het Saillant | Werkweigering
Het is een goede zaak dat ambtenaren (straks) weigeren PVV-beleid uit te voeren dat in strijd is met de normen en waarden waarvoor de democratische rechtsstaat Nederland decennialang heeft gestaan.
Uit een enquête [pdf] in Binnenlands Bestuur: een vakblad voor bestuurders en ambtenaren blijkt dat zes van de tien ambtenaren zegt problemen te hebben om straks onder een PVV-bestuurder te moeten werken. Ruim één op de drie overweegt dan op te stappen.
Een tijdje terug weigerden sommige streng-christelijke trouwambtenaren homohuwelijken te sluiten. Er kwam meestal een polderoplossing, de zwarte kous kreeg een snipperdag voor bijbelstudie. Maar met het aantreden van de ondemocratische PVV-beweging in het landelijk en lokaal bestuur worden de ambtelijke dilemma’s opeens een stuk grimmiger.
Een politieagent die weigert gericht een knieschot te geven aan relschoppers? Een opsporingsambtenaar die weigert mee te werken aan gedwongen deportatie van gezinnen die al hun hele leven in Nederland wonen? Dit zijn veel fundamentelere keuzes. Met het pleidooi voor PVV-stadscommando’s zouden deze archiefbeelden uit de Bezette Gebieden waar Israelische soldaten moedwillig de armen van Palestijnse stenengooiers breken wel eens realiteit in de polder kunnen worden. In Israël zijn hierom honderden dienstweigeraars, mocht het in Nederland ooit zover komen dan moeten ambtenaren amoreel beleid (kunnen) weigeren. Met slechts 20-25% van het electoraat dat PVV stemt kan het niet zo zijn dat de overige 80-75% zich een mening laat opleggen die indruist tegen de universele mensenrechten.