De Amerikaanse overheid overweegt het belangrijkste onderdeel van het Iraanse leger: de Revolutionaire Garde op de lijst van terroristische organisaties te plaatsen, aldus anonieme bronnen in de Washington Post. The Bush administration has chosen to move against the Revolutionary Guard Corps because of what U.S. officials have described as its growing involvement in Iraq and Afghanistan as well as its support for extremists throughout the Middle East, the sources said. (WashingtonPost). Dat het Iraanse leger nu wordt aangepakt vanwege haar rol in Afghanistan is zeer opmerkelijk want in het verleden heeft het zich juist tégen de Taliban gekeerd en in het Iraanse grensgebied heeft de Iraanse bevolking al tijden veel overlast van fundamentalistische strijders uit Afghanistan? (blogs.abcnews.com). Voortaan zou de Iraanse Revolutionaire Garde moeten vallen onder Executive Order 13224: een bevel dat president Bush twaalf dagen na de terreuraanslagen op 11 september gaf om de financiën van terroristische organisaties te kunnen aanpakken. Straks zullen bijvoorbeeld bedrijven die materieel verkopen aan de Revolutionaire Garde worden bestraft. Deze actie tegen Iran is mijn inziens tendentieus en nodeloos kwetsend. Maar of het allemaal doorgaat valt nog te bezien want voorlopig zijn het 'anonieme officials' die lopen te lekken danwel te spinnen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
In tijden dat zelfs Egypte en Iran ons landje de les lezen over godsdienstvrijheid hebben we dringend nieuws nodig waar we wél trots op kunnen zijn. Gelukkig bestaat dat nieuws: op het eiland Mauritius in de Indische Oceaan verricht een Nederlandse expeditie dodo-wetenschappers momenteel iets groots. Uit het moeras van Mare aux Songes verrijst een polder: de Dodo-Polder (foto). Niet veel meer dan een stukje land van 3 bij 3 meter, maar toch …Luctor et Emergo! Dat flikken wij Hollanders toch maar weer mooi, zo middenin de tropen. En nu niet eens met de bedoeling om onszelf ten koste van anderen te verrijken maar met een heel nobel doel: de wetenschap. Groot in bescheidenheid, tóóch?!
Dodo-onderzoeker Kenneth Rijsdijk gaat met zijn team de Dodo-Polder millimeter voor millimeter analyseren op de aanwezigheid van botten, zaden, stuifmeelkorrels en fragmenten van insecten. Op deze manier hopen ze een compleet beeld te krijgen van het ecosysteem waarin de dodo zijn tragische lot tegemoet hobbelde. Gisteren was er even schrik: de opgravingen in de Dodo-Polder werden op last van de lokale regering stilgelegd en Rijsdijk werd ontboden op het Ministerie van Kunst en Cultuur. Na een gesprek van een uur viel het allemaal reuze mee: Egyptenaren (dus toch weer..) waren geïnteresseerd om een virtueel museum van de opgraving te maken en verder wilden alle ministeriële bobo’s dodo’s kieken in de polder (audiofragmenten). De expeditie is te volgen op: dodo-expeditie.nl
Lastig dat ik in het buitenland woon. Zo mis ik wel eens wat. Bijvoorbeeld Arnon Grunberg in de VPRO-gids van 21 juli. Stampvoetend ontkent hij bemoeizucht door Defensie op zijn trip naar Afghanistan. Hij schrijft: ‘Het feit dat Defensie mijn stukken over Afghanistan verleden zomer heeft gelezen, impliceert nog geen censuur.’ Hierbij mijn reactie gestuurd naar de VPRO-gids.
‘Maar Arnon. Je had toch een convenant gesloten dat voor publicatie Defensie je werk zou screenen? Met het recht stukken te verwijderen? Dat is censuur! ‘..toezicht door een kerkelijke of wereldlijke overheid op voor publikatie bestemd drukwerk, het toneel, de film ofwel op brieven, met de bevoegdheid daaruit gedeelten te schrappen of te verbieden…’(Groot Woordenboek Van Dale). Jij hebt de twijfelachtige eer als eerste Nederlandse schrijver, in waarschijnlijk een halve eeuw, akkoord te gaan met deze militaire supervisie. Vrijwillig zelfs. Dat er geen woord uit je tekst is gehaald, zoals jij beweert, zegt veel over de soepelheid van je ruggengraat en de kneedbaarheid van je karakter.
Persbreidel is een gevaar voor de democratie zoals de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949) aantoonde. Duizenden Nederlandse militairen stierven omdat politiek en publiek onvoldoende werden geïnformeerd over een uitzichtloze strijd door gemuilkorfde media. Jij doet er in Afghanistan driftig aan mee. Je leidt zelfs een literair trainingskamp opgezet door het ministerie van Defensie om de eenzijdige boodschap te verfraaien. De potsierlijke scheldkanonnades in een afgeraffelde column verhullen je afgang echt niet.’
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
[poll=82]
Een prachtige foto genomen in het Iraanse Abyaneh. Als u op de bovenstaande uitsnede klikt ziet u het volledige beeld waarin een man probeert te voorkomen dat de vrouw gefotografeerd wordt, een jongen op de achtergrond speelt eenzelfde rol. Toch liet de fotograaf Hamed Saber zich niet verjagen toen hij zag dat ze subtiel gebaarde dat ze wél op de foto wilde. De machtsverhoudingen in het Midden-Oosten in een notedop?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.