Het rotsvaste geloof van de politiek in het vaste contract maakt de sociale zekerheid uiteindelijk kapot. Asscher snapt het nog steeds niet. In de uitzending van EenVandaag gisteren over flexwerkers en mensen met een vast contract stelde VNO-NCW voorzitter Hans de Boer dat een vaste baan 'een leugen' is. De groei van het corps 'flexkrachten' komt niet door een werkgeversreligie, stelt Hans de Boer. Het is een fact of life dat in de huidige markt het aantal flexwerkers groeit. Een hele ramp voor de rechten van werkend Nederland. Mensen die werken met een tijdelijk contract of op oproepbasis hebben geen ontslagbescherming, en missen vaak een hele hoop voordeeltjes die voor vaste krachten middels de CAO's geregeld zijn. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het groeiende leger zzp'ers. Mensen met flexcontracten hebben tenminste nog recht op WW. Dit recht moeten zzp'ers ook ontberen. De trek van vaste contracten naar flexwerk betekent daarmee een flinke ondermijning van de sociale zekerheid. En Lodewijk Asscher verzet zich hier dan ook tegen. Volgens hem is de groei van het aantal flexwerkers geen natuurverschijnsel, maar een keuze: de keuze van ondernemers. In EenVandaag doet hij een wanhopig beroep op het geweten van ondernemers. Een fraai stukje 'killing the messenger'. Waarom begrijpt Asscher niet dat de groei van het aantal flexwerkers juist wél een natuurverschijnsel is, en dat dit zo blijft zolang het inhuren van flexwerkers door de wetgever veel gunstiger wordt gehouden dan het uitdelen van vaste contracten? Wanneer begrijpt Asscher nu eindelijk dat niet de werkgevers, maar hijzelf degene is die hier iets aan dient te veranderen?
Een 29-jarige Arnhemmer moet een werkstraf van 40 uur opknappen omdat hij een sollicitant in een mailtje ‘ ten eerste een donker gekleurde (neger)’ heeft genoemd. Hoewel de mail volgens hem als interne grap was bedoeld, kwam het briefje per ongeluk bij de sollicitant zelf terecht. Die deed aangifte van discriminatie.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In een periode van recessie is het voor werkgevers vissen in een volle vijver en – nog meer dan voorheen – zoeken naar de zogenaamde ‘purple squirrel’. En daar is uiteindelijk niemand bij gebaat, vindt Inez van der Bijl.
In het jargon van de recruiter staat de paarse eekhoorn voor die ene sollicitant wiens ervaring, opleiding, interesses en persoonlijkheid exact voldoet aan de gedetailleerde eisen in een vacature. Precies de goede opleiding, met de juiste balans tussen jeugdige ambitie en benodigde ervaring, aangevuld met persoonlijke kwaliteiten die volledig in lijn zijn met de functie. Een kandidaat die niet alleen aan al deze eisen voldoet, maar ook met passie, enthousiasme en ambitie de vacature omarmt én zich precies op het juiste moment ook vol zelfvertrouwen kan presenteren én zich niet paarser voordoet dan hij in werkelijkheid is.
De paarse eekhoorn bestaat niet. Net zo min als de ideale kandidaat. De paarse eekhoorn is niet realistisch, maar inmiddels wel een realiteit. Elke werkgever zoekt een paarse eekhoorn en elke sollicitant wordt min of meer gedwongen er zoveel mogelijk op te lijken. Met het ideaal van de paarse eekhoorn voor ogen leggen we de lat hoog in de hoop op de best mogelijke kandidaat. Voor de geselecteerde kandidaat en de werkgever werkt dit prima, maar op de lange termijn kan het nadelig zijn. Voor de werkgevers, de werknemers en voor de arbeidsmarkt in zijn geheel.
ACHTERGROND - Of toch niet?
Zo maar een berichtje op nu.nl (naar aanleiding van dit bericht in het FD): uit een onderzoek onder 449 HR-managers blijkt dat organisaties bepaald niet tevreden zijn over hun eigen personeel. Maar liefst 88% van de ondervraagde managers zou het liefst personeelsleden vervangen.
Een probleem daarbij is dat er een grote mismatch zou bestaan tussen de kwaliteit van het aanbod van personeel en de specifieke skills die bedrijven zoeken. ‘De Nederlandse arbeidsmarkt zit op slot,’ stelt Dick Koopman, directeur van Yacht (en de opdrachtgever van het onderzoek). Ook starre regelgeving speelt hierbij een rol: de huidige ontslagwetgeving maakt het moeilijker voor bedrijven om aan hun specifieke behoefte aan personeel te voldoen.
Het gevolg: economische schade, aldus Koopman.
Maar wat is nou de oorzaak van deze mismatch? Zijn Nederlandse werknemers te dom of te lui? Dat blijkt toch net iets gecompliceerder te liggen:
Jarenlange reorganisaties en kortetermijnfocus hebben geleid tot verwaarlozing van de zittende werknemers, die onvoldoende zijn bijgeschoold. En werkgevers hebben grote moeite om jonge, hoogopgeleide specialisten te strikken. […]
De meest gehoorde klacht is gebrek aan kennis en kwaliteit, maar ook de beperkte gedrevenheid van de werknemers is een probleem.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De flexibilisering van de arbeidsmarkt zet door. Bijna eenderde van de werkgevers besteedt inmiddels werk uit aan zzp’ers. Vorig jaar waren kleine zelfstandigen voor het eerst gewilder dan uitzendkrachten, blijkt uit onderzoek van uitkeringsinstantie UWV.
‘Vijf jaar economische crisis heeft een extra impuls gegeven aan de verdere flexibilisering’, zegt Rob Witjes, hoofd arbeidsmarktinformatie van het UWV. ‘Werkgevers kijken steeds doelgerichter waarvoor ze mensen nodig hebben.’
Ook tijdelijke arbeidscontracten hebben een vlucht genomen:
ELDERS - De Amerikaanse arbeidsmarkt biedt steeds minder perspectief – zelfs voor goed opgeleide kandidaten.
De afgelopen weken verschenen twee geruchtmakende rapporten over recente veranderingen op de Amerikaanse arbeidsmarkt. Het eerste rapport The Low-Wage Recovery: Industry Employment and Wages Four Years into the Recovery concludeert:
We find that during the labor market downturn (measured from January 2008 to February 2010), employment losses occurred throughout the economy, but were concentrated in mid-wage and higher-wage industries. By contrast, during the recovery (measured from February 2010 to February 2014), employment gains have been concentrated in lower-wage industries. […] Today, there are nearly two million fewer jobs in mid- and higher-wage industries than there were before the recession took hold, while there are 1.85 million more jobs in lower-wage industries.
Met andere woorden: de Amerikaanse labor force raakt steeds meer gepolariseerd: tegenover een krimpend percentage goedbetalende middenklassebanen staat een groeiend percentage slecht betalende, perspectiefloze McJobs.
Het tweede rapport The Plummeting Labor Market Fortunes of Teens and Young Adults van het Brookings Institute laat niet alleen zien dat veel werkloosheid onder jongeren en jongvolwassenen de officiële statistieken niet haalt, maar ook dat binnen deze groep een polarisatie optreedt tussen de kansrijken en de kansarmen.
COLUMN - Technologische vooruitgang zorgt ervoor dat we onze banen verliezen. Dat is de strekking van een recent artikel in Trouw, en was even daarvoor ook al de focus van een special issue van the Economist. Tegelijkertijd is het einde van de werkgelegenheid al vaker aangekondigd, zodat je je af kan vragen waarom nu ineens alle banen zouden verdwijnen terwijl dit eerder niet is gebeurd.
Op zich klinkt het logisch: machines worden steeds efficiënter en zijn steeds beter in staat om taken van mensen over te nemen, zodat mensen hun baan verliezen. Het gaat hier echter vooral om de verdeling van banen tussen sectoren in plaats van de totale werkgelegenheid. Nobelprijswinnaar Paul Krugman illustreert dit aan de hand van een modeleconomie: Stel dat je een economie hebt met zes miljoen inwoners, die elke dag een worstje of een broodje produceren. De helft van de inwoners maakt worstjes en de andere helft broodjes, zodat deze economie elke dag drie miljoen hotdogs produceert.
Nu vindt er een technologische doorbraak plaats in de broodjes-industrie, waardoor het maken van een broodje nog maar een halve dag kost. Als twee miljoen mensen in de broodjes-industrie blijven en vier miljoen in de worstjes-industrie gaan werken, produceert deze economie nu vier miljoen hotdogs, een miljoen hotdogs meer dan voor de technologische vooruitgang. In de broodjes-industrie werken minder mensen, en door alleen naar deze sector te kijken is het makkelijk te concluderen dat banen verdwijnen door technologische vooruitgang. Maar hier is alleen sprake van een verschuiving van arbeid naar andere sectoren, terwijl de gehele productie is toegenomen. Als je de broodjes-sector in dit model vervangt voor de industrie, en de worstjes-sector voor dienstensector, kom je ongeveer op het patroon waar in een groeiende economie de dienstensector steeds groter wordt ten koste van de industrie.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Nederlandse werknemers verdienden vorig jaar gemiddeld 6 procent minder dan in 2012. […]
Er zijn volgens de opstellers van het rapport meerdere redenen voor de loondaling aan te wijzen. Zo telde 2013 meer jonge goedkope flexwerkers. Ontslagen werknemers namen in een nieuwe baan genoegen met minder loon en nogal wat ouderen met relatief hoge lonen verlieten de arbeidsmarkt. Mogelijk werden ook werknemers onder de cao betaald.
Goed voor onze concurrentiepositie!
ELDERS - De VS laten alvast zien wat de gevolgen zijn van de combinatie van een hyperflexibele arbeidsmarkt, stijgende inkomensverschillen en een structurele werkloosheid.
Zoals inmiddels genoegzaam bekend, zijn de opbrengsten van de toegenomen productiviteit van Amerikaanse werknemers gedurende de afgelopen veertig jaar vrijwel volledig richting bedrijfswinsten gegaan:
Productivity has increased by 80 percent, but median compensation (that’s wages plus benefits) has risen by just 11 percent during that time. […] Since 2000, even as the economy has grown by 18 percent, the median income of households headed by people under 65 has declined by 12.4 percent.
Een gevolg van deze scheve inkomstenverdeling is dat met name grote Amerikaanse bedrijven gigantische bedragen in kas hebben. Zo bezit Apple maar liefst 147 miljard dollar alleen al aan liquide middelen. Bedrijven weten van gekkigheid niet meer wat ze met dit soort bedragen aan moeten. Investeren in extra productiecapaciteit om nog meer (nieuwe) producten af te kunnen zetten, wordt – vanwege onvoldoende verwachte vraag – vaak niet meer als de moeite waard gezien. Dankzij de decennialange trend van achterblijvende inkomens, is een eveneens achterblijvende consumentenvraag natuurlijk niet meer dan een logisch gevolg.
Niettemin willen bedrijven wel graag rendement behalen op hun liquide reserves. De oplossing? Bedrijven die leningen aan hun eigen werknemers verstrekken. Het Amerikaanse bedrijf Lending Club probeert grote werkgevers, waaronder Google, te interesseren voor deze investeringsvorm. Niet alleen werkgevers zouden hiervan profiteren, maar ook de werknemers. Zij kunnen immers, zonder extra salaris te ontvangen, toch net iets meer uitgeven aan een woning, een auto of zelfs de dagelijkse boodschappen:
Minister Asscher (SZW) stuurde vanochtend het onderzoeksrapport Contractvormen en motieven van werkgevers en werknemers naar de Tweede Kamer.
Enkele conclusies:
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.