijn gelijk haalt heel begrijpelijk. Alleen pakten ze het dit keer niet zo slim aan.
In Amerika is er vanuit de conservatieve hoek nogal wat gesputter tegen de plannen van Barack Obama om de verzekering van de gezondheidszorg om te gooien. En gisteren moest dat protest uitmonden in een enorme demonstratie. Zij met de oogkleppen op spraken van meer dan een miljoen. De rest van de wereld denkt dat een getal onder de 100.000 meer in de buurt zit.
Maar omdat je dat niet wilt weten als fervent tegenstander van Obama, moet je wat. Dus gebruik de Dagelijkse Standaard (screenshot voor de zekerheid) een foto van een hele grote bijeenkomst op diezelfde plek.
Wel een beetje suf als je dan juist een foto gebruikt van de inauguratie van Barack Obama zelf. Als er een pro-Obama moment is geweest in de jonge geschiedenis, dan was het dat wel.
Ben benieuwd hoe ze dit nu weer gaan rechtspraten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Amerikaans links trekt de beurs

signatjoewilsonrallyWie had er voor vandaag ooit van Rob Miller gehoord? Bijna niemand. Toch is de democratische kandidaat voor de Amerikaanse congresverkiezingen in 2010 sinds gisteren in het bezit van een rijk gevulde campagnekas. Duizenden mensen hebben geld gestort om hem te steunen. Niet omdat ze weten wie hij is, maar omdat ze weten wie het huidige congreslid voor het tweede district in South Carolina is: Joe Wilson: oftewel de Obama-boeroepman.

Niet dat afgevaardigde Wilson nou erg bekend was, zeg, vorige week. Maar dat is hij sinds gisteren wel. Met zijn “You Lie!”-uitroep tijdens president Obama’s speech voor het Congres vatte Wilson de hete Health Care-zomer samen. Op lokale bijeenkomsten waarin veelal democratische afgevaardigden het nieuwe systeem probeerden uit te leggen, werd daar ook vooral gescholden door -voorzichtig gezegd- volkomen gestoorde idioten. Figuren die Obama met Hitler vergeleken, zijn ziektekostenplannen met de Endlösung en anderszins moeite hadden met denken. Wilson toonde aan dat ook de republikeinse partij voor een groot deel bestaat uit volstrekte “wingnuts”, die ieder contact met de rede en realiteit hebben verloren.

joewilsonEen paar uur later bood Wilson, na druk van zijn collega’s in Washington, zijn excuses aan. Maar toen was het al te laat. Via progressieve weblogs en websites van linkse activisten schakelen democraten nu een typisch Amerikaans drukmiddel in: support the other guy. Dat merkte de bijna karikaturaal gestoorde Michelle Bachman uit Minnesota nadat ze claimde dat een groot deel van de democraten in Washington anti-Amerikaans waren. Bachman’s tegenstander in de komende verkiezingen heeft inmiddels al een flink gevulde partijkas.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Crowdsourcen is in de VS verboden

obama_studentsObama vergiftigt tere kinderzieltjes met zijn linkse propaganda. Hoe ie dat doet? Door studenten te vragen met hem mee te denken.

Als voorbereiding voor de traditionele presidentiële back-to-school speech, vroeg hij de studenten op te schrijven hoe ze hem konden helpen. Crowdsourcing dus. Een beetje als een blog. Je legt mensen een probleem voor en ze denken met je mee. In plaats als de oude media te zenden naar een publiek, ga je de dialoog aan met je medeburger.

Daarmee betrek je jongeren bij de politiek en laat je ze zien dat ze zelf iets kunnen bijdragen. Fantastisch dus. En helemaal van deze tijd. Deel van een nieuwe politiek die niet bang is voor de nieuwe normen van de nieuwe media. Zoals we van het jonge communicatie team van de Amerikaanse president gewend zijn.

Maar de oude politiek denkt daar anders over. Zij vindt dat jongeren mee laten denken gelijk staat aan propaganda. Verderfelijk linkse propaganda dan nog. Over het recht van armen op medische hulp en dat soort radicaal communistische ideeën.

Dus liet Obama zijn plan varen, kuisde zijn speech van elke politieke boodschap en sprak de studenten vaderlijk toe. Dat ze goed hun best moeten doen. Dat ze dan alles kunnen bereiken.

Quote du Jour | Timidity

“When only timidity passes for wisdom, we don’t merely lose our capacity to solve big challenges. We lose something essential about ourselves.” (DeMorgen)

Het was een onopvallend zinnetje in de National Health Care speech van president Obama, maar niettemin misschien wel tekenend voor de verslagen houding die momenteel heerst in Amerika. Of noem het realisme? Na jaren van neoconservatieve grootspraak en zelfoverschatting realiseren de Amerikanen dat ook aan hun mogelijkheden grenzen zitten, zeker na de kredietcrisis en de invasie van Irak. Het land van de onbegrensde mogelijkheden denkt momenteel in ONmogelijkheden. De infrastructuur ligt in puin, mobiel bellen gaat er slechter dan in Afrika en het ontbreken van een sociaal vangnet wordt nu door meer en meer Amerikanen gevoeld. Dat heeft een effect op ‘het Amerikaan-zijn’. Zien we hier de ondergang van de Amerikaanse nationale identiteit? Nationale identiteiten bestaan niet –prinses Maxima zei het al– maar nationale identiteiten kunnen desondanks erg koppig zijn. Kijk maar naar Russen en Britten die tegen alles in bleven/blijven geloven in de grootsheid van hun vaderland. Een beetje meer zelfkennis kan geen kwaad, maar laat dat sprankje zelfoverschatting maar bestaan dat maakt Amerika ook wel weer de moeite waard.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende