Nelson Rolihlahla Mandela

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik heb niets gedaan voor Nelson Mandela, ik heb niets gedaan tegen de apartheid. Ik ga de man ook geen Madiba noemen, daarbij aantekenend dat zijn vrienden hem zo noemden,  zoals ongetwijfeld talloze journalisten en columnisten deze dagen doen. Want ik was geen vriend van Mandela. Verwacht van mij geen zelfverheerlijkend proza over hoe wij samen – Nelson en ik – ten strijde trokken tegen de walgelijke rassenpolitiek van de Nasionale Party. Ik stond erbij en keek ernaar. Natuurlijk was ik tegen apartheid, maar er was halverwege de jaren tachtig, toen het regime steeds meer geweld nodig had om de woedende zwarte meerderheid te onderdrukken, haast geen mens te vinden die voor apartheid was. Kortom, mijn morele standpunt was gewoon het gemakkelijkste standpunt. En daar las ik dan boeken over – Klaas de Jonge, Norma Kitson, Breyten Breytenbach. Richard Attenborough’s Cry Freedom was, en is nog steeds, een van mijn favoriete films. En dat was het – ik heb verder niets wezenlijks gedaan.

Martin Bosma: ‘Wij zijn allemaal Afrikaners’

Partij-ideoloog Martin Bosma heeft een boek geschreven:

In het manuscript, in bezit van deze krant, betrekt Bosma de stelling dat “links” van plan is “de Europese bevolking van Nederland” in dezelfde minderheidspositie te brengen (“voor de leeuwen te gooien”) als blanke Afrikaners overkwam na het einde van de apartheid.

“De Afrikaners, dat zijn wij. De Afrikaners van vandaag zijn de Nederlanders van over vijftig jaar of honderd jaar”, concludeert hij. In het boek omschrijft hij de Afrikaners als “proefkonijnen in het multicultureel laboratorium”. Mandela wordt door Bosma afgeschilderd als de communistische leider van een “terreurorganisatie” die na zijn vrijlating opdracht gaf voor een moordpartij op Zulu’s.

In het manuscript, dat circuleert in de PVV, rekent Bosma af met talrijke prominente Nederlanders die eerder sympathie betuigden of steun gaven aan het ANC en Mandela. Hij noemt onder andere schrijver Adriaan van Dis, oud-premier Kok, de televisiejournalisten Paul Witteman, Maartje van Weegen en Pia Dijkstra (nu D66-Kamerlid), die hij in de titel ‘handlangers van de ANC-apartheid’ noemt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: michael loadenthal (cc)

Verhalen uit de Gaza-strook

REPORTAGE - Na een week in de Gaza-strook te hebben doorgebracht, komt Jonathan Huseman tot een pijnlijke conclusie.

Bij de Erez-toegang tot de Gaza-strook heerst de lome rust van een spaghettiwestern. Nu de zon is doorgebroken wordt het snel warm. Vogels kwetteren hun hoge tonen. Buiten klinken de lage stemmen van wachtende, Arabisch sprekende taxichauffeurs. Binnen, in het met wachttorens omgeven gebouw waarin Israëlisch veiligheidspersoneel de toegang tot Gaza regelt, weerkaatst elk geluidje van de stenen vloer.

De hal kleurt grijs en lichtblauw van het staal, de pijpen, leidingen, geblindeerde kantoorruimtes en camera’s. De officiële benaming is ‘Erez-terminal’ en zo ziet de hal er ook uit, als een vertrekhal op een vliegveld, met veel balies, waarvan slechts één in gebruik is. ‘Wat kom je doen? Wat is de naam van je vader? Wat is de naam van je vaders vader?’ De beambte doet haar werk. Als de vragen naar tevredenheid zijn beantwoord en het paspoort is gestempeld, zegt ze: ‘Have a nice experience.’

Een dag als vele andere

Na enkele tientallen meters niemandsland met daarin achtergelaten rolstoelen, opschietend onkruid en camera’s, opent een te krappe draaideur in de metershoge muur. Meteen achter de muur ligt een gang, die aan weerszijden en van boven is afgedekt met een ijzeren hekwerk. Het is een soort voetgangerssnelweg van ongeveer een kilometer lang. Aan deze zijde van de muur liggen rollen prikkeldraad en betonblokken en hangen meer camera’s. De wind ruist door het droge gras, krekels tjirpen, verder is het stil.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pers geen Palestijn uit

Vroeger was er de actie Boycot Outspan. Die ging over  Zuid-Afrika, toen nog het land van de apartheid, een van oorsprong Nederlands woord dat sindsdien wereldwijd bekend werd. De slogan van Boycot Outspan was: ‘Pers geen Zuid Afrikaan uit’. Het plaatje hiernaast was het bijbehorende affiche.

Het hedendaagse equivalent van de Outspan sinaasappel is Israelische wijn. Het Israel Producten Centrum in Nijkerk, een fliaal om het zo te zeggen van Christenen voor Israel, stuurde onlangs de volgende gezellige uitnodiging:

Donderdag 10 en vrijdag 11 maart organiseren kosher restaurant H’Baron en Israel Producten Centrum samen een wijn- en spijsproeverij waarvoor wij u hartelijk uitnodigen.Heerlijke Joodse gerechten en salades in combinatie met sublieme Israëlische wijnen onder leiding van Daniël Baron(restaurant H’baron) en John Farenhorst (vinoloog)

Mocht u niet in de gelegenheid zijn deze unieke proeverij te bezoeken, dan stellen wij u graag in de gelegenheid een proefdoos wijnen te bestellen. Daarbij ontvangt u van iedere wijn ook de beschrijving en proefnotities.

Wat het Israel Producten Centrum en het restaurant H’Baron (uit Amsterdam, niet gaan eten lijkt me, ik heb de menukaart bekeken en de gerechten zijn erg fantasieloos en saai) er niet bij vertellen is dat de wijnen uit de proefdoos weliswaar het predicaat kosher hebben, maar toch allerminst kosher zijn als u begrijpt wat ik bedoel. Barkan, Israëls grootste wijnhuis, heeft zijn voornaamste productiecentrum in een nederzetting op de Westoever: het Barkan industrieterrein, een annex van  de nederzetting Ariel. Het wijnhuis heeft wijngaarden door heel Israël, zoal het zelf zegt, en daarbij zijn ook wijngaarden op de Golan en elders in bezet gebied. Segal (de nummer twee wijn uit de doos) is een dochter van Barkan.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Barak voorstander teruggeven bezette gebieden?

De minister van defensie van Israël, Ehud Barak begreep eind jaren negentig de noodzaak van het teruggeven van de bezette Westelijke Jordaanoever en van Gaza. Gaat hij dit inzicht ook uitdragen in de regering Nethanyahu, waar hij als beloning voor zijn flexibiliteit opnieuw minister van defensie mag zijn?

Hij verklaarde in 1999 dat elke poging om Israël en de bezette gebieden als één politieke entiteit te beschouwen leidt of tot een ondemocratische staat of tot een niet-Joodse staat. Als de Palestijnen mogen stemmen is dit gebied een gebied met twee nationaliteiten, en als de Palestijnen niet mogen stemmen is het een gebied met apartheid.

De Arabische bevolking van het Heilige Land, ruwweg 5,4 miljoen mensen, zal over niet al te lange tijd groter zijn dan de Joodse bevolking ervan. Dit maakt een twee staten-oplossing noodzakelijk om Israël als Joodse staat te laten blijven bestaan.

Zoals de schrijver van het artikel in de New York Times betoogt knaagt het volharden van de 42-jarige bezetting en het doorgaan met bouwen door niet-Palestijnen op de bezette grond aan de fundamenten van de zionistische droom.

Tot overmaat van ramp verlangt Netanyahu van de Palestijnse leiders op de Westoever, die Israël erkend hebben, dat zij verder gaan en Israël als Joodse staat erkennen, vóórdat hij zich wenst uit te spreken voor een hypothetische Palestijnse staat.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Stephen Hawking mikpunt van haat na boycot conferentie Israël

Na overleg met Palestijnse natuurkundigen heeft de Britse wetenschapper Stephen Hawking besloten om zich terug te trekken uit de Israëlische presidentiële conferentie te Jeruzalem die voor juni gepland staat.

De zet van Hawking is een overwinning voor de zogeheten BDS-beweging (Boycot, Divestment & Sanctions), die er onder meer bij academici en kunstenaars op aandringt om Israël de rug toe te keren totdat het land haar nederzettingenbeleid drastisch wijzigt en zich aan internationale wetgeving houdt.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige