Cramer en Eurlings flikken Utrecht een kunstje
Hoe duw je als bestuurder een plattelandsgemeente een asielzoekerscentrum door de strot? Simpel: je presenteert een plan voor vijf asielzoekerscentra, wacht op de publieke verontwaardiging en besluit uiteindelijk om -als compromis- slechts één centrum te bouwen. Daarmee is het protest verstomd, en de realisatie een feit. Betonministers Eurlings en Cramer pasten deze escalatietactiek afgelopen jaar met succes toe in Utrecht, door een onzinnige variant voor een snelweg dwars door Amelisweerd te presenteren. En de volksvertegenwoordigers, pers, omwonenden en natuurorganisaties trapten er en masse in.
Vorig jaar stond het plotseling als variant in een notitie over de bereikbaarheid van Utrecht: Er moest een weg komen, dwars door het huidige landgoed Amelisweerd, om de A27, die nu al langs het landgoed scheert, te ontlasten. Jammer voor de liefhebbers van een zondagse wandeling, goed voor de automobilisten die dagelijks op die plek in de file staan.
Een wonderlijke optie, omdat een eerder plan in de jaren zeventig sneuvelde na jarenlange protesten. Als alternatief werd toen de huidige verdiepte A27-bak aan de rand aangelegd. Het protest was hevig: de kranten stonden er vol van. Zijn ze nou helemaal gek geworden? De doorgaans keurige inwoners van Bunnik gingen zelfs de straat op om hun ongenoegen kenbaar te maken.