Hieronder staat het derde artikel van Sargasso gastblog: Mongabay.com. De Board of Consumer Goods Forum (BCGF) waar multinationals als Coca Cola en Unilever lid van zijn heeft op de klimaattop in Cancun toegezegd te streven naar nul ontbossing in 2020 bij de productie van o.a. soja, palmolie, vlees en papier. Het originele artikel staat hier. Met dank aan: Rhett Butler. While governments continue to stall on action to cut greenhouse gas emissions worldwide, global corporations are promising big changes to tackle their responsibilities. The Board of Consumer Goods Forum (BCGF) has approved a resolution to achieve net zero deforestation by 2020 in products such as palm oil, soy, beef, and paper. Announced yesterday at the UN Climate Summit in Cancun, the BCGF has stated the goal will be met both by individual actions within companies and collective action, including partnerships with NGOs, development banks, and governments. With such giants as Walmart, Unilever, Carrefour, and General Mills, BCGF is made up of four hundred global consumer goods manufacturers and retailers totaling over $2.8 trillion in revenue. "We are in Cancun to lend our support to this monumental but essential task of creating solutions that lead to a low-carbon world," said Muhtar Kent, CEO of Coca-Cola and co-chair of the BCGF. "The initiatives that our industry announced today are good examples of the kind of bold and positive action that will be needed to move the needle in combating climate change." The deforestation resolution states that the BCGF will work with stakeholders to fund "mechanisms and other practical schemes that will incentivise and assist forested countries to conserve their natural assets and enable them to achieve the goal of zero net deforestation, whilst at the same time meeting their goals for economic development."
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In Brazilië is het hek van de dam. Vorige week beloofde de Braziliaanse overheid 17 miljard dollar voor de bouw van de Belo Monte stuwdam in de Xingu rivier (Mongabay). Hiermee is een precedent geschapen voor de aanleg van meer dan 100 stuwdammen in de Amazone. De elektriciteit die deze dammen gaan produceren is nodig voor de expansie van de mijnbouwindustrie. Brazilië bezit aanzienlijke voorraden ijzer, bauxiet, koper en goud. Op deze manier kan de grootste rivier op aarde binnen twintig jaar getransformeerd zijn tot een serie grote reservoirs stilstaand water vol methaan en malaria. Amazon Watch en International Rivers waarschuwen voor deze ingrijpende ontwikkeling in een korte docu: Defending the Rivers of the Amazon. Een machteloze ver van mijn bed show? Vraag uw bank eens of ze investeert in dergelijke projecten!
Guus Benkers: student Journalistiek aan de Fontys Hogeschool ging voor het uitwisselingsprogramma Beyond your World van Lokaalmondiaal naar het Amazonewoud in Brazilië waar hij een illegale houtzagerij bezocht. Fotograaf Leonard Fäustle maakte onderstaande foto.
De zandweg kronkelt door het groene landschap. Aan de rand van de uitgestrekte golvende weiden doemt het woeste Amazoneregenwoud op. Koeien grazen tussen de enkele beschermde bomen die er nog staan. Ooit waren deze weiden bedekt met oerwoud.
De pick-uptruck hobbelt voort. Hij wordt bestuurd door Ivaneide Cardozo, een vastberaden vrouw van vijftig jaar oud. Ze is op weg naar een houtzagerij, want ze vermoedt dat daar illegaal gekapt hout wordt verwerkt. Dit wil ze met eigen ogen zien. Dat is niet zonder gevaar, want houthakkers staan meestal vijandig tegenover pottenkijkers. Zeker wanneer de pottenkijker lid is van een indianenstam.
Ivaneide is namelijk getrouwd met Almir Suruí, het opperhoofd van de Suruí-indianen. Deze stam ondervindt de gevolgen van de illegale houtkap aan den lijve. “Federale agenten legaliseren illegaal hout,” zegt ze. “Ze geven kapvergunningen voor gebieden waar helemaal geen hout is om te kappen. Maar deze gebieden grenzen aan bijvoorbeeld een indianenreservaat waar wél veel goede bomen staan. De houthakkers steken dan de grens over, kappen stiekem die bomen en brengen ze naar hun eigen gebied. Daar krijgen ze een certificaat.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Amazone, Brazilië | Ruim dertig jaar geleden werd zijn stam door veeboeren uitgemoord. Hij is de enige overlevende op het land van zijn stam, hij leeft in afzondering. De buitenwereld gaf hem de naam ‘Man van het Gat’, eenmaal werd hij gefilmd. Zijn naam verwijst naar de diepe kuilen die hij graaft om dieren te vangen en om zich schuil te houden. Vorige maand hebben leden van een gewapende bende deze man onder vuur genomen.
De plaatselijke veeboeren verzetten zich tegen pogingen van de overheid om het land van de man te beschermen en zijn de meest waarschijnlijke daders. Men vermoed dat de ‘Man van het Gat’ de aanslag tot nog toe heeft overleefd. De directeur van Survival International reageert: “Zijn stam is uitgemoord en nu dreigt voor de ’Man van het Gat’ hetzelfde lot. De directeur van Survival International reageert: “de veeboeren moeten deze man de kans geven om de laatste dagen van zijn leven door te brengen op zijn eigen land, en de autoriteiten moeten alles in het werk stellen om zijn leven te beschermen”.(Survival International)
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.