We must learn from the Nazi tactics De Israelische gepensioneerde rechter Hadassa Ben-Itto is van mening dat Israel wel wat kan leren van de taktieken die de Nazi's gebruikten om de Protocollen van de wijzen van Sion te verspreiden. Het verhaal dat Israel probeert te vertellen is dusdanig complex dat het niet goed wordt begrepen in de rest van de wereld en dus stelt zij voor geen compromissen meer te sluiten en stug door te gaan, ook als je je gelijk niet kunt bewijzen. Een moderne aanpak, want gelijk hebben is ook maar een mening toch? De wereld is volgens haar teveel uit op soundbites. En ja, deze viel inderdaad wel op.
Omdat er nogal wat gedoe is over het feit of antisemitisme in NL nu wel of niet toeneemt en in verschillende berichten verschillende getallen naar voren komen, heb ik hier in ieder geval even de cijfers van het CIDI van de laatste 11 jaar op een rij gezet. Daarbij is 2010 een lineaire extrapolatie van het aantal incidenten tot en met juni.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Johanna Nouri. Dit stuk verscheen eerder op haar weblog.
Maandag nam de Tweede Kamer twee moties (.pdf’s) aan om antisemitisme tegen te gaan. De aanleiding: de alarmsignalen van het CIDI. Vandaag verscheen de Monitor Rassendiscri- minatie 2009. Hij luidt de noodklok over toenemend geweld tegen moslims en groeiende islamofobie. Ik ben benieuwd of er ook nu een spoeddebat aangevraagd wordt en er net zo daadkrachtig wordt opgetreden.
De Monitor Rassendiscriminatie 2009 (.pdf) schetst de stand van zaken over de periode 2005-2009 en is samengesteld op basis van onderzoek naar de ervaringen van discriminatie onder de bevolking, literatuuronderzoek en inventarisatie van klachten en meldingen bij anti-discriminatievoorzieningen, aangiftes bij de politie en uitspraken en oordelen van de Commissie Gelijke Behandeling en de rechter. Het beeld dat er uit naar voren komt wijkt niet af van wat we al wisten uit de begin dit jaar verschenen mensenrechtenrapportage van het US Department of State, waar ik eerder een blog over schreef.
Discriminatie van moslims
Vergeleken met andere geloofsgemeenschappen ervaren moslims veel godsdienst- discriminatie. Ze ervaren de negatieve gevolgen van het veelal stereotype en generaliserende discours rond moslims en de islam. Die discriminatie wordt als probleem ervaren wanneer die de maatschappelijke participatie of zelfontplooiing belemmert en wanneer hij beroepsmatig plaatsvindt.
Harde cijfers over discriminatie in Nederland maken einde aan populistische stokebrand over vermeende toename antisemitisme. Noodzaak voor lokmocro’s daarentegen onomstoten aangetoond.
Het aantal meldingen van antisemitisme in Nederland vertoont een dalende trend. Dat concluderen de onderzoekers die in opdracht van het ministerie van VROM de Monitor Rassendiscriminatie 2009 hebben gemaakt (NOS). Wie wel een toename van discriminatie ondervinden zijn vooral de Marokkanen in Nederland. Discriminerende opmerkingen en niet gelijkwaardig worden behandeld, wordt door hen het vaakst genoemd. De daders zijn veelal volwassen mannen van autochtone afkomst. Lees hier de samenvatting van het onderzoek.
Het trendonderzoek dat zich uitstrekt over meerdere jaren vertoont een lichte daling van discriminatie in zijn algemeenheid, ook op de arbeidsmarkt neemt discriminatie af. Maar Monitor concludeert ook dat het geweld tegen moslims toeneemt. Ondanks dat politie en justitie vaker meldingen binnenkrijgen van discriminatie maken veel mensen bewust juist geen melding. Bij Turken en Marokkanen is het idee dat “een melding toch niet helpt” een veel voorkomende reden om een discriminatie-ervaring niet te melden. Bij deze groep heerst hierover een gevoel van machteloosheid.
Volkskrant-columnist Pieter Hilhorst concludeerde al eerder deze week uit cijfers van het CIDI dat het aantal antisemitische incidenten, in tegenstelling wat de Telegraaf Media Groep u wil doen geloven, juist daalt. Het voorstel van Lodewijk Asscher om lokjoden in Amsterdam in te zetten, lijkt inmiddels dus wat overdreven? Daarentegen kan Nederland wel wat lokmocro’s gebruiken! De populaire schrijver Robert Vuijsje gaf het afgelopen jaar in zijn vele tv-optredens al regelmatig aan hoe het is om als onbedoelde joodse lokmocro negatief bejegend te worden door alleen maar nette mensen… Hoogtijd dus voor de inzet van professionele lokmocro’s!
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Lokjood, lokhomo, lokhoer, lokneger, lokblogger… what’s next?
[seth] Voormalige Lok-O-Burgemeester Lokewijk Asscher wil lokale Marokkanen uit hun tent lokken met het inzetten van lokjoden. Met deze onorthodoxe methode hoopt Asscher het straat-antisemitisme in de Mokumse hotspots van de stijlloze Alloktoon-O-Meter te stoppen. De uitlokkende overheid, is dat wel kosjer? [/seth]
Nu moet er vanzelfsprekend opgetreden worden tegen discriminatie en bedreigingen. Maar is deze methode ook niet een beetje self fulfilling prophecy? Ik kan nog wel een tiental andere situaties bedenken waar je in Nederland op straat wordt uitgescholden en/of weggejaagd. En daarvoor hoef je helemaal niet zo verbaal provocatief te zijn als Danger Seeker Rex Kramer in het filmpje. Het dragen van ruiten golfbroek in de Haagse Schilderwijk, een Ajax-shirt in de Koopgoot, een leesbril in Hoogeveen of een hoofddoekje in Volendam levert al snel agressie op. Niet goed, maar het gebeurt. Moeten we dan ook maar lokkakkers, lokajacieden, lokintellectuelen en lokmoslims inzetten?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
[qvdd]
“Ik vind dat je alles moet doen om die etters, die kwelgeesten, die criminelen te pakken. Wat mij betreft zet je een lokjood in, maar je pakt ze. Je moet alles doen om de pakkans te vergroten. Het lijken incidentjes, maar dit is ernstig.”
Marcouch komt met een haast ludiek voorstel in de aanpak van bedreiging en intimidatie. Eerder pleitte hij bij een manifestatie tegen homo-geweld al voor strengere straffen. Wilders liet weten wel wat te zien in de ‘lokjood’.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.