Het nieuws fascineert. Maar begrijpen we het ook? Is er een Arabische Lente en waarom? Wat verklaart de verschillen in Egypte, Tunesië, Libië, Bahrein? Wat betekent de relatieve rust in Saudië Arabië? En wat betekent religie? Is er gevaar voor Islamitisch fundamentalisme? Of mogen we het roepen om “vrijheid en democratie” serieus nemen? Het zijn vragen, die te maken hebben met brede historische onderstromen. In een blog van Paul Mason, wordt gepoogd een eerste analyse te maken van de revoluties: gebrek aan perspectief, maar redelijk opgeleid, toegang tot de sociale media, meer respect voor de feiten, weerzin tegen hermetische ideologie, bredere verspreiding van kennis, meer begrip van macht, de rol van vrouwen…. Het zijn maar een paar hypothesen, maar ik vind ze leuk. Snap ik ook voldoende wat ik zie? Zoekend in mijn politicologen-kast, kwam de naam van Davies op: via Google kon ik zelfs een artikel over de J-curve terugvinden, een fotokopie uit de tijd dat een kopieermachine nog high-tech was. Zijn J-curve hypothese luidt:
Photographer James Mollison travelled around the world and took pictures of children and their sleeping space. The pictures are now a part of his book called ‘Where Children Sleep.’ The difference between the children’s places to live is shocking. Not every child has a warm and nice home to grow up in.
Meer bij The Presurfer.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Or precarized proletariat (link to video… do watch the entire thing, it is well worth 10 minutes of your time).
And if you think this is limited to low-incomes, think again:
“Western Europeans and Americans are about to suffer a profound shock. For the past 30 years governments have explained that, while they can no longer protect jobs through traditional forms of state intervention such as subsidies and tariffs, they can expand and reform education to maximise opportunity. If enough people buckle down to acquiring higher-level skills and qualifications, Europeans and Americans will continue to enjoy rising living standards. If they work hard enough, each generation can still do better than its parents. All that is required is to bring schools up to scratch and persuade universities to teach “marketable” skills.
(…)
But the financial meltdown of 2008 and the subsequent squeeze on incomes is slowly revealing an awful truth. As figures out last week from the Office for National Statistics show, real UK wages have not risen since 2005, the longest sustained freeze in living standards since the 1920s. While it has not hit the elite in banking, the freeze affects most of the middle class as much as the working class. This is not a blip, nor the result of educational shortcomings. In the US, which introduced mass higher education long before Britain, the average graduate’s purchasing power has barely risen in 30 years. Just as education failed to deliver social democratic promises of social equality and mobility, so it will fail to deliver neoliberal promises of universal opportunity for betterment.
One would have to be living in a cave to not notice that things are grumbling: protest movements in the Middle East, where Tunisia and Egypt were the spark that also lit things up in other MENA countries. But there are also protests in the UK against tax-dodging corporations and in the US against union-busting Republican governors, with something similar pushed by corporate interests in the UK:
“Business organisation the Institute of Directors (IoD) has called for collective bargaining to be scrapped for teachers and NHS staff. They are among a set of proposals the trades unions have described as a “Thatcherite fantasy world”. The IoD put a series of recommendations to government to cut red tape and boost private sector growth. It also wants an automatic right to ask for flexible working to be removed, in order to increase productivity.
The IoD has put forward 24 “freebie” proposals, which it says would cost the government nothing but would benefit growth, particularly in the private sector. Among the most controversial would be the call to curb trade union negotiating power in large public sector bodies, said BBC business correspondent Joe Lynam. The IoD also suggests that workers should pay a deposit of £500 when taking their employers to industrial tribunals to deter what it describes as “vexatious claims”. A spokesman for the Trades Union Congress said the IoD’s real aim was to make life easy for directors at the expense of their workforce and to lower pay and conditions in the NHS.”
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In de loop van het vorige decennium bereikte de Somalische piraterij een omvang die in de westerse wereld voor behoorlijk wat opschudding zorgde. Steeds meer schepen werden gekaapt in de Golf van Aden, een van ’s werelds belangrijkste handelsroutes, en konden pas na betaling van losgeld hun koers voortzetten. Sommige reders hebben daarom besloten om voortaan de veel langere route om Zuid-Afrika te nemen in plaats van door het Suezkanaal. Om het tij te keren besloot de Europese Unie in 2008 grof geschut in te zetten. Momenteel speuren daarom vele tientallen oorlogsschepen uit meer dan vijftien landen, ook van buiten Europa, naar de piraten om ze op te pakken en te berechten.
Afgelopen vrijdag kwam het marineschip Hr. Ms. Amsterdam na vijf maanden terug in Den Helder na deelname aan deze anti-piraterijmissie. De bemanning van het oorlogsschip onderschepte 44 piraten van wie er vijf naar Nederland zijn gestuurd voor berechting. Geen slechte vangst, zou je zeggen. Voor minister van Defensie Hillen was dit in ieder geval reden genoeg de bemanningsleden te roemen om hun ‘vastberaden en resultaatgerichte optreden’ en hen meteen ook een ‘herinneringsmedaille vredesoperaties’ op te spelden.
Maar de resultaten van deze grootschalige, op repressie gerichte onderneming staan bepaald niet buiten kijf.
Er worden weliswaar meer piraten opgepakt dan ooit, maar piraterij gaat eveneens onverminderd door. Op dit moment hebben de piraten dertig schepen met 680 bemanningsleden in handen en onderhandelen ze over de voorwaarden voor vrijlating. De piraten vangen steeds meer geld hiervoor. Twee maanden geleden ontvingen zij nog maarliefst 18,5 miljoen dollar losgeld voor twee gekaapte tankers. Vele duizenden Somaliërs leven inmiddels van deze heuse piratenindustrie.
Here is an interesting idea that seems to work: pay the poor to help them out of poverty…
“The program, called Bolsa Familia (Family Grant) in Brazil, goes by different names in different places. In Mexico, where it first began on a national scale and has been equally successful at reducing poverty, it is Oportunidades. The generic term for the program is conditional cash transfers. The idea is to give regular payments to poor families, in the form of cash or electronic transfers into their bank accounts, if they meet certain requirements. The requirements vary, but many countries employ those used by Mexico: families must keep their children in school and go for regular medical checkups, and mom must attend workshops on subjects like nutrition or disease prevention. The payments almost always go to women, as they are the most likely to spend the money on their families. The elegant idea behind conditional cash transfers is to combat poverty today while breaking the cycle of poverty for tomorrow. (…)
Brazil is employing a version of an idea now in use in some 40 countries around the globe, one already successful on a staggeringly enormous scale. This is likely the most important government anti-poverty program the world has ever seen. It is worth looking at how it works, and why it has been able to help so many people.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
So, this article has been making the rounds (why it’s in the Fashion and Style section? Who knows):
“ARE the upper classes really indifferent to the hopes, fears and miseries of ordinary folk? Or is it that they just don’t understand their less privileged peers?
According to a paper by three psychological researchers — Michael W. Kraus, at the University of California, San Francisco; Stéphane Côté, at the University of Toronto; and Dacher Keltner, the University of California, Berkeley — members of the upper class are less adept at reading emotions. (…)
In the first experiment, participants were asked to look at pictures of faces and indicate which emotions were being expressed. The more upper class the judges, the less able they were to accurately identify emotions in others.
In another experiment, upper-class participants had a harder time reading the emotions of strangers during simulated job interviews.
In the third one — an interesting twist of an experiment — people of greater socioeconomic status were asked to compare themselves to the wealthiest, most powerful Americans, thus diminishing their own relative stature. When asked to identify emotions by looking at 36 sets of emoting eyes, they did markedly better than their upper-class peers.
Op deze plaats stond per ongeluk de tekst van de column van Evelien Tonkens integraal overgenomen. Hiervoor onze oprechte excuses.
In de communicatie over het plaatsen van het onderstaand filmpje zat die tekst ook. En die is overgenomen. Leest U a.u.b. bij de columniste de tekst en kijk dan het filmpje hieronder en discussier op de juiste plaats verder.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
