Feestje voor de meerderheid

‘Er is geen pride week voor hetero’s, net als er geen voedselbank voor rijke mensen is.’ Die grap deed afgelopen week de ronde op Twitter, nadat een club alt-righters verklaarde een ‘eigen’ festival te willen organiseren om heteroseksualiteit te vieren. De grap legde de kortzichtigheid van elke hetero die zich beklaagt omdat-ie zich ‘achtergesteld’ waant ten opzichte van potten en flikkers, genadeloos bloot. Wat mij betreft viert iedereen die dat zo uitkomt zijn of haar heteroseksualiteit, maar heus: hetero zijn verdient geen slingers of praalwagens. Alles om ons heen wasemt uit hoe vanzelfsprekend en gewenst heteroseksualiteit is, terwijl homoseksualiteit nog altijd explicatie vereist, en uit-de-kast komen. Maar vooral: vaak met angst gepaard gaat. Welk meisje is ooit benauwd geweest om haar klasgenoten te vertellen dat ze op jongens valt, welk heterostel ooit bang geweest in elkaar geramd te worden zuiver omdat ze openlijk hand in hand liepen, welke jongen ooit uit huis gezet omdat-ie zei met een meisje te willen trouwen?

Door: Foto: mathiaswasik (cc)
Foto: J.W Photographic Collection. (cc)

De kikker gekust

, door

COLUMN - Na de verkiezing van Donald Trump is er veel over de opkomst van alt-right gesproken. VPRO’s Tegenlicht deed dat zondagavond ook, met de documentaire ‘Trump, trollen & Thierry’. Hun aankeiler:

“Online vindt een ware cultuuroorlog plaats. [We zien] een luidruchtige groep, veelal jonge mannen, die zich tegen het establishment keert. In hun ogen zijn dat de gevestigde media en progressieve politici. Met een eigen jargon en mediakanalen spreken de vertegenwoordigers van deze internetcultuur zich al grappend, provocerend, treiterend en trollend uit, om zich zo af te zetten tegen de gevestigde orde en daarmee de vrijheid van meningsuiting veilig te stellen.”

Helaas nam Mea Dols de Jong, maakster van de documentaire, die overtuigingen en zelftyperingen als uitgangspunt, zonder daar vraagtekens bij te zetten. Het waren vooral feministen, moslims, migranten, links, zwarten en homoseksuelen die het moesten ontgelden: zij waren kennelijk allemaal lid van de gevestigde orde, ‘normies’ in het jargon, uit op het inperken van vrijheid en cultuur.

Menig feminist, flikker, migrant en activist zal zich driewerf achter de oren hebben gekrabd. Hoorden ze dat goed? Establishment, zij? Dat was nieuws! Want de laatste keer dat ik statistiek erop nasloeg, waren al die groepen nog schromelijk ondervertegenwoordigd in board rooms, regeringen, commissies, raden van bestuur en andere machtige organen, en waren hun opvattingen er bepaald geen gemeengoed.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: rdesign812 (cc)

De professor en zijn privilege

, door

OPINIE - De Canadese hoogleraar psychologie Jordan Peterson is de eregast vanavond van ‘De Nederlandse Leeuw’, in Rijswijk, tijdens een bijeenkomst over immigratie. In een interview in de Volkskrant deze morgen komt dat onderwerp totaal niet voor. Wat we lezen, zijn de persoonlijke frustraties van een academicus die door academia werd uitgekotst.

Peterson trok de aandacht van zijn collega’s toen hij anderhalf jaar geleden een aantal filmpjes op YouTube plaatste waarin hij lekker te keer ging tegen bepaalde studies. Sindsdien is hij een van de lievelingen van de altright beweging, al moet hij daar zelf niet veel van hebben. Volgens Peterson, aldus het Volkskrant-interview, heerst op de universiteiten een ‘rancuneuze’ identiteitspolitiek die de blanken verwijt dat ze bevoorrecht zijn. Hij noemt die opvatting ‘extreemlinks’ en ‘neomarxisme’. En hij waarschuwt: ‘Een op de vijf hoogleraren in Noord Amerika noemt zichzelf marxist.’

Daar overdrijft hij, helaas. Dat cijfer geldt alleen voor de social sciences (meting 2006). Wie naar álle hoogleraren kijkt, blijft steken bij een miniem percentage. En dan is het is maar de vraag wat de geënquêteerden daarmee bedoelden.  Dat ‘ik ben marxist’ zal vooral bedoeld zijn om aandacht te trekken of te shockeren, want in de VS is ‘marxist’ net zo erg als ‘socialist’ en seriemoordenaar. Zo ook bij Peterson, die net doet alsof hij een diep inzicht heeft ontwikkeld: ‘Ik vind het marxisme een moorddadige ideologie’. En hij trekt de brede verfkwast gelijk maar effe door: ‘Er is geen verschil tussen hun identiteitspolitiek en de ideologie achter de gebeurtenissen in de Sovjet-Unie in de jaren twintig van de vorige eeuw.’ Toe maar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Discriminatie met Theo Hiddema

, door

OPINIE - Vorige week was het in de Tweede Kamer tijd voor het debat over ‘Discriminatie en racisme’.  Omdat er net verkiezingen zijn geweest, kwamen er diverse nieuwe Kamerleden aan het woord, zo was er ook ruimte voor een maiden speech door Theo Hiddema van Forum voor Democratie (FvD). Aangezien de alt-right-beweging FvD een leuk clubje vindt, ben ik wel benieuwd naar de FvD-standpunten hierover in de praktijk en heb de speech bekeken.

Rapportages

Theo begint goed: wie discrimineert is sneu, maar hij realiseert zich ook dat daarmee geen zinnig beleid wordt gemaakt. En zo komen we terecht bij de rapporten van de diverse instanties.

Deze ‘rapporten suggereren een groot probleem’, maar ‘er is niet aan waarheidsvinding gedaan’ en ‘geen rechter kan hier iets mee.’ Hij vervolgt: ‘is er soms sprake van lange tenen? Je weet het niet. Is er sprake van plaagziek gedrag? Je weet het niet. Zijn er melders die in hun eigen falen de schuld geven aan discriminatie en racisme? Geen idee.’

Theo Hiddema vindt de rapportages duidelijk onder de maat. Hij zet vraagtekens bij de beweegredenen van de melders, bij de hoeveelheid van de meldingen en bij kwaliteit van de bureaus. Dat er volgens de bureaus onder-gerapporteerd wordt, vindt hij vreemd maar onderzoek naar deze onder-rapportage wijst hij resoluut van de hand.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Eskimo’s

, door

Elsevier had een reportage uit alt-rightkringen hier te lande. De meesten van hen verwachten binnen afzienbare tijd een burgeroorlog, noteerde de journalist. Een bloederige opstand van het volk tegen de vreemdelingen en vaderlandse landverraders. Ik vond dat nogal onheilspellend klinken. Zelfs hardcore salafisten spreken zich doorgaans voorzichtiger uit over hun intenties.

Maar het meest curieus vond ik de passage waarin een van de zelfbenoemde nazi’s volstrekt serieus uitlegde dat de Eskimo’s het toch ook niet zouden pikken als er vreemdelingen naar hun land kwamen en gelijke rechten opeisten. Canada bestaat niet in de alt-right werkelijkheid. Helaas bestaat hun bloeddorst wel in de mijne.

Waan van de dag

Pepe the Frog is dood

, door

De maker van ‘Pepe the Frog’ is het beu dat zijn groene karakter is gekaapt door de Amerikaanse alt-right beweging. Matt Furie publiceert een laatste strip waarin Pepe in z’n doodskist ligt.

Furie and Fantagraphics denounced the “alt-right’s” use of Pepe. “It’s completely insane that Pepe has been labeled a symbol of hate,” he wrote in an essay for Time magazine. “It’s a nightmare, and the only thing I can do is see this as an opportunity to speak out against hate.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.