Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Closing Time | Koloah
, door
Koloah is Dmitriy Avksentiev. Eind maart ontvluchtte hij met zijn kat en laptop Kiev. Het album Serenity bestaat uit muziek die hij voor en na het uitbreken van de oorlog maakte.
“In daily hell, music became my support, my therapy. Now I want to share my strength and support with others. I created this album to reflect on what is happening to us: tears, nostalgia, dreams of the future, and faith in a bright tomorrow. We will survive, return to our hometowns, and rebuild the country when the war is over.”
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Closing Time | Carmen Villain
, door
Only Love From Now On lijkt me een goed – wat zeg ik: essentieel – gebod dezer dagen, en altijd eigenlijk. Het is de titel van het prachtige nieuwe album van Carmen Villain. In een versmelting van ambient en jazz, wisselt het album warme melodieën en ritmes af met mysterieuze klanken en sferen. Op het openingsnummer ‘Gestures’ horen we het typische trompetgeluid van Arve Henriksen.
Closing Time | Stars of the Lid
, door
Sluit je ogen en wat zie je? Stars of the (eye)lid, aldus een van de leden van het droneduo Stars of the Lid. Hun muziek is “a strategy for calming, a way of reducing one’s mental traffic, a moment of simplicity and a way to pay homage to the tearjerkingly minimal.” Het nummer ‘Sun Drugs’ staat op hun derde album The Ballasted Orchestra uit 1997.
Closing Time | Riptide
, door
Sarah Assbring (El Perro del Mar) en Jacob Haage maakten de muziek voor Riptide, een moderne dansvoorstelling van choreograaf Hlín Hjálmarsdóttir voor het Koninklijk Zweeds Ballet. Ook zonder dans erbij is het een mooi album – het best te beschrijven als donkere ambient (er komt geloof ik geen orkest aan te pas, maar veel informatie kan ik er niet over vinden). De dansvoorstelling was vanwege de pandemie opgenomen en kun je hieronder in zijn geheel terugkijken. Mocht daar iets mis mee gaan, dan kan dat hier ook.
Closing Time | Laurel Halo
, door
Laurel Halo maakt boeiende muziek, maar meestal zingt ze erbij en hoewel ik het regelmatig toch weer probeer trek ik dat niet zo goed. Ik denk niet dat ze het per se erg zou vinden als mensen dat zeggen over haar zang – in een interview over haar debuutalbum Quarantine (2012) zegt ze: “It was tempting to use autotune but I decided against it because there’s this brutal, sensual ugliness in the vocals uncorrected, and painfully human vocals made sense for this record.” Maar gelukkig voor mij maakte Halo ook een mini-album waarop ze niet zingt, Raw Silk Uncut Wood (2018), dat ook qua stijl (ambient) wat afwijkt van haar andere albums, maar daardoor niet minder boeiend is.
Closing Time | Mohabbat
, door
Hoe vaak hoor ik nou Urdu? Arooj Aftab woont in Brooklyn, New York, maar is geboren, en bracht haar jeugd door in Lahore, Pakistan. Wat ze zingt zijn eeuwenoude Soefi-gedichten in het Urdu die opnieuw op muziek zijn gezet. En wat heeft ze een prachtige stem en wat brengt ze het mooi.
Mohabbat karne waale kam na hoñge
Mohabbat karne waale kam na hoñge
Terī mehfil meñ lekin ham na hoñgeZamāne bhar ke ġham yā ek terā ġham
Zamāne bhar ke ġham yā ek terā ġham
Ye ġham hogā to kitne ġham na hoñge
Terī mehfil meñ lekin ham na hoñgeAgar tū ittifāqan mil bhī jaa.e
Agar tū ittifāqan mil bhī jaa.e
Terī furqat ke sadme kam na hoñge
Terī mehfil meñ lekin ham na hoñgeMohabbat karne waale kam na hoñge
Mohabbat karne waalе kam na hoñge
Terī mehfil mеñ ham na hoñge
Closing Time | JJJJJerome Ellis
, door
Muzikant en dichter JJJJJerome Ellis stottert en verwerkte dat in zijn muziek en in de verhalen die hij met zijn muziek vertelt. Zijn stotteren manifesteert zich als stiltes – clearings – en hij laat die stiltes het ritme van zijn muziek bepalen. Op zijn album The Clearing theoretiseert Ellis over de manier waarop zwart-zijn, muziek en stotteren met elkaar zijn verweven, gebaseerd op een essay dat hij schreef voor The Journal of Interdisciplinary Voice Studies.
Closing Time | Jon Hopkins
, door
Het nieuwe album van Jon Hopkins duurt even lang als een ketamine-high. Anticiperend op een tijdperk waarin psychedelische drugs wel legaal zijn voor (therapeutisch) gebruik, onderzoekt Hopkins met Music for Psychedelic Therapy wat voor muziek kan zorgen voor een goede trip. Er is nogal wat muziek te vinden dat deze claim maakt dat ik absoluut links zou laten liggen, maar gezien Hopkins’ eerdere reputatie op gebied van elektronische muziek waagde ik me er toch aan. Mijn trip report: het zou ook onder ketamine wel eens therapeutisch kunnen werken.
Closing Time | Under A Stormy Sky
, door
Ik heb iemand gekend die oud klooster- en kerkmeubilair zocht en kocht. Dus de altaren, de kansel, de kerkbanken, doopvont, lambrisering, biechtstoelen – alles ging mee in de vrachtauto naar zijn werkplaats, waar alles bij elkaar kwam, en waar de geur van wierook, boenwas en heiligheid hing. Hij verzaagde en schaafde het houtwerk om er interieurs voor restaurants en cafes van te maken. De kansel werd de receptiebalie, het altaar werd de bar, zoiets. Maar, zei hij, ik maak en verkoop geen interieurs, ik maak en verkoop sfeer.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.