EU worstelt met copyrightwetgeving

Wetgeving ter bescherming van het auteursrecht op het internet, een al jaren slepende kwestie in de Europese Unie, heeft vorige week opnieuw vertraging opgelopen. Het Roemeense voorzitterschap van de EU werd op 1 januari meteen in het diepe gegooid met de opdracht het auteursrechtendossier tot een goed einde te brengen. Wat de Oostenrijkse ambtenaren tijdens hun halfjaarlijkse periode niet lukte moeten de Roemenen nu klaarspelen, liefst voordat er een nieuw parlement en een nieuwe Commissie aantreden: overeenstemming tussen parlement en lidstaten over het voorstel van de Commissie voor een 'Richtlijn voor de auteursrechten in de digitale interne markt'. De Richtlijn verplicht lidstaten binnen twee jaar hun wetgeving op dit gebied aan te passen. Het is een van de lastigste, en tegelijk ook meest 'belobbyde',  dossiers op de Europese agenda en het is de Roemenen dan ook niet kwalijk te nemen dat hun eerste confrontatie met de weerbarstige Europese besluitvormingspraktijk op een mislukking is uitgelopen. Vorige week bleek dat de lidstaten het onderling niet eens konden worden.  De geplande afsluitende sessie van de drie partijen, de Raad van ministers van de lidstaten, het Europese parlement en de Commissie, kon maandag dan ook niet doorgaan. Wat staat er op het spel? Het gaat vooral om twee artikelen van de richtlijn: artikel 11  en artikel 13. Artikel 11 (de link tax) bepaalt dat er voor aanvullende teksten  bij links naar nieuwsmedia (z.g. 'snippets') betaald moet worden. Artikel 13 verplicht internetplatforms geüploade content te controleren op eventuele schending van auteursrechten, en die content dan onmiddellijk te verwijderen. Daarmee wordt de handhaving van het auteursrecht als het ware omgedraaid. Nu moet er van de kant van de auteursrechthebbende actie ondernomen worden. Volgens de nieuwe regels zouden internetbedrijven als Youtube daar achteraan moeten gaan. Een rechter komt er niet meer aan te pas. Groot bezwaar: de geautomatiseerde systemen die grote ingternetplatforms zullen gaan inzetten. Europarlementslid Julia Reda (Piratenpartij/Groene Fractie), een van de felste tegenstanders van de nieuwe wetgeving, spreekt dan ook over 'censorship machines.'

Door: Foto: John Jones (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 21-02-2022

Een schoon internet

, door

ANALYSE - Grote internetbedrijven schuwen een open debat over de grenzen van de uitingsvrijheid.

Dagelijks zijn zo’n honderdduizend mensen beroepshalve bezig om aanstootgevende filmpjes, foto’s en tekst te verwijderen van het internet. Ze werken voor Facebook, Twitter en andere social media waar mensen alles kwijt kunnen wat er maar in hen opkomt, en dat is dus ook veel rottigheid. Veel van dat werk wordt uitbesteed aan lage lonen landen, zoals de Filippijnen. Zoals dat vaker gebeurt in de ICT-wereld. Maar dan gaat het vaak om routineklussen en je kunt je afvragen of het beoordelen van porno en geweld als routinewerk beschouwd kan worden. Op den duur eist het zijn tol van de content moderators, schrijft Adrian Chen in Wired. Veel mensen haken na verloop van tijd af. Ze worden nog lang achtervolgd door de afgrijselijke beelden waarmee zij geconfronteerd zijn. Over wat zij te zien krijgen, wat hun afwegingen zijn, wat ze verwijderen en wat ze door laten hoort de buitenwereld niets. Ze krijgen hun opdrachten en mogen er, zelfs met hun collega’s, niet over praten. Voor een discussie over de grenzen van de uitingsvrijheid is geen tijd. De content moderators moeten voor hun schamel loon duizenden beelden per dag verwerken en in seconden beslissen of iets door mag of niet. Gezien de overvloed aan rottigheid op het internet lijkt er geen alternatief te zijn voor deze particuliere bewaking van de fatsoensgrenzen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Mike Seyfang (cc)

Finland verandert auteurswet via crowdsourcing

, door

ELDERS - Finland heeft een Open Ministerie dat burgers bijstaat bij het indienen van een wetsvoorstel. Langs die weg wordt nu geprobeerd de auteurswet aan te passen.

Naar het voorbeeld van IJsland waar burgers via crowdsourcing de grondwet hebben veranderd, kunnen nu ook de Finnen rechtstreeks meewerken aan wetgeving. Daarvoor is een speciaal Open Ministerie gemaakt met ambtenaren die niet de ministers maar burgers en NGO’s ondersteunen als ze een wet willen indienen of wijzigen. Een wetsvoorstel dat via het Open Ministerie komt, wordt door de regering in behandeling genomen als minstens 50.000 mensen het steunen. Het Avoin Ministeriö helpt ook bij het opzetten van een Europees Burgerinitiatief (ECI), dat sinds april vorig jaar mogelijk is om een plan in te dienen bij de Europese Commissie. Voor dat ECI moeten een miljoen mensen uit minstens zeven landen getekend hebben (zie het eerste geslaagde initiatief tegen de privatisering van water, je kunt hier nog steeds tekenen)

Op dit moment ijveren de Finnen voor een nieuwe auteurswet. De Finse auteurswet, die in 2006 is aangepast om digitale “piraterij” te bestrijden heeft onder de jeugd al talloze slachtoffers gemaakt. De boetes op downloaden kunnen oplopen tot honderdduizenden euro’s. Het nieuwe wetsvoorstel houdt onder meer in het verminderen van de straffen, het beperken van de gronden voor vervolging en het toestaan van gebruik van gegevens voor satire en voor wetenschappelijk onderzoek.

Foto: copyright ok. Gecheckt 08-11-2022

Kapitalisme bedreigt het vrije internet

, door

Een gastbijdrage van Catharina, alias @kletskous.

We hebben er een tijdje van mogen genieten: een vrij Internet, maar daar lijkt nu onderhand een einde aan te komen.  Zowel in Europa als in de VS zijn wetten in voorbereiding die onze vrijheid aan banden leggen. Je zou verwachten dat democratische overheden de vrijheid op het Internet zouden verwelkomen en met hand en tand zouden verdedigen. Het vrij en vrijwel zonder kosten kunnen delen van kennis, informatie en cultuur is toch een groot goed voor de vooruitgang van de  mensheid zou je denken..

Maar nee, onze democratische overheden vinden het maar niks, behalve dan als het gaat om internetvrijheid in landen die zij als dictaturen beschouwen. Hier is het niet belangrijk omdat het ons kapitalistisch systeem bedreigd. Dat moet koste wat kost worden beschermd en daarom  moet er nu paal en perk worden gesteld aan onze vrijheid op Internet.

Onder druk van de industrieën die draaien op intellectueel eigendom, zoals auteursrecht, patenten e.d. worden er draconische wetten voorbereid, die tot gevolg zullen hebben dat veel populaire websites uit de lucht worden gehaald en het heel erg lastig wordt om nog nieuwe initiatieven op Internet te ontplooien.

In Europa hebben we te maken met ACTA; een verdrag wat in het geheim is voorbereid en  waar Verhagen inmiddels voor getekend heeft omdat een motie, ingediend door D66 die openbaarmaking vroeg, het dankzij het gedraai van de PVV niet heeft gehaald.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

SOPA draait het scherm op zwart

, door

Een nieuwe Amerikaanse wet bedreigt de vrijheid op het internet. De SOPA (Stop Online Piracy Act) moet auteursrechthebbenden de mogelijkheid geven een website waar mogelijk beschermd materiaal wordt gepubliceerd af te laten sluiten. Zonder tussenkomst van een rechter.

Grote internetbedrijven hebben zich tegen de wet gekeerd. Zij vrezen veel extra werk als ze moeten nagaan of gebruikers beschermd materiaal uploaden. De wet raakt volgens de Electronic Frontier Foundation aan populaire sites zoals Flickr, Youtube en Vimeo.

De Amerikaanse wet is ook een bedreiging voor buitenlandse sites die Amerikaanse domain names hebben. Ook zij zullen worden getroffen door de nieuwe wet als ze zich niet aan de Amerikaanse auteurswet houden. Het Europees parlement heeft zich tegen de wet gekeerd, maar staat voorlopig machteloos. De gevolgen van de SOPA-wet kunnen enorm zijn. Als grote internetbedrijven niet langer het risico willen nemen aangeklaagd te worden zullen de mogelijkheden van de gewone internetgebruikers om te publiceren aanzienlijk belemmerd worden. Het idee dat je alles met iedereen kan delen verdwijnt. In feite wordt het internet dan vergelijkbaar met de publieke omroep waar ook alles eerst door een zeef heen moet.

De SOPA is een stap terug in de ontwikkeling van media. Oude mediabedrijven, zoals de Amerikaanse organisatie voor de filmindustrie verdedigen de wet tegenover hun concurrenten van de nieuwe media. Google was het enige nieuwe mediabedrijf dat uitgenodigd was voor een hoorzitting van de congrescommissie die het wetsontwerp besprak. Googles baas Eric Schmidt vond de wet “draconisch”. Dat lijkt voor Google nog zacht uitgedrukt, want ook zoekmachines kunnen te maken krijgen met de wet als websites die aangeklaagd zijn niet onbereikbaar worden gemaakt. In de commissie verklaarde de vertegenwoordiger van Google dat de bestaande notice-and-takedown regeling wel voldoet in de strijd tegen piraterij. Hij wees ook nog op de mogelijkheid om sites die de regels overtreden financieel te straffen (zoals in het voorbeeld van Wikileaks). Burgerrechtenorganisaties waren niet uitgenodigd. Maar er is inmiddels wel een enorme campagne aan de gang van Amerikanen die deze wet en een vergelijkbaar initiatief in de Senaat tegen willen houden.De dag waarop de behandeling van de wet begon is uitgeroepen tot American Censorship Day. Er zijn inmiddels meer dan een half miljoen handtekeningen tegen de wet verzameld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Internet, privacy, copyright; choose two

, door

eerder op Webwereld.nl

klik hier om film te piraten!Onderzoeksbureau Considerati meldde vorige week dat er nog steeds flink gedownload wordt in Nederland. Voor een ‘breed’ onderzoek ontbraken er wel wat cruciale partijen, Bits of Freedom bijvoorbeeld. In het onderzoek geen ruimte voor fundamentele vragen over de maatschappelijke of economische waarde van auteursrecht dat inmiddels meer dan een eeuw kan duren (was ooit 15 jaar). Dat wilde de opdrachtgever waarschijnlijk niet. Ook geen woord over de lobby van de copyright industrie waarbij achter gesloten deuren wetten in elkaar worden getimmerd die zelfs onze volksvertegenwoordigers in Europa niet mogen zien laat staan beïnvloeden. De hele discussie wordt gereduceerd tot een winst/verliesrekening van een bepaalde bedrijfstak. Prima natuurlijk maar dan heeft het met mij in ieder geval niets te maken. Want ik werk niet in die bedrijfstak. Net als de meeste mensen trouwens. Ook in de comments op webwereld werd snel duidelijk dat vrijwel niemand veel waarde meer hecht aan dergelijk onderzoek. Wij van Wc-eend…

Een jurist van de Amerikaanse RIAA maakte het recentelijk nog wat bonter door te stellen dat het publieke domein de vrije markt en het kapitalisme vervelend in de weg zat. Van zoveel eerlijkheid schrik je wel even. Maar het recente hoogte punt van de ‘e’ G8 bijeenkomst in Parijs waar Sarkozy een paar captains-of-industry had uitgenodigd om voor ons te bepalen wat we met ons Internet zouden mogen doen in de toekomst. Een paar niet uitgenodigde vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties hielden hun eigen persconferentie (video – Lessig vat het in min 7 mooi samen). Dit soort voorbeelden maakt duidelijk dat het idee van een redelijke dialoog met de gevestigde belangen een fictie is. Wijze mensen zoals Prof. Lawrence Lessig proberen al tien jaar lang zo’n dialoog te starten zonder enig succes. Ook schrijver en activist Cory Doctorow [http://www.craphound.com] poogt een redelijke ‘middle ground’ te vinden tussen de de belangen van auteurs, de copyright industrie en de rest van de samenleving en geeft zelf het goede voorbeeld door zijn boeken DRM-vrij aan te bieden. De copyright industrie (‘entertainmentindustrie’ in het Considerati rapport) maakt zo’n dialoog echter volstrekt onmogelijk door steeds haar belangen en rechten als absoluut neer te zetten zonder bredere maatschappelijke context. Grote delen van het Considerati rapport lezen toch weer als de klacht dat Sourcy heel veel geld misloopt doordat de Gemeente Utrecht haar stadsbussen met leidingwater wast.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lobby

, door

Deze bijdrage van Karin Spaink hebben we van haar eigen blog overgenomen. Het verscheen eerder als column in het Parool.

Justitie wil het downloaden van muziek en films strafbaar maken. De voorgestelde middelen: sluiten, vervolgen of blokkeren van websites die auteursrechtinbreuk faciliteren. De plannen gelden ook sites die alleen linken naar zulk materiaal.

Je ziet het volgende probleem al opdoemen: die blokkades werken namelijk niet. Een beetje internetter omzeilt ze moeiteloos. Bovendien zijn dergelijke sites meestal allang niet meer zichtbaar: alleen op uitnodiging en met een wachtwoord kom je binnen. (Intrigerend feit: juist op zulke besloten sites doen mensen enorm hun best om oud materiaal dat alle commerciële partijen links laten liggen, te digitaliseren en opnieuw te verspreiden.)

Wat is de overheid van plan indien de voorgestelde blokkades niets uithalen? Justitie is nogal gecharmeerd van Deep Packet Inspection, een methode om de inhoud van internetverkeer te analyseren teneinde ‘fout’ verkeer te kunnen betrappen. Daarbij moet al het internetverkeer van alle Nederlanders worden afgetapt en geïnspecteerd. Een draconische schending van de vrijheid van communicatie, en ook: een kanon instellen om op een mug te schieten.

Want is piraterij echt zo erg? Nee. De filmindustrie floreert als nooit tevoren, ook al worden hun producten nu vaker illegaal verspreid. Downloaders zijn zelfs betere klanten. Overal, ook in huishoudens zonder internet, daalt de aanschaf van cd’s en dvd’s, maar fervente downloaders blijken vaker dan gemiddeld muziek te kopen en naar concerten of bioscopen te gaan.

Volgende